Μόλις έξι Έλληνες στο ένα εκατομμύριο έχουν επισήμως δηλώσει ότι επιθυμούν να διαθέσουν, μετά θάνατον, τα όργανά τους για μεταμόσχευση. Σύμφωνα με στοιχεία του 2004 που δημοσίευσε το καλοκαίρι η Κομισιόν η Ελλάδα κατέχει ένα από τα μικρότερα ποσοστά δωρεάς οργάνων, μεταξύ των ευρωπαϊκών, κοινοτικών και μη χωρών. Ανάλογη είναι η εικόνα και στους δωρητές νεφρών, αφού μόλις το 6,9 ανά εκατομμύριο Ελλήνων προσφέρει τα νεφρά του. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με την Κομισιόν οι ασθενείς στην Ευρώπη που είναι επίσημα εγγεγραμμένοι σε πίνακες αναμονής για λήψη οργάνων ανέρχονται σε 40.000.
Αντίστοιχα στοιχεία δίνει για τη μεταμόσχευση στην Ελλάδα και το Ευρωβαρόμετρο. Ενώ οι Έλληνες καταλαμβάνουν ιδιαίτερα υψηλή θέση στην αιμοδοσία – έρχονται μετά τους Αυστριακούς και τους Γάλλους – με το 1% να δηλώνουν ότι έχουν γίνει αιμοδότες, όσον αφορά στη δωρεά οργάνων, εμφανίζονται πολύ λιγότερο πρόθυμοι. Σε ότι αφορά την πρόθεση το 43% δηλώνουν πρόθυμοι να γίνουν δωρητές. Ωστόσο, την ίδια ώρα, στην ερώτηση «έχετε ποτέ συζητήσει το θέμα της δωρεάς οργάνων με την οικογένειά σας», θετικά απάντά το 32% των Ελλήνων, ενώ μόλις το 14% δηλώνει ενήμερο για την εθνική νομοθεσία αναφορικά με τη δωρεά οργάνων και τη μεταμόσχευση.
Στην Ελλάδα υπάρχει επιπλέον, δισταγμός ως προς την έγγραφη έκφραση της πρόθεσης δωρεάς οργάνων ενώ μόλις το 0,9 του ελληνικού πληθυσμού κατέχει κάρτα δωρητή. Στην ερώτηση «ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν επιθυμείτε να γίνετε δωρητές οργάνων», το 45% των Ελλήνων απάντησαν ότι δεν εμπιστεύονται το σύστημα (είτε μεταμοσχεύσεων είτε γενικότερα το κοινωνικό σύστημα), το 31% απάντησαν ότι φοβούνται την «εκμετάλλευση» του ανθρωπίνου σώματος, ενώ το 10% επικαλέστηκε θρησκευτικούς λόγους.
«Το πρόβλημα στην Ελλάδα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων δεν είναι ο μικρός αριθμός δοτών αλλά η απώλεια δοτών» είχε αναφέρει ο καθηγητής Ιωάννης Βλαχογιάννης και πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), σε συνέντευξη Τύπου με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, το Νοέμβρη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΜ, η Ελλάδα υστερεί σημαντικά στις μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων. Η διαθεσιμότητα, δηλαδή ο αριθμός των δοτών ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ανήλθε το 2009 για την Ελλάδα στους 6,3 δότες, ενώ σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία σημειώνονται δείκτες πτωματικών δοτών οργάνων άνω των 30 ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Επιπλέον, το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες σε αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, υποδεικνύει ότι οι δυνητικοί δότες υπάρχουν, αλλά δεν αξιοποιούνται. Τα μοσχεύματα χάνονται ή γιατί δεν διαγιγνώσκεται έγκαιρα ο εγκεφαλικός θάνατος, ή διότι στις περιπτώσεις που διαγιγνώσκεται και τίθεται η δυνατότητα της δωρεάς οργάνων, το 30% των συγγενών των εκλιπόντων αρνείται τη δωρεά. Ταυτόχρονα, ο μικρός αριθμός υποψήφιων ληπτών οργάνων στη χώρα μας περιορίζει την καταλληλότητα των προσφερόμενων μοσχευμάτων και ως εκ τούτου την αξιοποίησή τους από τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα, με αποτέλεσμα πολλά μοσχεύματα από Έλληνες δότες να μεταμοσχεύονται σε συμβατούς λήπτες του εξωτερικού.
Το νομικό πλαίσιο για τις μεταμοσχεύσεις υστερεί πολύ σε σχέση με το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, ανέφερε ο διοικητής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ και υπεύθυνος του Συντονισμού Μεταμοσχεύσεων Β. Ελλάδας, Γεώργιος Βέργουλας, με αφορμή συνάντηση υπευθύνων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και Τοπικών Συντονιστών και θέμα την προώθηση της ιδέας της δωρεάς οργάνων, την αύξηση των δοτών και των περιορισμό της απώλειας μοσχευμάτων μέσα στις ΜΕΘ. Επιπλέον, απέδωσε το γεγονός ότι η Ελλάδα υστερεί στη δωρεά οργάνων, στην έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει στη χώρα μας.
Ανέφερε ακόμη ότι λόγω των ελλείψεων που υπάρχουν στο νομικό πλαίσιο για τις μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα δεν επιτρέπονται μεταμοσχεύσεις οργάνων που προέρχονται από δωρεά ζωντανού δότη με βαθμό συγγένειας πέραν του 2ου βαθμού. Όπως εξήγησε ο κ. Βέργουλας, σε όλη την Ευρώπη οποιοσδήποτε θελήσει μπορεί να δωρίσει ένα όργανό του σε όποιον επιθυμεί και όχι κατ΄ ανάγκη σε κάποιον στενό του συγγενή.
«Εξάλλου σε όλο τον κόσμο μπορεί να γίνεται ανταλλαγή οργάνων από ζώντες δότες κατά ζεύγη, ενώ αυτό δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας. Για παράδειγμα στη χώρα μας δεν μπορεί να γίνει ανταλλαγή μοσχευμάτων στην περίπτωση που π.χ. υπάρχουν δύο ασθενείς, ένας στη Θεσσαλονίκη και ένας στην Καλαμάτα και έχει βρεθεί για τον καθένα ένας δότης, αλλά αυτός που έχει βρεθεί για τον ασθενή στην Καλαμάτα δεν είναι συμβατός και είναι συμβατός με τον ασθενή στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο δότης της Θεσσαλονίκης είναι συμβατός με τον ασθενή της Καλαμάτας. Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται παγκοσμίως και αν εφαρμοζόταν στη χώρα μας θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς το συντομότερο και με το μικρότερο κόστος» ανέφερε ο κ. Βέργουλας.
Τόνισε επιπλέον, την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός ανεξάρτητα αμειβόμενου συντονιστή ιατρού ο οποίος θα επισκέπτεται τις ΜΕΘ και θα συντάσσει αναφορές σχετικά με τους ασθενείς που βρίσκονται σε φάση επικείμενου εγκεφαλικού θανάτου ώστε, σε περίπτωση που θα υπάρξει δωρεά οργάνων, οι μεταμοσχεύσεις να γίνονται στο συντομότερο δυνατό. Δεν παρέλειψε να επισημάνει το πρόβλημα που υπάρχει στις ΜΕΘ όλης της χώρας λόγω έλλειψης προσωπικού και κλινών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου