Βρύσες με δροσερό νερό, απευθείας από τον Γοργοπόταμο, που σε δροσίζουν τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού και ξεδιψούν όλο το χρόνο τους περαστικούς, τους επισκέπτες και τους κατοίκους, συναντάς στην παραδοσιακή αυτή πλατειούλα, με τα δροσερά ψηλά πλατάνια της. Μια μικρή όαση στο κέντρο της Λαμίας, με γραφικά καφενεία, που επιμένουν να διατηρούνται στο πείσμα της εξέλιξης και των δύσκολων καιρών.
Τα ψητοπωλεία με τους ρουμελιώτικους μεζέδες είναι κι αυτά απλωμένα στις παρυφές της πλατείας. Οι μυρωδιές από τα κοντοσούβλια, τα κοκορέτσια και τα ψητά αρνιά σου σπάζουν τη μύτη και σου ανοίγουν την όρεξη.
Παρέα με τα ψητά πάνε και τα παραδοσιακά γλυκά και τα ζυμαρικά της Λαμίας.
Πανδαισία αρωμάτων, που έρχεται να διαταράξει η αποτρόπαιη μυρωδιά των σκουπιδιών, που συγκεντρώνονται στο κέντρο της πλατείας, στο πλάι από το άγαλμα του Άρη, αλλά και απέναντι, κοντά στα μαγαζιά με τα φαγητά και τα γλυκά.
Ποιος «εμπνευσμένος» παράγοντας, ποιος αδαής δημοτικός υπάλληλος είχε αυτήν την «εξαιρετική» ιδέα, να κοσμήσει το άγαλμα του Άρη, αλλά και την παραδοσιακότερη πλατεία του κέντρου της πόλης, με τους μόνιμους - χτισμένους στο έδαφος - αλλά και τους μετακινούμενους κάδους σκουπιδιών;
Η θέα και η βρώμα τσακίζουν τις αισθήσεις. Ακόμη και όλος ο μηχανισμός αποκομιδής να λειτουργεί ρολόι, ακόμη και ν' αλλάξουμε συμπεριφορά ως καταναλωτές και να πετάμε τα σκουπίδια μας αργά το βράδυ και να τα έχουμε καλά κλεισμένα, ποιος ο λόγος να τα αποθέτουμε στο κέντρο της μικρής πλατείας, μπροστά στον ήρωα της πόλης;
Θα επιτρέπαμε κάτι τέτοιο μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες;
Θα γινόταν ανεκτή τέτοια συμπεριφορά στο χώρο τιμής του Αθανάσιου Διάκου;
Έτσι τιμάμε και εκτιμάμε τη σύγχρονη ιστορία του τόπου; Τη συνοδεύουμε με τη σύγχρονη βρωμιά της Λαμίας, κυριολεκτικά και μεταφορικά;
Καλό το ρεπορτάζ που προηγήθηκε.
Καταθέτω και την προσωπική μου άποψη και στάση, σαφώς οργισμένη, όπως οι αγανακτισμένοι Έλληνες:
Προ εξαμήνου, σε μια συζήτηση που είχαμε με τον Φρανς Τσαγκάρη για τους κάδους μπροστά στο άγαλμα του Άρη, μου είπε το εξής: «Εάν στη θέση του Άρη Βελουχιώτη βρισκόταν το άγαλμα του Ζέρβα, δεν ξέρω τι θα τον έκανα τον Δήμαρχο αυτόν».
Αυτή ήταν η απάντηση που μου έδωσε ο Φρανς, που ήταν Βουλευτής στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο οποίος, όταν συζητιόταν -τότε- να στηθεί το άγαλμα του Άρη στη συγκεκριμένη πλατεία, είχε πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις μέρους των ντόπιων, προκειμένου να μη στηθεί το άγαλμα. Ηττήθηκε από την απόφαση και τη θέληση της πλειοψηφίας του Λαμιώτικου λαού, που ζητούσε σθεναρά - και το στήριζε με επιχειρήματα και αγώνα - να στηθεί το άγαλμα μπροστά από το πατρικό του σπίτι.
Ο τότε δήμαρχος, ο Λάμπρος Παπαδήμας, παιδικός φίλος και συμμαθητής μου, καρπώθηκε αυτή τη νίκη του Λαμιώτικου λαού.
Ο Φρανς, πιστός στις αρχές του να σέβεται τη λαϊκή ετυμηγορία, δεν ξανάφερε το θέμα σε κανένα από τα όργανα. Ο Φρανς είναι τίμιος και όχι λαμόγιο και είναι πατριώτης, με την καλή έννοια του όρου, γι' αυτό και τον συγκαταλέγω μεταξύ των φίλων μου.
Εσείς, κύριε Δήμαρχε, είστε πατριώτης; Σέβεστε τη λαϊκή ετυμηγορία; Εάν ναι, πώς τολμάτε, αυτές τις στιγμές της επικίνδυνης οικονομικής κρίσης που τσακίζει το λαό μας και το Λαμιώτικο λαό, να αφαιρείτε -αυθαίρετα- από τον προϋπολογισμό του Δήμου της Λαμίας το ποσό των 140000 ευρώ, που μαζί με το Φ.Π.Α. θα ανέλθει στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 172000 ευρώ;
Κι αυτό το προωθείτε χωρίς να το φέρετε προς έγκριση ή προς συζήτηση στο δημοτικό Συμβούλιο. Και σπάζετε τα ποσά που θέλετε να δώσετε για την ανάθεση έργου στον κύριο Βαρλάμη, γιατί -φυσικά- σας το «επιτρέπει» ο νόμος.
Ό,τι, όμως, είναι νόμιμο, δεν είναι απαραίτητα και σωστό και ηθικό.
Δεν βρισκόμαστε, πια στη δεκαετία του '90. Άνθρωποι πεινάνε, κι άλλοι ακόμη θα πεινάσουν.
Κι εσείς δίνετε, προκαταβολικά, χρήματα για ένα έργο που δεν είδαμε και σ' έναν επιχειρηματία που διαθέτει άφθονα ίδια έσοδα και που - μέχρι τώρα - δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ από την τσέπη του, για μια - κατά τη γνώμη μου - προσωπική επιχείρηση που ετοιμάζεται να στήσει και να αποκομίζει και από αυτήν πλήθος προσωπικών εσόδων και ωφελειών!
Και το ισχυρίζομαι αυτό, εφόσον ακούμε για «Μουσείο Θεοδωράκη» στη Λαμία, αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα στεγάσει, ποιος θα είναι οργανισμός λειτουργίας του, και τόσα άλλα σημαντικά, που θα «δικαιολογούσαν» την εκταμίευση αυτού του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού από τον προϋπολογισμό.
Και ξαναγυρίζω στο αρχικό ζήτημα, που με κινητοποίησε να γράψω αυτήν την ανάρτηση που απευθύνεται σ' εσένα, Δήμαρχε.
Σε παρακαλώ πάρα πολύ, κλείσε αυτούς τους δύο κάδους και τοποθέτησε άλλους - κινητούς - σε άλλα σημεία της πλατείας Λαού, λιγότερο εμφανή και προσβλητικά.
Μη με αναγκάσεις, αργότερα, όταν περάσουμε αυτήν την κρίση, να το φτάσω μέχρι τα κεντρικά κανάλια και μέχρι τον Πρόεδρό σας, τον Αντώνη Σαμαρά, αν εξακολουθεί να είναι ο ίδιος και δεν τον καταποντίσει η κρίση.
Εν αναμονή - υπομονή, που διαθέτω αρκετή, και που θα διαπιστώσεις σε επόμενη ανάρτηση.
Παληοτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου