Και το παράπονο δεν ήταν γιατί τα συνδικάτα, τα κόμματα, το Εργατικό Κέντρο δεν μπόρεσαν να πείσουν τον κόσμο να κατέβει να διαδηλώσει για όσα έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια αλλά γιατί ο κόσμος, δεν αφήνει τον καναπέ του, να διεκδικήσει αυθόρμητα το δίκιο του.
Το παράπονο είναι γιατί, όποιον και να ρωτήσεις, σ' όποια συζήτηση και να βρεθείς, η μόνιμη έκφραση που ακούγεται, είναι "...δεν πάει άλλο, τι θα γίνουμε!", εντούτοις όταν πρόκειται να διαμαρτυρηθεί, μαζικά, κάνει πίσω και βολεύεται στον καναπέ του.
Και βέβαια χάνει το κάθε δίκιο του, όταν δεν συμμετέχει ενεργά, έστω και σε μια σιωπηλή διαμαρτυρία, βγαίνοντας στους δρόμους, όχι απαραίτητα κάτω από κάποιο κομματικό μπλοκ αλλά διαδηλώνοντας έστω και μόνο με την παρουσία του.
Θα μου πείτε, ποτέ στη Λαμία, δεν υπήρχαν ισχυρά συνδικαλιστικά κινήματα για να παρασύρουν τον κόσμο και θα συμφωνήσουμε, αλλά σήμερα τίποτα δεν είναι ίδιο με το χθες.
Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Υπάρχει μια κυβέρνηση, η οποία, απ' ότι φαίνεται, έχει όχι μόνο τη συναίνεση της μείζονος αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου, του οποίου ενώ διακυβεύονται κυριαρχικά δικαιώματα, δεν κάνει τίποτα να τα υπερασπίσει.
Φυσικά, δεν θα θέλαμε να καταλήξουμε, στο "είμαστε άξιοι της μοίρας μας", γιατί όλοι δεν είμαστε ίδιοι αλλά είμαστε σίγουροι, ότι οι περισσότεροι διαφωνούν με τις ενέργειες της κυβέρνησης, ακόμη και όσοι την ψήφισαν, αλλά δεν κάνουν τίποτα για να ανατρέψουν τις αποφάσεις της που έχουν άμεσο αντίκτυπο, στην καθημερινότητα.
Είναι κρίμα, να νομίζουν οι κυβερνώντες, ότι δεν έχουμε τη δύναμη να διαμαρτυρηθούμε, ότι είμαστε άβουλα πιόνια στα χέρια της εκάστοτε εξουσίας.
Είμαστε σίγουροι, ότι ξέρουν πολύ καλά, ότι όσα κάνουν, δεν τα επικροτούν ούτε οι ίδιοι οι βουλευτές του. Είμαστε σίγουροι ότι οι ίδιοι, σε λίγο δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν από την οργή του κόσμου. Γιατί βέβαια γνωρίζουν ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Γνωρίζουν ότι σε λίγο, πολλοί από μας θα χάσουν τα σπίτια τους γιατί δεν θα μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους και θα βρεθούν στους δρόμους. Γνωρίζουν ότι με τις ενέργειές τους, οι μόνοι που εξυπηρετούνται είναι οι τραπεζίτες και "ξένοι φίλοι μας".
Ας μας πουν, απ' όλα όσα έχουν κάνει μέχρι τώρα, ποιό ήταν αυτό που ήταν υπέρ του λαού. Και δεν χρειάζεται να μας το πουν. Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει. Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι, τα τελευταία χρόνια -για να μη πάμε πολύ πίσω- τον τελευταίο ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τα προηγούμενα 7 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, ένα μέτρο που να μας ωφέλησε; Ένα μέτρο φιλολαϊκό; Ένα μέτρο που να ανακούφισε το λαό;
Προφανώς όχι!!!
Κι' όμως ενώ συμφωνούμε όλοι μας ότι αυτά συμβαίνουν, εντούτοις, απολαμβάνουμε τον "ύπνο του δικαίου", αφήνοντας σε άλλους να διαχειριστούν την ίδια μας τη ζωή, τη ζωή των παιδιών μας.
Ας ξεβολευτούμε λοιπόν κι' ας βγούμε στους δρόμους, ας δείξουμε επιτέλους ότι δεν είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ζωής των παιδιών μας που με την αδιαφορία μας, υποθηκεύουμε το μέλλον τους.
Τα παιδιά, πριν μερικές μέρες, μας έδειξαν το δρόμο, όταν διαδήλωναν ειρηνικά στους δρόμους της Λαμίας και γενικότερα της Ελλάδας , κατά της αστυνομικής βίας, εμείς γιατί να τα προδώσουμε για μια ακόμη φορά!
Ας δείξουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι απέναντί τους και ότι θα αγωνιστούμε για το μέλλον τους. Η αντίσταση, ας γίνει το καθημερινό μας όπλο. Ας μη σκύβουμε το κεφάλι.
Επιτέλους, ας βγούμε στους δρόμους. Ας τους δείξουμε ότι δεν είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ζωής μας και της πατρίδας μας.
Lamianews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου