"Η διοξίνη είναι από τα βασικότερα τοξικά χλωροπαράγωγα όπως και όλα τα πολυισόμερα της. Είναι στερεάς μορφής σαν λευκή σκόνη, αδιάλυτη στο νερό και μπορεί να μεταφερθεί με την βροχή ή τον αέρα στο νερό. Μπορεί να παρασκευασθεί στην φύση από την καύση των δασών, αστικών σκουπιδιών (καίγονται μαζί πλαστικά, παρασιτοκτόνα κλπ).
Οι διοξίνες καταστρέφονται σε θερμοκρασίες πάνω από τους 800°C. Η διοξίνη προκαλεί προβλήματα υγείας σε συγκεντρώσεις τρισεκατομμυριοστών (ppt), όταν αποθηκευτεί στον οργανισμό μας όπου συγκεντρώνεται στον λιποειδή ιστό. Είναι καρκινογόνος, προκαλεί εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος και διαταραχές στο νευρικό σύστημα. Σε μετρήσεις που έγιναν μετά από πυρκαγιές σε δάση βρέθηκαν τιμές μέχρι και πέντε φορές υψηλότερες από τις κανονικές.
Το κάδμιο, ένα άλλο τοξικό στοιχείο που μπορεί να βρίσκεται στην ατμοσφαιρική σκόνη και εισπνεόμενο να μπει στον οργανισμό ή σαν σκόνη να μεταφερθεί με την βροχή ή τον αέρα στο νερό
Κατακρατείται σε ποσοστό 25-35% και είναι υπεύθυνο για τον καρκίνο των πνευμόνων
Σαν πηγή μόλυνσης θεωρείται η καύση αποβλήτων, πλαστικών και η αλόγιστη χρήση φωσφορικών λιπασμάτων
Επίσης σαν χρωστική ουσία και πολλές φορές για το χαρτί και ιδίως για τους φακέλους. Σήμερα σε πολλά χαρτικά είδη αναφέρεται ότι είναι ελεύθερα καδμίου δηλ. δεν έχει χρησιμοποιηθεί κάδμιο.
Το κυάνιο(CN-) και η μορφή που χρησιμοποιείτε το NaCN (κυανιούχο νάτριο) στην βιομηχανία και κυρίως στην εξόρυξη χρυσού.
Τα όρια της νομοθεσίας για το πόσιμο νερό τα 50 μg / l.
Επιφέρει τον θάνατο σε δόσεις από 50-200, ενώ το κυανιούχο διάλυμα 2% επιφέρει τον θάνατο ακαριαία.
Δεν είναι σταθερή ένωση, υπάρχει στα κουκούτσια από αμύγδαλα, βερίκοκα, ροδάκινα, κλπ, ενώ υπάρχει και στα πικραμύγδαλα. Έχουν αναφερθεί δηλητηριάσεις κατοικίδιων που έφαγαν τριφύλλι σε περιόδους ανθοφορίας του.
Τα συμπτώματα είναι δυσφορία στην αναπνοή, πονοκέφαλοι, εμετοί, πρήξιμο του θυρεοειδούς και τέλος παράλυση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος και θάνατος.
Χρησιμοποιείται στην μεταλλευτική βιομηχανία κυρίως εξόρυξης χρυσού, καθώς και σαν συστατικό σε σκευάσματα παρασιτοκτόνων.
Άλλα στοιχεία όπως η αύξηση των φωσφορικών και νιτρικών ιχνοστοιχείων μπορεί να αποφέρει αύξηση αλγών (φυκιών) και άλλων φυτικών μικροοργανισμών, που ζουν στο νερό, και τα χρησιμοποιούν για τροφή τους
Ο ευτροφισμός είναι ένα αργό φυσικό φαινόμενο που μπορεί να επιταχυνθεί με τη ανθρώπινη δραστηριότητα με δραματικά γρήγορους ρυθμούς
Ανεξέλεγκτοι σκουπιδότοποι, χρήση αλόγιστη φωσφορικών και νιτρικών λιπασμάτων, απορρυπαντικών κλπ μπορεί να προκαλέσουν το φαινόμενο του ευτροφισμού καλούμενο και άνθιση του άλγους.
Εξάλλου ανεξέλεγκτοι σκουπιδότοποι, ζωική δραστηριότητα, εναπόθεση ακατέργαστων λυμάτων, μπορούν να αυξήσουν τους παθογόνους μικροοργανισμούς βακτηριακής προέλευσης όπως κολοβακτηρίδια, στρεπτόκοκκους, σαλμονέλες, κλοστρίδια κλπ, ή ιών (Ηπατίτιδα τύπου Α, κλπ), και να επιφέρουν επιδημίες λόγω της συγχρόνου χρήσης του νερού από μεγάλο αριθμό ανθρώπων αλλά και ζώων.
Η αντιμετώπιση τους γίνεται με την απολύμανση του νερού, που ευθύνη έχουν οι δήμοι ή οι υπάρχουσες Δ.Ε.Υ.Α.
Επομένως η διαχείριση των αστικών, βιομηχανικών και κτηνοτροφικών λυμάτων, υγρών και στερεών, καθώς και η ορθή και όχι αλόγιστη διαχείριση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων από μέρους της γεωργίας πρέπει να αποτελεί την μεγαλύτερη προτεραιότητα μιας σύγχρονης κοινωνίας, πράγμα που ολίγο σκεφτόμαστε αλλά που θα μας κοστίσει ακριβά στο μέλλον."
Ο κ. Παναγιώτης Μάνδαλος είναι Βιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου