Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Το μέλλον μας: η βιοοικονομία

Π ριν από αρκετά χρονιά ο αδελφός του τέως προέδρου της ΟΔ Γερμανίας Ε. von Weizaecker ανέφερε ότι τον 19ο αιώνα η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη ήταν το κράτος, τον 18ο αιώνα η αυλή ενός βασιλιά. Μέσα από τους αιώνες μπορεί κανείς να ανακαλύψει ότι τελικά είναι μια προκατάληψη του τέλους του 20ού αιώνα η πίστη ότι η οικονομία είναι η πραγματικότητα. Οι άνθρωποι στον 21ο αιώνα θα θεωρούν ότι η κυρίαρχη δύναμη είναι η φύση και το περιβάλλον.

Η όρος βιοοικονομία είναι μια καινούργια έννοια, η οποία θα απασχολήσει μελλοντικά σε παγκόσμιο επίπεδο πολιτικούς και οικονομολόγους και η οποία περιλαμβάνει όλους τους βιομηχανικούς και οικονομικούς τομείς και τις συν αυτό υπηρεσίες, οι οποίοι επεξεργάζονται φυσικές πηγές, όπως φυτά, ζώα και μικροοργανισμοί. Οι τομείς της βιοοικονομίας είναι η αγροτική οικονομία, η βιομηχανία τροφίμων, η αλιεία αλλά και η χημική βιομηχανία, η παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων, η βιομηχανία καλλυντικών, όπως και η παραγωγή ενδυμάτων. Στις κυριότερες δράσεις της βιοοικονομίας συγκαταλέγονται οι καινοτόμες μορφές αξιοποίησης της καλλιεργήσιμης γης, οι τεχνολογίες συγκομιδής, η ανάπτυξη βέλτιστων μορφών εκτροφής ζωών, η ανάπτυξη φυτών με νέες ιδιότητες, η χρησιμότητα νέων τεχνολογιών στην καταπολέμηση της φτώχειας, νέες μορφές χρήσης της Γενετικής στην παραγωγική δραστηριότατα, βιολογικά πλαστικά, όπως και καινούργιες τεχνολογίες στα βιοδιυλιστήρια. Η μεγάλη πρόκληση της βιοοικονομίας - παρά τα μεγάλα βήματα που έχουν γίνει στην ουσιαστική χρήση της βιομάζας- βρίσκεται στην κερδοφόρα παραγωγή ασφαλών τροφίμων και ζωοτροφών με κανόνες βιολογικής παραγωγής. Ο συγκεκριμένος κλάδος έχει πανευρωπαϊκά 22 εκατομμύρια εργαζομένους και ετήσιο τζίρο περίπου 1,7 δισ. ευρώ. Σε προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία απασχολούνται στον κλάδο της βιοοικονομίας 2 εκατομμύρια άνθρωποι με μια προστιθεμένη αξία 300 εκατ. ευρώ περίπου.

Η αντιμετώπιση όλων αυτών των νέων προκλήσεων προϋποθέτει τη συνεργασία και συνύπαρξη των επιστημόνων της αγροτικής οικονομίας, της χημικής βιομηχανίας, της παραγωγής ενεργείας και πολιτικής, από τη μία πλευρά, και των παραγωγών με τους καταναλωτέςμ από την άλλη. Η ενσωμάτωση της βιοοικονομίας στο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας προϋποθέτει την αλλαγή νοοτροπίας σε θέματα πολιτικής έρευνας και ανάπτυξης, τη βέλτιστη συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ των εμπλεκομένων αλλά και την ανάδειξη της γνώσης ως κυρίαρχου οικονομικού συντελεστή (Γνώση 2). Τα κύρια υποστηρικτικά βήματα θα μπορούσαν να είναι:

1 Η βιοοικονομία περιλαμβάνει πολλούς τομείς και απαιτεί τη συστηματική δικτύωση με σκοπό τη μεταφορά και διάχυση τεχνογνωσίας και γνώσης τόσο από το εσωτερικό αλλά και οπωσδήποτε από το εξωτερικό. Η δημιουργία Cluster, στο οποίο θα συμμετάσχουν ερευνητικοί, παραγωγικοί, πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς, αποτελεί το πρώτο και βασικό βήμα. Η ανάδειξη της βιοοικονομίας ως κύριας ερευνητικής κατεύθυνσης κρίνεται αναγκαία.

2 Δημιουργία αντιστοίχου θεσμικού πλαισίου. Η επίκαιρη συζήτηση για τη χρήση της λεγομένης Πράσινης Γενετικής αναδεικνύει την αναγκαιότητα ύπαρξης νομικού πλαισίου και κλίματος κοινωνικής αποδοχής. Το ίδιο ισχύει και για άλλες περιπτώσεις, όπως τα βλαστοκύτταρα, η κλωνοποίηση ζώων, η εξειδικευμένη εκτροφή ζώων, Τissue-Εngineering κτλ.

Απαιτείται λοιπόν ένα ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο και αξιόπιστες προϋποθέσεις δραστηριοποίησης από την έρευνα ως την αδειοδότηση αλλά και την ύπαρξη διαφανών πληροφοριών για τους καταναλωτές.

3 Ανάδειξη της βιοοικονομίας ως μελλοντικού κλάδου της χώρας για τα επόμενα έτη. Η δημιουργία πλαισίου στήριξης εκκολαπτόμενων επιχειρήσεων από έλληνες επιστήμονες του εσωτερικού και του εξωτερικού, σε συνδυασμό με την υποστήριξη κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, θα αποτελούσε χρήσιμο εργαλείο στήριξης. Αλλά και διάφορες πρακτικές δράσεις, όπως η απαλλαγή καταβολής ΙΚΑ και φόρου εισοδήματος για τα πρώτα τρία χρόνια, θα βοηθούσαν τη συγκεκριμένη δράση.

4 Γνώση 2. Η ανάδειξη της γνώσης, της δικτυωτής για τη μεταφορά τεχνογνωσίας με έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού, αλλά και της δημιουργίας Cluster με ήδη υπάρχοντα δίκτυα βιοοικονομίας (π.χ. της ΟΔ Γερμανίας) θα μπορούσε να καταστήσει την Ελλάδα σημαντικό συμπαίκτη στην ανάπτυξη της βιοοικονομίας στην Ευρώπη.

Επίσης το υπό δημιουργία ΕuroΜed Green Fund θα μπορούσε να αποτελέσει το χρηματοδοτικό εργαλείο διαφόρων ερευνητικών αλλά και καινοτόμων παραγωγικών δραστηριοτήτων.

Ο κ. Δ. Καμαργιάννης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=72&artid=356720&dt=25/09/2010#ixzz10aDj6Wsv

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου