Τιμωρία: Τα υπέρ και τα κατά

Δεν υπάρχει ούτε ένας γονιός ο οποίος δεν έχει τιμωρήσει κάποια στιγμή το παιδί του, που ξέφυγε από τα όρια. Ποιος είναι όμως ο ρόλος της τιμωρίας; Είναι αποτελεσματική ή απλώς βοηθά τους γονείς να εκτονωθούν;

Διαβάστε τα είδη της τιμωρίας και την «αποτελεσματικότητα» του καθενός, όπως τα αναλύει ο ψυχολόγος Ευάγγελος Καναβιτσάς στο www.e-psyhology.gr.

Σωματική τιμωρία: Ιδιαίτερα επικίνδυνη στο να δημιουργήσει άβουλα, φοβισμένα και επιθετικά παιδιά. Ωστόσο, άλλο η συστηματική σωματική τιμωρία κι άλλο η απώθηση, η σωματική καθοδήγηση του παιδιού στον χώρο.

Τεχνική του διαλείμματος: Απομάκρυνση του παιδιού μέχρι να ηρεμήσει και να συμμορφωθεί. Σχετικά ακίνδυνη, αν το παιδί αποφασίζει πότε θα επιστρέψει κι αν του κάνουμε σαφές πως δεν αποδοκιμάζουμε το ίδιο αλλά τη συμπεριφορά του.

Απειλές για φαντάσματα, δράκους κ.τ.λ.: Μπορούν να αποτελέσουν αίτια φοβιών και άλλων αγχωδών διαταραχών στα παιδιά και τα κάνουν να νιώθουν απροστάτευτα.

Απαγόρευση πρόσβασης σε παιχνίδια, τηλεόραση κ.τ.λ.: Σχετικά ακίνδυνη τακτική, αρκεί τα αντικείμενα των οποίων την πρόσβαση απαγορεύουμε στο παιδί να μην αποτελούν σύμβολα της αγάπης μας για αυτό.

Ανάθεση αντιγραφής ή αποστήθισης κειμένων: Δίνουν το μήνυμα στα παιδιά πως μάθηση = αγγαρεία.

Σε κάθε περίπτωση το παιδί πρέπει να νιώθει ότι το σεβόμαστε, ότι τιμωρούμε τη συμπεριφορά του κι όχι την προσωπικότητά του, ότι η τιμωρία είναι η φυσική συνέπεια της πράξης του κι όχι η εκδήλωση της απόρριψής του από μας. Τέλος, όσο περισσότερο ενισχύουμε το παιδί με επαίνους και πράξεις για τις θετικές του συμπεριφορές, τόσο λιγότερο θα χρειαστεί να το τιμωρούμε για τις αρνητικές του.

Zougla.gr