«Παραμύθι χωρίς όνομα» στην εποχή του Μνημονίου

Ενας ρεμπεσκές βασιλιάς, μια κατεστραμμένη χώρα κι ένα ρομαντικό βασιλόπουλο που θα φέρει αξιοπρέπεια και ειρήνη. Εκατό χρόνια πριν έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα το αριστουργηματικό βιβλίο της. Η Παιδική Σκηνή του Εθνικού το μεταφέρει μπιτάτο και οικολογικό στο σήμερα. Η διασκευή του Καμπανέλλη και οι μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι από το 1960 κάνουν το στοίχημα ακόμα πιο ενδιαφέρον. Τουλάχιστον για τους γονείς

Η χώρα «Μοιρολατρία» έχει βασιλιά τον «Αστόχαστο» που θέλει μόνο να καλοπερνά. Μια Αυλή από «Πανούργους» κλέβει ασύστολα το θησαυροφυλάκιο. Ο λαός υποφέρει, αλλά ταυτόχρονα επιδεικνύει και υπερβολική... πονοψυχία: «Αφήνουμε ελεύθερο όποιον πιάνουμε να κλέβει γιατί σκεφτόμαστε ότι οι άλλοι έκαναν χειρότερα», παραδέχονται. Οξυδερκές κι απογοητευμένο, το νεαρό βασιλόπουλο θέλει, μετά απ'όλα αυτά, να φύγει με την αδελφή του στο εξωτερικό!

Μοιάζει με σύγχρονη, ελληνική, πολιτική αλληγορία. Κι όμως γράφτηκε πριν από 100 χρόνια ακριβώς. Ηταν το 1910 όταν πρωτοεκδόθηκε το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα, που δεν έζησε καν τα περιπετειώδη κεφάλαια της πρόσφατης Ιστορίας μας: γεννημένη το 1874, αυτοκτόνησε στις 2 Μαΐου του 1941, τη μέρα που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Το αριστούργημά της πέρασε, όμως, στη νεότερη καλλιτεχνική μας ιστορία, κυρίως χάρη σε μια παράσταση του 1959. Τότε το «Νέο Θέατρο» του Βασίλη Διαμαντόπουλου είχε ανεβάσει το «Παραμύθι χωρίς όνομα» στην ελεύθερη διασκευή για ενηλίκους του Ιάκωβου Καμπανέλλη, με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Από εκείνη την παράσταση έμειναν τα οκτώ εμβληματικά τραγούδια που, με στίχους του Καμπανέλλη, δισκογραφήθηκαν το '65 με τον Λάκη Παππά και κυκλοφόρησαν μαζί με τον «Ματωμένο γάμο». Εκτοτε υπήρξαν κι άλλες απόπειρες ανεβάσματος του έργου, οι περισσότερες όμως θύμιζαν κυρίως Καμπανέλλη και λιγότερο Δέλτα. Διαφορετική πρόθεση έχει η Παιδική Σκηνή του Εθνικού Θέατρου.