Η ακύρωση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ ανατρέπει ουσιαστικά τους λόγους συνεργασίας των παρατάξεων - και στο Δήμο της Λαμίας

Του Στέφανου Σταμέλλου*

Η ΝΔ με την επάνοδό της στην εξουσία ήταν αναμενόμενο να πάρει πίσω όσα από τα θετικά θεσμοθέτησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα από αυτά είναι ο νόμος του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ και η καθιέρωση της Απλής Αναλογικής στην αυτοδιοίκηση. Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ υποχρεώνει τον Δήμαρχο και τον Περιφερειάρχη στον εκτελεστικό τους ρόλο - με τις όποιες αδυναμίες - και ανατρέπει, εν μέρει, το δημαρχο/περιφερειαρχο-κεντρικό σύστημα λειτουργίας του Δήμου και της Περιφέρειας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι εκπρόσωποί της στην αυτοδιοίκηση επιμένουν και θέλουν να μας οδηγήσουν ξανά στα τρικυμισμένα πέλαγα του απαρχαιωμένου συστήματος. Δεν θέλουν να σπάσει το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα. Δε θέλουν την Απλή Αναλογική, γιατί η Απλή Αναλογική είναι καταλύτης για αλλαγές σε όλα τα επίπεδα∙  γιατί απελευθερώνει συνειδήσεις και ξεπερνάει τα όρια του δικομματισμού και του λαϊκίστικου φανατισμού∙  γιατί τους χαλάει τα σχέδια για τα μικροπαραταξιακά τους συμφέροντα. Δεν θέλουν τελικά να σπάσει το γνωστό σύστημα διακυβέρνησης στους ΟΤΑ.

Λαμία: ''Διεκδικούμε να πάρουμε πίσω τους χώρους που μας ανήκουν''(του Στέφανου Σταμέλλου)

Τα πεζοδρόμια στην πόλη είναι ποιότητα ζωής

και αφορούν στην καθημερινότητα του πολίτη και στη βιώσιμη κινητικότητα

Στη Λαμία το περπάτημα σήμερα δεν είναι τόσο απλή και εύκολη υπόθεση για όλους. Τα πολύ στενά πεζοδρόμια και  οι λίγοι πεζόδρομοι καταλαμβάνονται από οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς: αυτοκίνητα παράνομαπαρκαρισμένα, μηχανάκια, βιτρίνες μαγαζιών και προϊόντα προς πώληση, τραπεζοκαθίσματα, σκαλάκια, ζαρντινιέρες. Οι πεζοί αναγκάζονται να περπατούν ανάμεσα στα αυτοκίνητα και κάποιοι συμπολίτες δυσκολεύονται πραγματικά. Δοκιμάστε απλώς μια μέρα να κυκλοφορήσετε με ένα παιδικό καροτσάκι στους δρόμους της πόλης ή παρακολουθήστε το καροτσάκι ενός ΑΜΕΑ.

Έχοντας υπόψη τα δικαιώματα των πεζών, έχοντας υπόψη ότι χώροι για τους πεζούς τις περισσότερες φορές θεωρούνται όσοι έχουν απομείνει από τους χώρους που προορίζονται για την οικοδόμηση και τις ανάγκες της κυκλοφορίας και του parkingτων οχημάτων, ως πεζοί και ως πολίτες ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ να πάρουμε πίσω τους χώρους που μας ανήκουν∙και θέλουμε:

Λαμία: Η αλήθεια είναι πιο καθαρή από τα μεγάλα λόγια για την καθαριότητα (του Στέφανου Σταμέλλου)

Αγαπητέ μου φίλε,

έχω γίνει κουραστικός - το καταλαβαίνω - να υπερασπίζομαι και να υποστηρίζω τα αυτονόητα για τη διαχείριση των απορριμμάτων στο Δήμο Λαμίας. Όμως η αλήθεια είναι καθαρή όπως, ας πούμε, ότι τα ποτάμια δεν είναι υπόνομοι. Οι εκλογές έρχονται -δύο μήνες έμειναν ακόμα- και παραμένει ζητούμενο να ακούσουμε προγράμματα και δεσμεύσεις και όχι λαϊκίστικες κορώνες. Η αλήθεια είναι καθαρή, όπως, όσοι άσκησαν διοίκηση τα τελευταία χρόνια, από οποιοδήποτε πόστο, έχουν δώσει εξετάσεις και δείγματα γραφής. Τα αποτελέσματα της παρουσίας τους στη διοίκηση είναι ορατά, για όσους δεν έχουν παρωπίδες.

Η αλήθεια είναι καθαρή όπως, ότι:

- καθαριότητα για τον Δήμο και την πόλη δεν σημαίνει να είναι καθαρή η Πλατεία Ελευθερίας και η Ρήγα Φεραίου, όταν μάλιστα σήμερα ο Δήμος απασχολεί πάνω από 100 εργαζόμενους με το πρόγραμμα της Κοινωφελούς Εργασίας. 

- τα σκουπίδια στο Δέλτα του Σπερχειού, στον παράδρομο του ΠΑΘΕ στην Αγία Παρασκευή, στην Καμηλόβρυση, στο Λιανοκλάδι, στην Ανθήλη, στις όχθες του Σπερχειού, στις εισόδους της πόλης και σε κάθε ρέμα, είναι εδώ

- ο ΧΑΔΟΧΥΤΑ παραμένει μια οικολογική βόμβα. Το μόνο που κάνουν σήμερα είναι να σκεπάζουν με χώμα, αν τα σκεπάζουν, τα σκουπίδια. Τι άλλαξε ουσιαστικά από την πριν δέκα ή είκοσι χρόνια λειτουργία του;

- τα τέσσερα κοντέινερ της κομποστοποίησης, πληρωμένα αδρά,

Τεράστιο περιβαλλοντικό έγκλημα ο σκουπιδότοπος στο Δέλτα του Σπερχειού (του Στέφανου Σταμέλλου)

Ο ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ

είναι υπόθεση της Δικαιοσύνης και των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος

του Στέφανου Σταμέλλου*

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται καταγγελία για παράνομες χωματερές μέσα στην περιοχή NATURA και περισσότερο στο Δέλτα του Σπερχειού και στις ακτές του Μαλιακού.  Τρανταχτές είναι οι περιπτώσεις των σκουπιδιών στον παράδρομο του ΠΑΘΕ, στην τεχνητή κοίτη του Σπερχειού δίπλα στο νεκροταφείο της Ανθήλης, στον δανειοθάλαμο της Ροδίτσας και στο Λιανοκλάδι, στην Αγία Τριάδα Μώλου, στη γέφυρα της Γερμανικής Τάφρου δίπλα στον Βιολογικό Καθαρισμό της Λαμίας και άλλες.

Όμως η περίπτωση αυτή τώρα, ο σκουπιδότοπος λίγο μετά και νότια του Βιολογικού Καθαρισμού Λαμίας, ανατολικά του ΠΑΘΕ στο ύψος του SOULIS, είναι ένα τεράστιο έγκλημα. Η υπόθεση πρέπει να απασχολήσει τη Δικαιοσύνη και τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, γιατί, εκτός των άλλων, αφορά περιοχή NATURA και Ζώνη Ειδικής Προστασίας(ΖΕΠ) για τα πουλιά, σε μικρή απόσταση από τις ακτές του Μαλιακού και ανάμεσα στους ορυζώνες και τις άλλες καλλιέργειες. Τα περισσότερα από αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταλήγουν στο βυθό του Μαλιακού.

Είναι σίγουρο ότι οι δράστες είναι γνωστοί. Τα σκουπίδια δεν πέφτουν από τον ουρανό, τα μεταφέρουν

Πρόσκληση στην παρουσίαση του βιβλίου : «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας»

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λαμίας και οι Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου και του 1ου Γυμνασίου Λαμίας σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Στέφανου Σταμέλλου: «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό,  ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας» που θα πραγματοποιηθεί  τη Δευτέρα 18/2/2019 και ώρα 19:00  στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων, Λεωνίδου 9.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
- Βασιλική Λάζου, Ιστορικός, διδάσκουσα τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
- Χριστίνα Μήτσιου, φιλόλογος

Στέφανος Σταμέλλος

Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Στέφανου Σταμέλλου «Λαμία 1991-2018 προτάσεις - παρεμβάσεις Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου»

Κυκλοφόρησε από τον Εκδοτικό Οίκο Σ. Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ 
το βιβλίο του Στέφανου Σταμέλλου με τίτλο:

«Λαμία 1991-2018  

προτάσεις - παρεμβάσεις

Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου»

Είναι ένα βιβλίο όχι μόνο αυτοδιοικητικό. Είναι μια αναδρομή, ένα φλας μπακ στα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια, σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν και να επαναδημοσιευτούν οι παρεμβάσεις, οι προτάσεις και γενικά τα κείμενα και οι ανακοινώσεις με περιεχόμενο αυτοδιοικητικό, που έχουν γίνει από τον γράφοντα από το 1991 έως το 2018 για τη Λαμία. Κείμενα τα οποία διατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό αρχείο, πολλά από τα οποία έχουν αναρτηθεί κυρίως σε ιστοσελίδες και ιστότοπους, διατηρώντας την αρχική τους μορφή. Ένα βιβλίο με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα.

Στόχος και φιλοδοξία του βιβλίου, όπως λέει ο συγγραφέας, είναι να βοηθηθούν όσοι ενδιαφέρονται για τα τοπικά δρώμενα. Επιδιώκει να αναδειχθούν οι ευθύνες και οι δυνατότητες της αυτοδιοίκησης και των πολιτών, παρατηρώντας τα θέματα κάτω από μια κινηματική οπτική γωνία και κάτω από το πρίσμα κυρίως των θέσεων της οικολογίας.

Το βιβλίο διατίθεται απευθείας από

Είναι ανεξάρτητη η παράταξη που διοικεί σήμερα το Δήμο Λαμίας;

Σε ένα μοντέλο δημαρχοκεντρικής λειτουργίας του δήμου, δεν μπορεί κανείς να μιλάει για ανεξάρτητη δημοτική αρχή και παράταξη. Οι αποφάσεις και οι επιλογές φωτογραφίζουν και εκφράζουν την μονοσήμαντη πολιτική τοποθέτηση και το ιδεολογικό υπόβαθρο του δημάρχου.

Ανεξάρτητη δημοτική αρχή ή ανεξάρτητος συνδυασμός είναι αυτός που λειτουργεί αυτοδιοικητικά, που λειτουργεί με τη συμμετοχή των δημοτών, με αποκέντρωση, σε συνεργασία με όλες τις δυνάμεις και τους φορείς της κοινωνίας, με ουσιαστικό διάλογο και συνθέσεις. Όταν ο δήμαρχος δεν αιφνιδιάζει με τις αποφάσεις του το δημοτικό συμβούλιο, αλλά λειτουργεί ως εκτελεστικό όργανο της θέλησης του δημοτικού συμβουλίου και των δημοτών, όπως άλλωστε ορίζεται από το νόμο. Όταν σέβεται την άποψη της μειοψηφίας και εξασφαλίζει τη συνηγορία των δημοτών στα σοβαρά ζητήματα με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και δημοψηφίσματα. Όταν δεν αυτοσχεδιάζει ανάλογα με τη συγκυρία και τις πολιτικές του επαφές, αλλά προγραμματίζει σε βάθος χρόνου με δημοκρατικό διάλογο.

Μια ανεξάρτητη αυτοδιοικητική κίνηση/παράταξη,
στη θέση των κομματικά συμπαγών παρατάξεων, αντιπαραθέτει την «πολύχρωμη» συσπείρωση των πολιτών, που τους ενώνει η αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τον τόπο που ζουν. Συσπείρωση χωρίς αποκλεισμούς, στη βάση ενός προγραμματικού λόγου, που οι ίδιοι οι πολίτες-μέλη της κίνησης διαμορφώνουν και όχι συγκόλληση ετερόκλητων προσωπικών «φιλοδοξιών» με στόχο την εξουσία.

Η πολυχρωμία μιας τέτοιας συσπείρωσης, δηλαδή

Γιατί δεν έχει η Λαμία λαϊκή αγορά βιολογικών προϊόντων;(Του Στέφανου Σταμέλλου)

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Ούτε το θέμα είναι «εκ του περισσού», όπως ίσως περνάει από το μυαλό των περισσοτέρων. Είναι ζήτημα ουσίας και αφορά στην τόνωση της τοπικής αγροτικής παραγωγής.

Είναι κατανοητό, ότι οι βιοκαλλιεργητές παράγουν, εκ των πραγμάτων, μικρές ποσότητες προϊόντων και βρίσκονται διαρκώς εκτός των εμπορικών κυκλωμάτων. Με αποτέλεσμα να μην μπορούν τα προϊόντα τους να φτάσουν στις υπεραγορές της Αθήνας και να μην μπορούν φυσικά να διαπραγματευτούν αποτελεσματικά με τους εμπόρους και τις αλυσίδες. Δεν τους μένει άλλος τρόπος να προωθήσουν τα προϊόντα τους, παρά απευθείας στους καταναλωτές∙ και μόνο έτσι θα μπορέσουν να παράγουν ή να συνεχίσουν να παράγουν.

Και ενώ το τελευταίο διάστημα ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές για τη βιολογική γεωργία και όλο κάτι κινείται γι’ αυτό το θέμα, η Λαμία, μια πόλη δίπλα στην πλούσια κοιλάδα του Σπερχειού, που θα μπορούσε να είναι ζώνη βιολογικής γεωργίας και ποιοτικών προϊόντων διατροφής, δεν έχει λαϊκή αγορά βιολογικών προϊόντων. Αρκετές πόλεις σε όλη τη χώρα έχουν τέτοιες αγορές, ενώ πρέπει να θυμίσουμε ότι πριν δέκα χρόνια, το 2008, είχαμε κάνει στη Λαμία την Πανελλήνια Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας με μεγάλη επιτυχία και με πολλές υποσχέσεις. [http://protovoulia-ecogeorgias.blogspot.com/2008/10/15_07.html]

Έχουμε ξαναπεί,

Για τη σύσταση Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας (του Στέφανου Σταμέλλου)

Στις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες των κατοίκων, κυρίως των χωριών, και τις περιορισμένες επιλογές των νέων αγροτών, υποστηρίζουμε ότι μπορεί να προχωρήσει μια οργανωμένη συλλογική προσπάθεια για τη σύσταση του Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας.

Καλές είναι οι συμμετοχές μας στις διεθνείς εκθέσεις με την παρουσία των μεγάλων παραγωγών και των ειδικών εξαγώγιμων προϊόντων, αλλά οι μικροί παραγωγοί απουσιάζουν από αυτές και οι μικρές τοπικές παραγωγές είναι συνεχώς στα όρια της αβεβαιότητας.

Όταν αναφερόμαστε στο Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας μιλάμε για μια συλλογική προσπάθεια, που μπορεί να διαχειριστεί το καλό όνομα και το περιβάλλον μιας περιοχής με ποιοτικούς όρους και σε όφελος των τοπικών παραγωγών. Σ’ αυτό μπορούν να συμμετέχουν και να εμπλακούν κυρίως παραγωγοί τοπικών προϊόντων αλλά και: ταβέρνες, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εργαστήρια τοπικών προϊόντων, γραφεία εναλλακτικού τουρισμού, ελεύθεροι επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών που διοργανώνουν εκδηλώσεις, Δήμοι, Επιμελητήριο, συλλογικότητες της Κοινωνίας των Πολιτών, φορείς διαχείρισης Μνημείων Πολιτισμού, θρησκευτικού τουρισμού, αρχαιολογικών χώρων, λαογραφικών Μουσείων και πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τα μέλη του

Έ όχι, κύριε υπουργέ, και το κυνήγι «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»…! Δεν νομίζετε ότι υπερβάλλετε; (του Στέφανου Σταμέλλου)

Έ όχι, κύριε υπουργέ, και το κυνήγι «εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»…! Δεν νομίζετε ότι υπερβάλλετε;

Μεταξύ μας τώρα… μήπως ξεπεράσατε τα όρια της λογικής; Από πότε έχετε να περπατήσετε στα δάση και στα βουνά της πατρίδας μας;; Από πότε έχετε να βρεθείτε ανάμεσα σε κυνηγούς;;; όχι με τον πρόεδρο της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας και τα συνδικαλιστικά τους στελέχη…

Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε αναλογικά με τον πληθυσμό τον μεγαλύτερο «στρατό» με αντίπαλο «εχθρό» τη φύση.
Σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας της εταιρείας δημοσκοπήσεων VPRC πριν λίγα χρόνια, ο αριθμός των κυνηγών στην Ελλάδα προσεγγίζει τους 270.000 περίπου - αριθμός που προσδιορίζεται και από τα επίσημα στοιχεία - και ο αριθμός αυτών που κυνηγούν χωρίς άδεια ανέρχεται στους 230.000 περίπου. Άρα το σύνολο αυτών που κατέχουν νόμιμα ή χωρίς άδεια όπλο ξεπερνάει τους 500.000. Ο αριθμός των όπλων μπορεί να ξεπερνάει το εκατομμύριο, με δεδομένο ότι ο κάθε κυνηγός μπορεί να διατηρεί περισσότερα από ένα όπλο.

Πεντακόσιες χιλιάδες όπλα είναι, εν δυνάμει, στραμμένα συνεχώς κατά της άγριας ζωής στη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου. Όπλα όλων των εργοστασίων και μιας μεγάλης γκάμας φυσιγγίων, ανάλογα με τον «εχθρό». Φυσίγγια από μονόβολα για τα μεγάλα θηλαστικά - ονόματα δεν λέμε, είναι κρατικό μυστικό - έως τα μεγάλης διασποράς για τους μικρούς ιπτάμενους «εχθρούς». Ένας καλοσυντηρημένος «στρατός» και ένας διαρκής πόλεμος μέχρις εσχάτων! Σύνθημά τους: “ένας είναι ο εχθρός, η φύση!” Και όποιον πάρει ο χάρος, αρκεί που γίνεται «περιβαλλοντική ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ βιώσιμη διαχείριση»∙ και τώρα μάλιστα επίσημα με χρήματα του ΕΠΠΕΡΑΑ!.

Μπράβο σας κύριε υπουργέ. Έχετε βρεθεί πιο μπροστά από τόσους άλλους προκατόχους σας, που δεν το τόλμησαν∙ ενώ εσείς τολμάτε!. Η φύση και η άγρια ζωή θα σας μνημονεύει ως ευεργέτη!!

Λαμία, 18.12.2018

Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
https://www.facebook.com/stefanos.stamellos

Αδέσποτα: Ενημέρωση και πρόληψη, αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας (του Στέφανου Σταμέλλου)

Το σύστημα στη φύση - δυστυχώς - θεωρείται ανθρωποκεντρικό∙  και έτσι λειτουργεί Κι αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Οι δε νόμοι προσαρμόζονται διαρκώς στα δεδομένα του ανθρωποκεντρισμού... Με αυτή την έννοια η επικήρυξη των αδέσποτων σε όλη την χώρα φοβάμαι ότι θα γίνει σύντομα. Είναι θέμα χρόνου πια! Αν δεν γίνει άμεσα με νόμο, θα εφαρμοστεί πιο ανοιχτά η έμμεση «επικήρυξη» κάνοντας τα στραβά μάτια και δείχνοντας ανοχή προς τους αυθαίρετα παρανομούντες, ιδιώτες, δήμους κλπ με το επιχείρημα της «αποτελεσματικής διαχείρισης του προβλήματος των αδέσποτων».

Η έμμεση «επικήρυξη» σε ένα βαθμό ισχύει και γίνεται, κυρίως στην περιφέρεια, με την ευθανασία χωρίς πολλές αναστολές, είτε από τους φερόμενους «ιδιοκτήτες», κυνηγούς, βοσκούς κλπ, είτε στους δρόμους από τα αυτοκίνητα με κίνδυνο σοβαρών ατυχημάτων, είτε στους κάδους των σκουπιδιών που είναι επίσης ένα σύνηθες φαινόμενο. Οι ρεματιές και οι όχθες των ποταμών κοντά στους οικισμούς είναι γεμάτα πτώματα σκύλων. Είναι μια τραγική πραγματικότητα. Ας μην εντοπίζουμε το κακό μόνο στα λεγόμενα κυνοκομεία. Όμως το θέμα είναι: τι πρέπει να γίνει;

Πρέπει να γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια για τη σταδιακή μείωση του αριθμού των αδέσποτων - μέχρι να μηδενιστεί ο αριθμός! Να γίνει με οργανωμένο τρόπο, με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των φιλοζωικών οργανώσεων, επιβάλλοντας την εφαρμογή του νόμου και καλλιεργώντας την κουλτούρα της πραγματικής αγάπης και του σεβασμού στα δικαιώματα των ζώων. Όλων των ζώων. Τέτοια μέτρα, όπως ο έλεγχος με την πλήρη σήμανση και καταγραφή των ζώων συντροφιάς, το Μητρώο των Ζώων συντροφιάς σε κάθε δήμο, η στείρωση, προβλέπονται από τη νομοθεσία. Γιατί δεν απαιτείται και γιατί δεν τηρείται η εφαρμογή τους;;

Έχω την άποψη ότι

Αποξήρανση και καταστροφή υδροβιότοπου στο Δέλτα Σπερχειού

Διαβάστε μια ανάρτηση του Απόστολου Χριστόπουλου σχετικά με την αποξήρανση υγροτόπου στο Δέλτα του Σπερχειού

"Αποξήρανση υγροτόπου/ καταστροφή ενδιαιτήματος παγκοσμίως απειλούμενου είδους πτηνού, εν έτη 2018, που όλοι μιλάνε για προστασία περιβάλλοντος.

Στην φωτογραφία βλέπουμε ένα τυπικότατο παράδειγμα καταστροφής βιοτόπου, το οποίο δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τις χιλιάδες καταστροφές υγροτόπων που γίνονται στην Ελλάδα εδώ και αιώνες.
Ένα εξαιρετικό έλος (από τα ελάχιστα εναπομείναντα στην περιοχή) με πλούσια υδρόβια βλάστηση, το οποίο ήταν η μοναδική τοποθεσία στο δέλτα Σπερχειού που φώλιαζε η παγκοσμίως απειλούμενη Βαλτόπαπια Aythya nyroca, καθώς και άλλα κοινά υδρόβια είδη άγριας ορνιθοπανίδας και ερπετοπανίδας. Το έλος ευρίσκετο εντός προστατευόμενης περιοχής Natura (GR2440002) και Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR2440005), παρ όλα αυτά με συνοπτικές διαδικασίες εξαφανίστηκε σε χρόνο dt.

Συγχαρητήρια στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, στον Δήμο Λαμιέων, στους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες που ως φαίνεται μάλλον δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως ή απλά έκαναν τα στραβά μάτια για πολλοστή φορά...

Απόστολος Χριστόπουλος

Ευχαριστώ για την αποστολή της φωτογραφίας τον ASalafa Deri"

Οι φωτογραφίες είναι πριν και μετά την αποξήρανση…

Stefanos Stamellos

Παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονομίας, πρώτιστο καθήκον της αυτοδιοίκησης σήμερα και αύριο

του Στέφανου Σταμέλλου

Συζητούσαμε χθες με ένα γνωστό για την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η κοινωνία μας. Μια συνηθισμένη συζήτηση, αναμφισβήτητα κουραστική. Ζούμε - το λέμε τόσες φορές άλλωστε - τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική κρίση μεταπολεμικά με τις βίαιες αλλαγές στην οικονομία και την ευημερία. Μια κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά κυρίως κρίση αξιών και βαθειά οικολογική. Μια κρίση που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας, τα όποια σύνορα της Ευρώπης και γίνεται παγκόσμια.

Τα γράφω αυτά εισαγωγικά για να επαναφέρω και να επισημάνω ένα ζήτημα, που συνεχώς μας διαφεύγει. Είναι η διαρκής συντονισμένη προσπάθεια, που πρέπει να γίνεται και ΔΕΝ γίνεται, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονομίας για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι ένα ζήτημα που δεν είναι υπόθεση μόνο της γραφειοκρατικής κεντρικής εξουσίας και του κράτους. Είναι υπόθεση όλων μας και κυρίως είναι υπόθεση της αυτοδιοίκησης. Η αυτοδιοίκηση έχει ιστορικές ευθύνες σ’ αυτή τη συγκυρία. Όταν το κράτος και οι κυβερνήσεις αδυνατούν ή πελαγοδρομούν, τότε αναδεικνύεται ο ρόλος των πολιτών, η αυτενέργεια, η αλληλεγγύη και η συνεισφορά. Δεν μπορεί να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, θεατές μιας αδυσώπητης πραγματικότητας.

Οι πολίτες και η αυτοδιοίκηση είναι καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους∙ όχι για να εναρμονιστούν με το γενικότερο κλίμα και τα πρότυπα του άδικου οικονομικού συστήματος που επικρατεί∙ όχι δίνοντας κάθε στιγμή εξετάσεις νεοφιλελευθερισμού∙ όχι συμμετέχοντας στους διαγωνισμούς ανταγωνισμού και εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών. Όχι εκλιπαρώντας τους ξένους να μας σώσουν!

ΑΛΛΑ, για να υπάρξει μια συντονισμένη προσπάθεια με στόχο τη στροφή στην πραγματική οικονομία, την ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της κάθε περιοχής, την ενημέρωση και τη βοήθεια για την ίδρυση και τη λειτουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και προτύπων. Να βοηθηθούν επιχειρηματικές κινήσεις σε τομείς όπως:

Οι παραγοντισμοί, οι ανταγωνισμοί, ο βλαχοδημαρχισμός, οι σωτήρες, τα αδιέξοδα και το βήμα στην ανηφόρα

του Στέφανου Σταμέλλου

Η πόλη, η Λαμία, είναι αυτή που βρίσκεται ήδη εδώ, αυτή που κατοικούμε, την περπατάμε κάθε μέρα. Σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι.

Αν δεν μας αρέσει, δύο τρόποι υπάρχουν για να γλιτώσουμε από αυτό το «μαρτύριο». Γιατί είναι μαρτύριο το να μη σου αρέσει η πόλη σου. Ο πρώτος είναι εύκολος και είναι αυτός που φαίνεται ότι ακολουθούν όσοι στηρίζουν και σιγοντάρουν την πλειοψηφία των δημοτικών αρχών όλα χρόνια τώρα: Λένε «δε βαριέσαι», τη δέχονται όπως είναι και κάνουν πως δεν βλέπουν τα κακώς κείμενα. Και ο χορός καλά κρατεί αρκεί να βολευόμαστε.

Ο δεύτερος είναι δύσκολος και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση, γνώση και προσπάθεια: Να ψάχνεις το ποιο και το γιατί μέσα στην πόλη αξίζει να ασχοληθείς και να το στηρίξεις ή να το αλλάξεις. Να συλλογικοποιείσαι, να καταθέτεις προτάσεις, να προσπαθείς να τις κάνεις γνωστές, να συγκρούεσαι και να επιμένεις μέχρι να ωριμάσει η υλοποίηση τους.

Για πολλούς από μας δεν είναι αυτή η Λαμία που ονειρευόμαστε. Κανείς δεν μπορεί να νιώθει άνετα σε μια τέτοια πόλη. Το ζήτημα τότε είναι να την αλλάξουμε! Και δεν θα την αλλάξουν τα πρόσωπα του κομματικού συστήματος που νομίζουν ότι δικαιούνται θέση στην αυτοδιοίκηση, όταν δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Ούτε τα πρόσωπα που επιστρέφουν από το παρελθόν για να εντείνουν τους ανταγωνισμούς και τους αδιέξοδους παραγοντισμούς. Και οι μεν και οι δε εμφανίζονται ως σωτήρες, χωρίς καμιά υστεροβουλία, παρά μόνο θυσίες, θυσίες, θυσίες.

Η αυτοδιοίκηση δεν είναι παραπαίδι της πολιτικής. Είναι μεράκι, είναι ένας ξεχωριστός τρόπος σκέψης και προσωπικής αντίληψης για τα κοινά και τη δημοκρατία. Τα άλλα είναι βλαχοδημαρχισμός και παρακμή.

Και προπαντός είναι λαϊκός θεσμός που προϋποθέτει ενεργούς και υπεύθυνους πολίτες, με συμμετοχή και δράση. Σε διαφορετική περίπτωση δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα να αλλάξει.

Λαμία, Σεπτέμβρης 2018
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
https://www.facebook.com/stefanos.stamellos

Δημοτικές εκλογές στη Λαμία: Να ανοίξει ο προγραμματικός διάλογος στα βασικά ζητήματα της πόλης

Του Στέφανου Σταμέλλου

Έκλεισαν τέσσερα χρόνια της σημερινής δημοτικής αρχής στη Λαμία, από τον Σεπτέμβρη του 2014 που ανέλαβε τα ηνία του δήμου. Ούτε λίγα ούτε πολλά∙ αρκετά όμως για να κρίνουμε τα αποτελέσματα και τις ικανότητες της διοίκησης, σε μια πόλη που θα περίμενε κανείς να είχε διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στα  τοπικά και περιφερειακά δρώμενα.

Η ουσία είναι ότι η κατάσταση που ζούμε στην αυτοδιοίκηση στη Λαμία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αποδείχτηκε ακόμα μια φορά ότι τα παιδιά του κομματικού σωλήνα είναι ίδια, από όπου κι αν προέρχονται. Ανακατεύουν την κομματική τράπουλα, φτιάχνουν την παρέα τους στο δήμο, παίρνουν τους γραμματείς και τους συμβούλους τους, αδιαφορούν να συνεργαστούν ή να ακούσουν οτιδήποτε, απομονώνουν όποιον δεν συμμορφώνεται και διοικούν από το γραφείο, με μόνη έγνοια να επανεκλεγούν. Στο τέλος προκαλούν περισσότερα προβλήματα από όσα θα μπορούσαν να λύσουν. Το έχουμε ζήσει πολλές φορές το «φαινόμενο».  Ήμουνα νιος και γέρασα, που λένε.

Το θέμα δεν είναι τι δεν κατάφερε να λύσει η σημερινή δημοτική αρχή του κ Σταυρογιάννη∙ γιατί αυτή δεν ήρθε να λύσει προβλήματα, ούτε καν έχει καταλάβει ποια ήταν αυτά. Ήρθε το 2014 για να φύγει ο Κοτρωνιάς - που συμπλήρωνε δέκα έξι  χρόνια στη διοίκηση του δήμου - και απλά εκμεταλλεύτηκε μια ώριμη κατάσταση.  Χωρίς άξονες, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς πυξίδα.  Σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια, αρχίζει και τσαλαβουτάει από δω και από κει για να εμφανίσει τάχα έργο. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν αφήνει και δεν θα αφήσει κανένα στίγμα στην πόλη. Η δημοτική αρχή του κ Σταυρογιάννη υπήρξε ρηχή και κατώτερη των προσδοκιών ακόμα και αυτών που την ψήφισαν. Έκανε ό,τι έκανε χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη της κανέναν. Έχοντας την πρώτη Κυριακή τη μειοψηφία του 32,44%, κατάφερε στη συνέχεια να έχει απέναντί της σύσσωμη  την αντιπολίτευση! 

Απέναντι σ’ αυτού του τύπου τις διοικήσεις, του αυταρχικού δημαρχοκεντρικού μοντέλου, που εφαρμόστηκε όλα τα χρόνια από τη μεταπολίτευση

OXI στην αναγνώριση της θήρας ως εργαλείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης

Αγαπητοί φίλοι
Όπως ίσως πολλοί από σας θα ξέρετε, γίνεται δημόσια διαβούλευση για το “Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018”.  Σε αυτό αναφέρεται η φράση:
“Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.”

Αυτή η πρόταση είναι εντελώς απαράδεκτη, ιδιαίτερα υπό τις συνθήκες στην Ελλάδα. Είναι σημαντικό, στη δημόσια διαβούλευση, να γράψουμε όσοι περισσότεροι μπορούμε τα σχόλιά μας, είτε ως άτομα, είτε ως φορείς, για να απαλειφθεί η συγκεκριμένη πρόταση από στο Σχέδιο (προθεσμία υποβολής σχολίων η 15 Σεπτεμβρίου).

Μπορείτε να προωθήσετε αυτό το μήνυμα και σε όσους άλλους πιστεύετε ότι μπορεί να ενδιαφέρονται.

Φιλικά,
Στέφανος Σταμέλλος

Να ήταν μόνο ο Βιολογικός… είναι και η χωματερή!

Βρεθήκαμε στα Καμένα Βούρλα ψάχνοντας για τον Βιολογικό Καθαρισμό. Περάσαμε τα Θερμά Λουτρά του Κονιαβίτη και τα Μορφονέρια και αμέσως μετά πέσαμε πάνω στον Βιολογικό. Και δίπλα ακριβώς η χωματερή του Δήμου…
Λένε ότι καταργήθηκαν οι ΧΑΔΑ στην Ελλάδα και έγινε αποκατάσταση όλων∙ ή σχεδόν όλων. Δεν είναι ακριβώς έτσι, φαίνεται ότι κάθε Δήμος διατηρεί και τον σκουπιδότοπό του, τον ΧΑΔΑ του χαϊδευτικά, για κάθε ενδεχόμενο!   

Δείτε τις φωτογραφίες και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Υποθέτω ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες Περιβάλλοντος και Υγείας θα φροντίσουν να επιβεβαιώσουν τις εικόνες με την αυτοψία τους. Ακριβώς δίπλα κατεβαίνει το πλούσιο νερό των πηγών του Καλλιδρόμου και της Κνημίδας και πολλά από αυτά τα σκουπίδια τα παρασέρνει και τα οδηγεί στον Μαλιακό∙ στο ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ του Μαλιακού, ναι ή όχι;

Σιγά να μην νοιαστούν για τους παραθεριστές και τους λουόμενους. Ας πάνε στο Ασπρονέρι, κι εκεί θάλασσα είναι...
Η περιοχή ανήκει στο Δίκτυο των Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000. Θα μου πείτε: και μετά; Ποιος νοιάζεται; 

Ένα πρόσθετο κρίσιμο στοιχείο όμως είναι ότι όλα αυτά τα σκουπίδια και η ανεξέλεγκτη χωματερή, που είναι ακριβώς δίπλα στο δάσος, είναι επικίνδυνα κάθε στιγμή να προκαλέσουν πυρκαγιά, ναι ή όχι;; Και πάλι θα μου πείτε: και μετά;  

Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
https://www.facebook.com/stefanos.stamellos

Πολεμικό Μουσείο στη Λαμία! Ευκαιρία να χαρούμε κι εμείς λίγο οι Λαμιώτες μιλιταριστές

Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ «Μέχρι τον Ιανουάριο η Λαμία θα έχει το δικό της Πολεμικό Μουσείο» [http://www.mag24.gr/] και «Υπογράφηκε μνημόνιο συνεργασίας με το Πολεμικό Μουσείο. Την ιστορία και τους αγώνες της Ρούμελης με επίκεντρο τη Λαμία, σχεδιάζει να συμπεριλάβει και να παρουσιάσει στις νεότερες γενιές η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και η Αντιπεριφέρεια Φθιώτιδας, με την ίδρυση και λειτουργία Μουσείου Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στην έδρα της. Η τεχνογνωσία μεταφέρεται από το Πολεμικό Μουσείο…»

Διαβάζουμε στο Wikipedia «Μιλιταρισμός (εκ του militarism), ή κατά τον αντίστοιχο ελληνικό όρο στρατοκρατία, χαρακτηρίζεται γενικά ο υπερτονισμός των στρατιωτικών αξιών, έναντι άλλων κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και ηθικών αξιών. Ως όρος πρωτοεμφανίσθηκε στη Γαλλία το 1860.»

Στο νου μου έρχονται τα παλιά πολεμικά αεροσκάφη του Τσοχατζόπουλου και το τανκ στην είσοδο της Υπάτης. Η Λαμία, το Καπνοχώρι, ο Αη Γιώργης Τυμφρηστού από τους «τυχερούς» που εξασφάλισαν τα αεροπλάνα και η Υπάτη αυτό το «τέρας» στην είσοδο του χωριού. Μπορεί και να «αδικώ» κανένα χωριό. Κάπως έτσι μου φαίνεται και αυτό το μνημόνιο του Περιφερειάρχη με το Πολεμικό Μουσείο. Η όλη υπόθεση με παρασέρνει σε θεατρικά δρώμενα λαϊκισμού.

Χάθηκαν τα μουσεία που να εκφράζουν το πολιτιστικό γίγνεσθαι της περιοχής με τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα; Χάθηκαν τα μουσεία τα οποία να δίνουν μια χροιά αισιοδοξίας και ευημερίας, που μας λείπει τόσο πολύ; Τους προτείνουμε να υποστηρίξουν την αναβάθμιση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Οίτης και να στηρίξουν το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης∙ να μελετήσουν και να δρομολογήσουν την ίδρυση μουσείου ιαματικών πηγών (τόσες ιαματικές πηγές έχει η περιοχή μας), αγροτικό γεωργικό μουσείο, μουσείο του Σπερχειού, μουσείο της βιομηχανικής Λαμίας στους Μύλους του Μουζέλη και τόσα άλλα. 

Αλλά βασικός στόχος της Λαμίας πρέπει να είναι η μεταφορά του Αρχαιολογικού Μουσείου από το Κάστρο, που είναι σήμερα, στο κέντρο της πόλης και στο κτίριο των Δικαστηρίων. Τα δικαστήρια να μεταστεγαστούν στο νέο Δικαστικό Μέγαρο, που ήταν στα σχέδια να γίνει, και πρέπει να γίνει.

Διαβάζουμε και μια «εμπνευσμένη» ανάρτηση φίλης στο fb: «Και πάνω που είπα κι εγώ η πτωχή καθηγήτρια να χαρώ για την έξοδο απ' τα μνημόνια μου' ρθε άλλο μνημόνιο κατακέφαλα. Υπεγράφη, λέει, μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στην περιφέρεια Στερεάς και στο Πολεμικό Μουσείο για την ίδρυση, άκουσον-άκουσον πολεμικού μουσείου στη Λαμία. Πολεμόχαρος αυτός ο τόπος. Ή, μάλλον, είναι να μην σου βγει το όνομα. Όσο κι αν ο περιφερειάρχης προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μιλώντας για Μουσείο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας και συνδέοντάς το και με την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση του 21, που είναι, όμως, σε 3 χρόνια. Φρόντισε, μάλιστα, να μας ενημερώσει ότι η ιδέα ήταν του αντιπεριφερειάρχη. Σιγά να μην ήταν κι αυτουνού, λέω εγώ. Άλλοι του το πρότειναν.

ΥΓ. Όχι, τι νομίζατε εσείς οι αριστεροί, μόνο μουσείο Εθνικής Αντίστασης θα έχουμε σ' αυτή την πόλη;»

Λαμία, 24.8.2018

Στέφανος Σταμέλλος

http://www.e-ecology.gr

https://www.facebook.com/stefanos.stamellos

Κυκλοφόρησε σε βιβλίο «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας» (του Στέφανου Σταμέλλου)

Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου μου: «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας», θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν για την έκδοσή του, ένα δύσκολο για μένα εγχείρημα.

Το βιβλίο είναι ένα αφήγημα, μια βιωματική περιγραφή ενός οδοιπορικού έντεκα ημερών στα πρώτα σύνορα του σύγχρονου ελληνικού κράτους με τα πόδια, μια κατάθεση ψυχής και μια μαρτυρία, προϊόν της αγάπης για το βουνό και την περιπέτεια.

Σκοπό έχει να αναδείξει, έστω με αυτό τον τρόπο, τον ρόλο που έπαιξαν τα πρώτα σύνορα της Ελλάδας στην περίοδο των πενήντα χρόνων, από το 1832 έως το 1881 - μια οριογραμμή που άλλαξε δραματικά τα δεδομένα και τις ισορροπίες στις περιοχές που χαράχτηκε - και τον ιδιαίτερο ρόλο της ληστοκρατίας στις πρώτες δεκαετίες της απελευθέρωσης.

Σκοπό επίσης έχει να παρακινήσει τις τοπικές κοινωνίες και την αυτοδιοίκηση

Φίλε, μπλέξαμε… και ήδη μπαίνουμε σιγά σιγά στην προεκλογική περίοδο (του Στ.Σταμέλλου)

Αγαπητέ μου φίλε,

Μιλώντας πριν λίγες μέρες ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, σε ραδιοφωνικό σταθμό επανέλαβε ότι έως το τέλος του 2018 όλοι οι Δήμοι της χώρας θα πρέπει να έχουν προσαρμοστεί υποχρεωτικά στη διαλογή του οργανικού υλικού στην πηγή, διότι τα υλικά που σαπίζουν και πάνε σε χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ) δημιουργούν υγρά απόβλητα πολύ επιβαρυντικά για το υπέδαφος, αλλά και αυξημένες εκπομπές αέριων ρύπων [εδώ]. 

Πολύ ωραία ακούγονται όλα αυτά. Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει ο Δήμος Λαμίας για τα οργανικά. Να θυμίσουμε ό, τι έγινε ως τώρα:

-  αγοράστηκαν πριν 10 χρόνια και δόθηκαν σε δημότες 400 κάδοι κομποστοποίησης χωρίς καμιά μέριμνα στη συνέχεια για την τύχη τους,

-  αγοράστηκαν το 2010 τέσσερα (4) κοντέινερ κομποστοποίησης χωρίς καμιά αξιοποίηση, 

-  ακούστηκαν εξαγγελίες, πολλές κούφιες εξαγγελίες…

Τι άλλο; Ό, τι έγινε και για την ανακύκλωση των άλλων υλικών και για τα Απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων(ΑΕΚΚ). Ένα μεγάλο ΜΗΔΕΝ. Οι στόχοι του 2020 για 40% διαλογή στην πηγή των οργανικών είναι εδώ και τους περιμένουν. Οι προτεραιότητες και οι στόχοι του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων(ΕΣΔΑ) και των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων είναι εδώ και τους περιμένουν. 

«Τι θα πει δε φταίμε εμείς, τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι, τι θα πει πως φταίνε αυτοί…» έλεγε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ποιος φταίει όμως, που οι καθυστερήσεις στη διαχείριση των αποβλήτων στο Δήμο της Λαμίας έχουν γίνει πλέον επικίνδυνες; Ο Χατζηπετρής πιθανόν… Η πολιτεία, που δεν τους έδωσε χρήματα, θα μας πουν αυτοί.  Λες και όταν τα δίνει πιάνουν τόπο…

Δύο απλά παραδείγματα θα σου πω, που μου έρχονται στο νου∙