Όλα όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε για την εξάρτηση είναι λάθος! Εξαιρετικό βίντεο με υπότιτλους

Κι αν όλα όσα πιστεύουμε για τις εξαρτήσεις είναι λάθος; Πολλές φορές είναι εύκολο να κατακρίνουμε κάποιον εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το σεξ, την πορνογραφία ή ακόμη και το φαγητό.
 Όμως, αυτό που οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν είναι ότι υπάρχουν βαθύτεροι λόγοι που κάποιος είναι επιρρεπής στις εξαρτήσεις σε σχέση με κάποιον άλλο.

 

Δείτε αυτό το εξαιρετικό βιντεάκι και ίσως αλλάξει εντελώς ο τρόπος που θα αντιμετωπίζετε κάποιον συνάνθρωπο με εξάρτηση.

Η υπεροψία της αρτιμελούς αυταρέσκειας

Οι Άνθρωποι με αναπηρία, βιώνουν την αναπηρία ως πρόβλημα και εμπόδιο στην ζωή τους; Είναι καθηλωμένοι λόγω αυτής;  Έχουν το χάρισμα να δίνουν κουράγιο, δύναμη και αυτοπεποίθηση σε όσους δεν έχουν αναπηρία;
Στην προσπάθεια μας να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα ανατρέξαμε στην θεωρία του Bourdieu, που αντιμετωπίζει το σώμα ως μέσο κοινωνικής ανέλιξης αλλά και ως μέσο  συντήρησης και αναπαραγωγής των κοινωνικών διακρίσεων. Αυτή η οπτική μας δίνει την δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι η πλειοψηφία όσων δεν έχουν κάποια μορφής αναπηρίας, θεωρεί αβάσιμα  πως η ύπαρξη της προσφέρει πολύ λιγότερα εφόδια κοινωνικής επιβίωσης σε σύγκριση με όσους δεν την βιώνουν.

Άσκηση για σωματική και ψυχική υγεία και πρόληψη

Του Στέφανου Σταμέλλου

Μια πρόταση για υπαίθρια Πάρκα Γυμναστικής στη Λαμία
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, η υγεία μας εξαρτάται κατά 50% από τη συμπεριφορά μας, κατά 20% από το περιβάλλον, κατά 20% από την κληρονομικότητα και μόνο κατά 10% από τις παρεχόμενες ιατρικές υπηρεσίες.
Πολλά δε από τα νοσήματα μπορούν να προληφθούν σε μεγάλο βαθμό αλλάζοντας κάποιες καθημερινές συνήθειες που τα προκαλούν, κυρίως το κάπνισμα, την κακή διατροφή, το στρες, την έλλειψη φυσικής άσκησης και προβαίνοντας στην έγκαιρη διάγνωσή τους με τη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων.

Κοινή είναι η διαπίστωση πως η κρίση, πέραν των άλλων, επηρεάζει άμεσα την υγεία των πολιτών. Η μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης είναι ένα από τα βασικά αρνητικά αποτελέσματα. Οι δυσβάστακτες οικονομικές υποχρεώσεις για τους ασθενείς και η κατάσταση της δημόσιας υγείας στη χώρα, μας υποχρεώνει να αναζητούμε λύσεις και να συζητούμε για την πρόληψη, με στόχο τη μείωση των συνεπειών. Η δε πρόληψη, σε συνδυασμό με την πρωτοβάθμια φροντίδα και την έγκαιρη διάγνωση, μπορεί να πετύχει πολύ καλά αποτελέσματα για το επίπεδο υγείας των κατοίκων, κυρίως των πόλεων.

Η κακοποίηση ζώων συνδέεται με κακοποίηση ανθρώπων

Πληθαίνουν τα φαινόμενα κακοποίησης ζώων στη χώρα μας, με τα περιστατικά που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας να είναι όλο και περισσότερο αποτροπιαστικά.
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, το ψυχολογικό προφίλ των ατόμων που βασανίζουν και κακοποιούν ζώα είναι αντίστοιχο ατόμων που κακοποιούν ανθρώπους, ενώ στις εγκληματολογικές μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι συχνά άτομα που διαπράττουν κατά συρροή εγκλήματα κατά της ζωής, έχουν ιστορικό κακοποίησης ζώων.
«Το ψυχολογικό προφίλ κάποιου που βασανίζει ζώα μπορεί να είναι αντίστοιχο με το ψυχολογικό προφίλ του ανθρώπου που χτυπάει τη γυναίκα του ή κλειδώνει τα παιδιά του στο υπόγειο» επισημαίνει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Άννα Καλυμνιού.
Όπως εξηγεί, αν και δεν είναι δεδομένο ότι όσοι κακοποιούν ζώα γίνονται δολοφόνοι, «έχει παρατηρηθεί ότι η κακοποίηση των ζώων συχνά συνδέεται κακοποίηση απέναντι στους ανθρώπους. Επιπλέον, από εγκληματολογικές έρευνες προκύπτει ότι άτομα που διαπράττουν κατά συρροή εγκλήματα κατά της ζωής, έχουν συνήθως στο ιστορικό τους κακοποιήσει ζώα».

Το προφίλ των ατόμων που κακοποιούν ζώα

"Η ελονοσία θεραπεύεται, ο ρατσισμός όχι πάντα"

Η ελονοσία θεραπεύεται, ο ρατσισμός όχι πάντα. Αυτό απέδειξε για άλλη μια φορά η τελευταία έξαρση του ιού του ρατσισμού, με αφορμή έγγραφο του ΚΕΕΛΠΝΟ για την ελονοσία (που δημοσίευσε στις 13 Αυγούστου η Real News).
Ετσι, από «υπαρκτό ενδεχόμενο επανεγκατάστασης της νόσου» (όπως το χαρακτήρισαν οι επιστήμονες), διάφορα ΜΜΕ είδαν «σοκ, σε καραντίνα 12 δήμοι» και «συναγερμό από ΚΕΕΛΠΝΟ».
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα ΜΜΕ πουλάνε τρόμο με... επιδημιολογικά χαρακτηριστικά: από τη νόσο των τρελών αγελάδων μέχρι τον ιό ζίκα, από τη γρίπη των πουλερικών μέχρι τη γρίπη των χοίρων, τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας μηχανισμός που παράγει ασταμάτητα (επαπειλούμενες και μηδέποτε εμφανιζόμενες) πανδημίες.

“Οι γονείς-ελικόπτερα”: Γονείς που έρχονται στο σχολείο με επιθετική ακόμα και πολεμική διάθεση.

Ένα φαινόμενο που παίρνει διαστάσεις τα τελευταία χρόνια στην Εκπαίδευση είναι οι γονείς που έρχονται στο σχολείο με επιθετική ακόμα και  πολεμική διάθεση. Αυτοί οι γονείς δεν εμπιστεύονται και αμφισβητούν το σχολείο σε κάθε του πτυχή.
Σχεδόν σε καθημερινή βάση έρχονται σε προστριβές με το σχολείο για άπειρα σημαντικά ή και απολύτως ασήμαντα θέματα. Είναι συνήθως γονείς ανώτερης μόρφωσης ,  υπερπροστατευτικοί, με απόλυτες απόψεις για την εκπαίδευση και την ανατροφή των παιδιών, που  απαιτούν από το σχολείο να προσαρμοστεί στις δικές τους αντιλήψεις και επιθυμίες, τις οποίες θεωρούν αδιαπραγμάτευτες. Κάποιους  απ` αυτούς τους γονείς θα τους συναντήσει κανείς , στα διαλείμματα,   ανελλιπώς  στα κάγκελα  του σχολείου για να φέρουν «κάτι»  (στο υπέρβαρο συνήθως)  παιδί τους, που, όμως,  «δεν τρώει τίποτε».
Όταν ψιχαλίζει έρχονται να δουν αν βγήκαν  τα παιδιά στην αυλή στο διάλειμμα και αρρωστήσουν.

Η Μαύρη Τρύπα – Μια μικρού μήκους ταινία για την απληστία και την ηθική

Ένας υπάλληλος που κάθεται μέχρι αργά στο γραφείο, ανακαλύπτει τυχαία μια μαύρη τρύπα! Κι ενώ οι δυνατότητες φαίνονται ατελείωτες, η απληστία...




Πηγή : Αντικλείδι

"Πήγαινε σχολείο, βρες δουλειά, ταίριαξε στο σύστημα": Η παραφροσύνη που ζούμε

Το School of Life (Σχολείο της Ζωής) στόχο έχει να βοηθήσει τους ανθρώπους στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης μέσω του πολιτισμού. Το animation "The Sanity of Madness" (Η Λογική της Τρέλας), που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το School of Life, παρουσιάζει την παραφροσύνη της ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι αναγκάζονται να ζουν πάνω από τα όριά τους για να ταιριάξουν στο σύστημα.

 

Δίχως να έχει σημασία πόσο έχουμε κοιμηθεί το βράδυ, αν έχουμε κάποιο πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί ή αν είμαστε συναισθηματικά ράκη, υποχρεωτικά οφείλουμε να πάμε το πρωί στο σχολείο ή στη δουλειά, χωρίς δικαιολογίες και με ένα πλατύ χαμόγελο...

FBI: επαναστατική βάση δεδομένων συνδέει την κακοποίηση ζώων με άλλα εγκλήματα

Οι φιλοζωικές οργανώσεις στις ΗΠΑ χαιρέτισαν την κίνηση του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (πιο γνωστού ως FBI) να παρουσιάσει μια εθνική βάση περιπτώσεων κακοποίησης ζώων, την πρώτη του είδους στη χώρα.
Η κακοποίηση ζώων προστέθηκε πρόσφατα ως ξεχωριστό αδίκημα στο σύστημα αναφορών εγκλημάτων της υπηρεσίας, όπου προηγουμένως το αρχειοθετούσαν ως «άλλο έγκλημα».
Επίσης, η βαναυσότητα κατά των ζώων αναβαθμίστηκε σε «κακούργημα» όπως ο εμπρησμός και χαρακτηρίστηκε ως «έγκλημα κατά της κοινωνίας» μαζί με τον τζόγο και την πορνεία.
Θα διακριθεί σε τέσσερις υποκατηγορίες: βαριά/ελαφριά παραμέληση, βασανισμός και κακοποίηση από πρόθεση, κακοποίηση με δόλο (κυνομαχίες, κοκορομαχίες) και σεξουαλική κακοποίηση.

Ο Μονόλογος ενός άνεργου στο ... Φουμπου

Στις 10.00 είμαι εδώ.
Και στις 11.00 είμαι.
Και στις 13.00 εδώ θα είμαι.
Με βλέπεις. Το στίγμα μου. Τα λιγοστά likes που «χτυπάω» σε φίλους και γνωστούς. Τα βίντεο που ποστάρω, τις «καλημέρες» που στέλνω. Σε βλέπω κι εγώ. Για λίγο χάνομαι. Μπορεί να τσεκάρω τα e-mails, κάποια απάντηση, ίσως, από τα τριακόσια βιογραφικά που έστειλα σε τρία χρόνια, αλλά τίποτα.
Ξανά like από ‘δω, like κι από εκεί, like και παραπέρα. Μόνο likes. Δεν σου μιλάω. Φοβάμαι. Δύο πράγματα: μην μου ζητήσεις. Δουλειά, ακόμη και ένα «έχε με στο νου σου», με τρομοκρατεί και μετά να παραδεχτώ ότι είμαι κι εγώ ΑΝΕΡΓΟΣ. «Υπομονή», «κουράγιο», «κάτι θα γίνει», «κι αυτό θα περάσει», «ο καλός δεν χάνεται». Ατάκες λοβοτομής.

Έκθεση γελοιογραφίας, στο 5ο Λύκειο Λαμίας

Έκθεση γελοιογραφίας σήμερα στις 11:00, στο 5ο Γενικό λύκειο Λαμίας, από τον Γιάννη Γερούλια.

Τίτλος : "Γιατί .... και η κρίση θέλει το γέλιο της"

«Sorry, ρε»!

Πριν από μερικούς μήνες, περπατώντας στη New Oxford street στο Λονδίνο, με την ασφυκτική κίνηση των πεζών να μου σπάει τα νεύρα και μια παράξενη για την εποχή καλοκαιρία, ένιωθα συνέχεια κάποιος να μου πατάει το παπούτσι από πίσω. Ξέρετε, αυτήν την ενοχλητική αίσθηση ότι λίγο ακόμα και θα σου βγει.

Ίσως, μέσα στα δέκα πιο εκνευριστικά πράγματα που μπορεί να σου συμβούν, όταν προσπαθείς να απολαύσεις τον περίπατό σου. Και, συνήθως, ποτέ δεν γίνεται μία φορά.
Συνεχίζεται, μέχρι να γυρίσεις και να ρίξεις ένα άγριο βλέμμα στον άτυχο που το προκαλεί, συνήθως άθελά του. Έπειτα από την τρίτη, λοιπόν, αποτυχημένη “προσπάθεια” ρίχνω ένα έντονο βλέμμα ενόχλησης, για να εισπράξω το αμίμητο “Sorry, ρε”!

Μουσικοθεραπεία: «Ο τρίτος δρόμος για ποιότητα ζωής»

Η κυρία Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Μουσικοψυχοθεραπεύτρια PhD, MA-CMT, Λέκτορας στο τμήμα Μουσικών Σπουδών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, θα μας μιλήσει για τη Μουσικοθεραπεία το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015 στις 7:00 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων (Λεωνίδου 9 – 11).
Ευγενική συμμετοχή του Δημοτικού Ωδείου Λαμίας: Στο φλάουτο η καθηγήτρια κα Πέπη Παπαμίχου και στο πιάνο η καθηγήτρια κα Ελένη Οικονόμου.

Η ζωή μιας πόλης μέσα από τη διατροφή

Ένα βιώσιμο διατροφικό σύστημα είναι σημαντικό για τη «διατροφή» μιας υγιούς πόλης και ότι αυτό συνεπάγεται στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων της. Με αυτό το δεδομένο, το 2013 ξεκίνησε στο Βανκούβερ το πρόγραμμα «the City of Vancouver’s Food Strategy».
Το πρόγραμμα βασίζεται στα αποτελέσματα 10 και πλέον ετών πολιτικής, σχεδιασμού και κοινοτικής εργασίας για την οικοδόμηση ενός υγιούς, δίκαιου και βιώσιμου συστήματος τροφίμων στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή αυτής.
 Δείτε το βίντεο με τις δράσεις και τον αντίκτυπο του προγράμματος στην πόλη μέχρι σήμερα!

 

Το εξαιρετικό αυτό αποτέλεσμα αποτελεί συλλογική προσπάθεια και δε θα ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί χωρίς τη δημιουργικότητα και την αφοσίωση των αμέτρητων πολιτών, κοινωνικών ομάδων, καθώς και τοπικών επιχειρήσεων.

Νίκησε τον νταή χωρίς να τον αγγίξεις

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη, κατευθύνεται σε συγκεκριμένα παιδιά από παιδιά (πολλές φορές και ομάδα παιδιών) που υπερέχουν σωματικά και έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί που εκφοβίζεται να νοιώθει απομονωμένο, να βιώνει άγχος και φόβο, να παρουσιάζει σχολική άρνηση και διάφορες συναισθηματικές δυσκολίες.
Το παρακάτω βίντεο με τίτλο «Νίκησε τον νταή χωρίς να τον αγγίξεις» αφηγείται τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που βιώνουν σχολικό εκφοβισμό, και προτείνει έξυπνους τρόπους, χωρίς χρήσης βίας, για να αντιμετωπίσουν τους ¨"νταήδες".

Το έξυπνο αντιρατσιστικό σποτ που θα αλλάξει την καθημερινότητα σας.

Μπορούν οι καθημερινές μας συμπεριφορές και οι αυθόρμητες κινήσεις να υποδηλώνουν ρατσισμό; Ακόμα κι αν δηλώνουμε αντιρατσιστές στα λόγια, είναι οι πράξεις μας που προσβάλλουν περισσότερο τους συνανθρώπους μας.
Σε αυτό το έξυπνο σποτάκι, ένας έγχρωμος περιγράφει πόσο άσχημο είναι να νιώθει τον φόβο και την απαξίωση των άλλων, έστω κι αν αυτό γίνεται έμμεσα.

Λίγη ευγένεια, παρακαλώ!

Είμαι από τους ανθρώπους που εκτιμούν ιδιαιτέρως την ευγένεια. Απολαμβάνω τις καλημέρες, τα ευχαριστώ, τα παρακαλώ, τα "να ΄σαι καλά, κόρη μου". Χαμογελάω όταν βλέπω τους ανθρώπους να προσφέρουν τη θέση ή τη σειρά τους σε κάποιον άλλο, να ρωτάνε αν μπορούν να ανάψουν τσιγάρο, να βοηθάνε μια μαμά να περάσει το καρότσι με το μωρό ανάμεσα από τα αυτοκίνητα που της φράζουν τον δρόμο, αντί να ξεφυσάνε επειδή τους καθυστερεί. Δυστυχώς όμως όλες αυτές τις μικρές, όμορφες χειρονομίας και κουβέντες δεν τις συναντάω όσο συχνά θα ‘θελα.
Στην Ελλάδα, βλέπετε, την ευγένεια δεν την αγαπάμε. Την υποτιμάμε, την απαξιώνουμε, σχεδόν την απορρίπτουμε συνδέοντάς τη με την υποκρισία, το συμφέρον, τη δουλοπρέπεια. Κι έτσι, για ακόμα μία φορά, το αυτονόητο, μια καλή συμπεριφορά δηλαδή, αντί να είναι ο κανόνας είναι η εξαίρεση.

Το facebook ... και το νταμ-τιρι-ρί !

Μπαίνεις στο facebook και βλέπεις τη μία μετά την άλλη φωτογραφίες από διακοπές, εξόδους, ταξίδια κι εκδρομές. Ύστερα βλέπεις άλλες αναρτήσεις, που γκρινιάζουν για τις φωτογραφίες από διακοπές, ταξίδια κτλ., του τύπου «αφήστε μας στον πόνο μας, μη μας τρίβετε στη μούρη πόσο καλά περνάτε». Στην ουσία, και οι μεν αναρτήσεις και οι δε είναι το ίδιο πράγμα: δηλώνουν στους άλλους το βίωμά μας, πόσο καλά ή κακά βιώνουμε το τώρα μας (ή το παρελθόν μας).
Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί «διαφημίζουμε» το πώς νιώθουμε σε γνωστούς και αγνώστους, ενίοτε μάλιστα ακόμα και τα σώψυχά μας, πράγματα που μας έχουν πονέσει; Αφού πρόκειται για «ιδιωτικές» στιγμές, όπως τις αποκαλούμε, γιατί τις δημοσιοποιούμε;

Πόσα χιλιόμετρα απόστασης απαιτούνται για δωρεάν μεταφορά μαθητών ;

Oι αποστάσεις από τις οποίες απέχουν οι κατοικίες των μαθητών από τις σχολικές τους μονάδες, τους ώστε να δικαιούνται δωρεάν μεταφορά, καταγράφονται στο ΦΕΚ 1449/2013.
Τόσο στο ΦΕΚ, όσο και απάντηση του υπουργείου Εσωτερικών στη Βουλή, παρουσιάζονται οι  χιλιομετρικές αποστάσεις ανά τύπο σχολείου.
Οι Περιφέρειες μεταφέρουν δωρεάν τους μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δημόσιων σχολείων οι οποίοι κατοικούν από τη σχολική τους μονάδα σε απόσταση μεγαλύτερη από την οριζόμενη ως εξής:

«Safe place», η ενδοοικογενειακή βία σ' ένα αnimation

Με τεχνολογία που εντυπωσιάζει, το 3D animation του Έλληνα Άγγελου Ροδιτάκη «Safe Place» σοκάρει και συγκινεί ταυτόχρονα. Σκοπός του να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, προσεγγίζοντας το θέμα με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ευαισθησία.
 Ένα παιδάκι παίζει ανέμελα στο δωμάτιο του, όταν ακούει τον πατέρα του να επιστρέφει σπίτι σε κατάσταση μέθης. Γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει, προσπαθεί μάταια να κρυφτεί μέσα στη ντουλάπα.

 

Safe Place from Angelos Roditakis on Vimeo.
Να σημειωθεί πως με βάση έρευνες που έχουν γίνει, η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις 10 ευρωπαϊκές χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας.