Το ανησυχητικό συμπέρασμα προκύπτει από έρευνα που εκπόνησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση η υποψήφια διδάκτορας του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου κυρία Εύη Μάρκου.
Από τη δουλειά της, η οποία παρουσιάστηκε σε πρόσφατο συνέδριο του Κέντρου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και εντάσσεται στη διδακτορική της διατριβή, φαίνεται ότι ο διευθυντής μπορεί, αξιοποιώντας ένα «άτυπο» θεσμικό πλαίσιο, να απορρίψει την αίτηση εγγραφής που καταθέτουν οι γονείς των μεταναστών για να εγγράψουν το παιδί τους στο σχολείο, με το σύνηθες επιχείρημα «είμαστε πλήρεις».
Το φαινόμενο, το οποίο καταγράφεται σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα, φαίνεται να αποτελεί «δοκιμασμένη» πρακτική, καθώς έχει απασχολήσει πολλάκις τον Συνήγορο του Πολίτη, αλλά και το ίδιο το υπουργείο Παιδείας, που αναγκάζεται τακτικά να εκδίδει σχετικές εγκυκλίους. Μάλιστα, δεδομένου ότι η κρίση στρέφει τους Ελληνες ξανά στα δημόσια σχολεία, υπάρχει ο φόβος ότι αυτή η «πρακτική» θα επεκταθεί.
Το «καλό σχολείο»
Για λόγους προστασίας ευαίσθητων δεδομένων των συμμετεχόντων στην έρευνά της, η κυρία Μάρκου δεν διευκρινίζει σε ποια ελληνική πόλη συμβαίνουν όλα αυτά. Παρ΄ όλα αυτά, δημιούργησε έναν χάρτη που αποτυπώνει τις ύποπτες διαφοροποιήσεις. «Χρησιμοποίησα τα στατιστικά του έτους 2003-2004. Εκεί διαπίστωσα ότι υπήρχαν δύο σχολεία που εμφάνιζαν μια δυσεξήγητη φυλετική “καθαρότητα”, καθώς παρουσίαζαν σχεδόν μηδενική παρουσία μειονοτήτων.Αντίστοιχαείδα ότι σε κάποιες άλλες περιοχές της ίδιας πόλης συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο. Δηλαδήενώ στα περισσότερα σχολεία καταγράφεται μικρή συγκέντρωση αλλοδαπών, υπάρχουν δύοόπου παρουσιάζεται πύκνωση της μεταναστευτικής παρουσίας» σημειώνει η ερευνήτρια.
«Η έννοια του “καλού” σχολείου έχει κατασκευαστεί μέσα από αντιλήψεις για την “ετερότητα” του μαθητικού πληθυσμού.Για ορισμένους γονείςτο σχολείο είναι “καλό”όταν δεν υπάρχουν μετανάστες μαθητές, ενώ παράλληλα οι διευθυντές ανταποκρίνονται στο αίτημά τους με το να καθορίζουν την εθνοτική “καθαρότητα” του σχολείου τους» αναφέρει η κυρία Μάρκου. «Για τον διευθυντή που θέλει να διοικεί ένα “αποδοτικό” σχολείο,έναν καθηγητή που θέλει να διδάξει σε ένα “εύκολο” περιβάλλονκαι έναν γονιό που θέλει να στείλει το παιδί του σε ένα “καλό” σχολείο, η επιλογή κλείνει προς το ελληνικό,εθνοτικά “καθαρό” σχολείο- χωρίς αυτός ο ισχυρισμός να επαληθεύεται πάντα από την πραγματικότητα» υποστηρίζει η ερευνήτρια. «Το σχολικό μείγμα υποβάλλεται σε μια διαδικασία αποτίμησης,όπου όσο περισσότερο εθνοτικά ιδιατεροποιημένο είναιτόσο λιγότερο αξιόλογο καθίσταται στην κοινωνική αντίληψη. Δημιουργείται λοιπόν η έννοια μιας οιονεί σχολικής αγοράς,όπου η “αγοραστική” αξία του σχολείου καθορίζεται από το εθνοτικό μείγμα του μαθητικού πληθυσμού» καταλήγει η κυρία Μάρκου.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=355181&dt=18/09/2010#ixzz0zyhc7roK
Διαβαστε το πληρες αρθρο εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου