Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Πεζοδρομήσεις, καφετέρειες και άλλα...

… Επίσης υπάρχουν και οι απόψεις (και καλά κάνουν και υπάρχουν είναι υγιές αυτό ) πως τέτοια έργα είναι μόνο για το φαίνεσθαι και όχι ουσιαστικής σημασίας με μηδαμινή χρησιμότητα π.χ πεζοδρόμηση κέντρου = δημιουργία μιας απέραντης καφετέριας με τραπεζοκαθίσματα παντού …
Είχα γράψει στο προηγούμενο μου άρθρο και ήρθε η ώρα να τις συναντήσουμε αυτές τις απόψεις που είναι και η πλειοψηφία σχετικά με την πεζοδρόμηση της Τρούμαν ή Κουνούπη ( είναι και τα δυο … ) . Προσωπικά είμαι υπέρ της πεζοδρομήσεως αλλά θεωρώ πως πρέπει να παραθέσω το σκεπτικό μου απέναντι σε αυτούς που είναι κατά .Θα ξεκινήσω από τα βασικά επιχειρήματα τους που όπως διαπίστωσα από τα σχόλια τους είναι η απρόσμενη και άξαφνη αντιπάθεια στις καφετέριες που ευνοούνται από την πεζοδρόμηση , η έλλειψη θέσεων parking και η δημιουργία της κυκλοφοριακής συμφόρησης .

Καταρχήν όπως είχα γράψει και στο πρώτο άρθρο σήμερα παρατηρείται σε όλη την Ελλάδα μια σειρά τέτοιων έργων και μάλιστα όχι ανώδυνα παντού υπάρχουν αντιδράσεις και προβλήματα . Μην νομίζετε πως είμαστε η εξαίρεση απλά επιβεβαιώνουμε τον κανόνα της νεοελληνικής μας κουλτούρας που ισχύει σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας .

Οι καφετέριες ευνοούνται : Οι καφετέριες είναι ήδη γεμάτες δεν περίμεναν τον πεζόδρομο , βέβαια η ύπαρξη του δύναται να τις ευνοήσει καθώς θα έχουν την δυνατότητα να βάλουν και δέκα τραπέζια παραπάνω αλλά αυτό είναι αναμενόμενο θα σκεφτούν καθαρά επιχειρηματικά και θα κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση αν είχατε καφετέρια το ίδιο θα κάνατε . Βέβαια αν το παραξηλώσουν τότε θα πρέπει να τους επιβληθούν οι ανάλογες ποινές . Αυτό που όμως είναι άξιο συζήτησης είναι ο αφορισμός της καφετέριας αλλά και όλης της πλατείας στο σύνολο της με σχόλια όπως «''Οχι άλλη βοήθεια στις καφετεριεεεεεεες'' , Λαμία Λαμιώτικων Καφετεριών » μα καλά νομίζετε πως η καημένη η Λαμία αποτελεί και σε αυτό το θέμα εξαίρεση ; όχι βέβαια σε κάθε πόλη η καφετέρια έχει κατακτήσει τις πλατείες , τους πεζοδρόμους , τα αξιοθέατα και τις παραλιακές ζώνες . Ξέρετε τι πιστεύω κύριοι ; πως η πολιτικοοικονομική κατάσταση της χώρας μας έχει κάνει έτσι . Τώρα μας φταίνε τα πάντα οι καφετέριες , οι πεζόδρομοι , η πλατεία , ο ουρανός που είναι μπλε . Η κατάσταση είναι έτσι εδώ και χρόνια δεν φτιάχτηκαν χθες αυτά αλλά γκρινιάζουμε γιατί η καφετέρια είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της νεοελληνικής νοοτροπίας μας και επειδή αυτή μας έφερε εδώ που είμαστε στρεφόμαστε ενάντια με άγαρμπο τρόπο σε όλα τα παράγωγα της όπως οι καφετέριες .

Θέσεις Parking : Δεν μπορώ να καταλάβω από πού πηγάζει η πεποίθηση ότι δικαιούμαστε θέσεις για το αυτοκίνητο μας στο κέντρο της πόλης . Το κέντρο κάθε πόλης είναι το πιο πυκνοκατοικημένο σημείο της πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι . Όμως η ανάγκη για εξεύρεση χώρων για την στάθμευση των αυτοκινήτων μας οδήγησε στην κατασκευή των parking αλλά η κατασκευή τους προφανώς στοίχησε οπότε δεν γίνεται να διατεθούν δωρεάν αυτές οι θέσεις και έτσι γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και εν τέλει ναι κερδοσκοπίας αλλά αυτό συμβαίνει παντού σε κάθε πόλη και όχι μόνο στην Λαμία που δεν είναι το μαύρο πρόβατο της ιστορίας αλλά ένα ακόμη απτό παράδειγμα του τι πήγε στραβά στις ελληνικές πόλεις . Ακόμα και το σύστημα της ελεγχόμενη στάθμευσης είναι ένα μεγάλο δημοτικό parking επί πληρωμής οπότε η ανάγκη μας για στάθμευση στο κέντρο ικανοποιείται μεν με το αζημίωτο δε και αυτό γιατί στοίχησε . Και θα παραθέσω μια παραβολή ας πούμε ότι με καλείτε εμένα και κάμποσους άλλους στο σπίτι σας και θα κάτσουμε στο σαλόνι σας που είναι το κεντρικό σημείο του σπιτιού σας . Έρχομαι λοιπόν εγώ φέρνοντας μαζί μου μια βαλίτσα την βάζουμε κάπου και όλα καλά , έρχεται ο επόμενος με μία άλλη βαλίτσα κ.ο.κ κάποια στιγμή θα γεμίσει το σαλόνι και οι βαλίτσες θα περισσεύουν έχοντας όμως πνίξει το ίδιο το σαλόνι και τότε γυρίζω και σας λέω « το τραπεζάκι τώρα μες την μέση το θέλουμε ; πιάνει χώρο » ποιός φταίει ; το τραπεζάκι ; εσείς που δεν προνοήσατε ότι θα φέρναμε τις βαλίτσες ή όλοι εμείς που ήρθαμε σε έναν έτοιμο και γεμάτο χώρο και απαιτήσαμε να βάλουμε τις βαλίτσες μας ; . To parking είναι πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα νομίζουμε ότι έχουμε δικαιώματα που δεν προκύπτουν από κάπου και έτσι ενεργούμε αυθαίρετα και ετσιθελικά παράνομο παρκάρισμα, διπλοπαρκάρισμα, αδιαφορία για την δημοτική αστυνομία και το χειρότερο όλων που με εξοργίζει παρκάρισμα πάνω στο πεζοδρόμιο που αναγκάζουν τον πεζό να κατεβαίνει στο οδόστρωμα . Και απάντηση των οδηγών σε αυτά είναι τραμπουκισμοί , αλαζονεία και προσβολές σε όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το βασίλειο τους . Και έχει και συνέχεια οι ίδιοι οι οδηγοί που δημιουργούν το πρόβλημα στα κέντρα των πόλεων αρνούνται τα parking που είναι η λύση στο δικό τους πρόβλημα μόνο και μόνο για να μην πληρώσουν μήπως θέλετε να σας πληρώνουμε κιόλας ;

Κυκλοφοριακή συμφόρηση : Όταν παχύνεις δεν ψάχνεσαι να αγοράσεις ρούχα με μεγαλύτερο νούμερο αλλά να κάνεις δίαιτα . Η δίαιτα όμως απαιτεί μια πειθαρχία , μία αλλαγή στον τρόπο σκέψης και δράσης σου αλλά επειδή αυτά δεν είναι εύκολα εσύ ψάχνεσαι για άλλοθι , για δικαιολογίες , φταίει ο μεταβολισμός , μάζεψαν τα ρούχα στο πλυντήριο , ο Καραγκούνης έχασε το πέναλτι . Έτσι και με τα αυτοκίνητα που περνώντας τα χρόνια έγιναν περισσότερα και πλέον ήρθε η ώρα να ψαχτούμε πως θα τα μειώσουμε και όχι πως θα τα διευκολύνουμε δίνοντας τους και άλλο χώρο εις βάρος όλων των άλλων . Δεν είναι όλοι οι δρόμοι προορισμένοι για τα αυτοκίνητα σε κάποιες οδούς απλά δεν επιτρέπεται να διέρχονται έχουν όμως άλλους εκατοντάδες δρόμους που τα αυτοκίνητα είναι βασιλιάδες και τα πεζοδρόμια απλά ανύπαρκτα ( Μακροπούλου , Ναυπάκτου ) . Ένα σχόλιο ειδικά με έκανε να γελάσω «… ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ…» θέλετε να μου πείτε ότι από τους σημερινούς δρόμους στην Ελλάδα οι αδικημένοι είναι οι οδηγοί και τα αυτοκίνητα …; Εγώ πάλι λέω πως όλα είναι θέμα αντίληψης και πόσο είμαστε διατεθειμένοι να δραστηριοποιηθούμε και να αφήσουμε την εύκολη λύση . Θυμάστε εκείνη την περίοδο που απαγορεύτηκε το τσιγάρο στα μαγαζιά ; το μέτρο δεν ίσχυσε ποτέ και πουθενά γιατί κανένας δεν προθυμοποιήθηκε να συμβιβαστεί και να σεβαστεί τον συνάνθρωπο του που δεν κάπνιζε και τι κάναμε ; καταφέραμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι η καπνοαπαγόρευση θα είναι οικονομική ζημιά για τα μαγαζιά , γιατί τσιγάρα πουλούσαν ; . Έτσι και τώρα προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι μια πεζοδρόμηση θα είναι κάτι το τελειωτικό για την Λαμία και θα την κόψει στα δύο και θα δημιουργήσει κομφούζιο . Αφού κυκλοφοριακό πρόβλημα είχαμε έτσι και αλλιώς πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ψαχτούμε για διαφορετικό τρόπο μετακίνησης και ακόμη μπορούμε από τα νότια της πόλης να πάμε στα βόρεια της από τους περιφερειακούς και όχι απαραίτητα από το κέντρο . Αλλά αυτά δεν είναι η εύκολη λύση έτσι δεν είναι ;

Σε ένα σημείο βέβαια που συμφωνώ είναι η έλλειψη πρασίνου αλλά να σκεφτούμε λογικά που πιστεύετε ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να μπει το πράσινο σε έναν πεζόδρομο ή σε έναν δρόμο που με το ζόρι χωράει το πεζοδρόμιο ; Δηλαδή όταν ακούω όχι σε έναν πεζόδρομο γιατί θα τσιμεντοποιήσει την πόλη αλλά ναι στην συνέχιση της κατάστασης με το κύμα των αυτοκινήτων τότε η συζήτηση δε κινείται σε λογικά επίπεδα . Αφού θέλουμε λοιπόν πράσινο ας το βάλουμε μόνοι μας , δικιά μας είναι η πόλη όχι του δημάρχου . Αυτοοργάνωση και δράση , μπορούμε … ;

Πέραν όμως των διαφορετικών αντιλήψεων και απόψεων που έχει ο καθένας σχετικά με τον πεζόδρομο πρέπει να παρατηρήσουμε κάτι αν διαβάσετε τα σχόλια που έχουν γίνει για τον πεζόδρομο αντικειμενικά θα διακρίνετε τα εξής : ειρωνείες , οργή , σύγχυση , αναβρασμό συναισθήματα όμως που δεν μπορεί να προκαλέσει ένας ρημαδοπεζόδρομος , αυτές οι αντιδράσεις δεν αιτιολογούνται για την Κουνούπη αλλά για τα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα απλά δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη με τα μεγάλα και σοβαρά και ξεσπάμε τον θυμό μας στα μικρά και απλά . Το θέμα είναι πως αν αντιδράμε έτσι θολωμένα και απερίσκεπτα για δέκα πλακάκια πως θα κατέβουμε την Κυριακή για αυτά που είναι πραγματικά φλέγοντα ;

Τέλος πρέπει να σκεφτούμε τι πόλη θέλουμε επιτέλους ; μία πόλη στην οποία θα μπορεί στο κέντρο της να κυκλοφορούν επί ίσοις όροις τα αυτοκίνητα , οι πεζοί , οι ποδηλάτες ( το ελπίζω μια μέρα ) και άτομα με κινητικά προβλήματα ή μια πόλη που απλά θα λέμε Παγκράτι –Γαλανέικα 3 λεπτά και 23 δευτ. και παρκάρισμα στην πλατεία Λαού γιατί μπορώ .

Aτυπη συνέχεια του άρθρου: Να σηκώσουμε το χέρι
Σωκράτης Χήτας

Φοιτητής Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας . 



lamiareport.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου