Γιατί δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες

Δεν κινδυνεύουν οι αποταμιεύσεις στις ελληνικές τράπεζες, παρά τη συντονισμένη επίθεση που δέχεται η ελληνική οικονομία, που οδήγησε τους καταθέτες σε μαζικές αναλήψεις τις τελευταίες μέρες. Κανένας κίνδυνος δεν υπάρχει για τις καταθέσεις των Ελλήνων, οι οποίοι τις τελευταίες μέρες υπό το κράτος πανικού σπεύδουν να αποσύρουν τις αποταμιεύσεις τους.Οι ελληνικές τράπεζες μέχρι σήμερα έχουν κερδίσει το στοίχημα, παρά τη συντονισμένη επίθεση που δέχεται η ελληνική οικονομία. Παρά τις αντίξοες συνθήκες έχουν με επιτυχία ολοκληρώσει σημαντικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (Εθνική, Πειραιώς, Κύπρου, Marfin και τώρα η ΑΤΕ), ενώ έχουν αντλήσει κεφάλαια και από τη διεθνή αγορά.
Μάλιστα στη φημολογία ότι κινδυνεύουν οι καταθέσεις των αποταμιευτών, οι Ελληνες τραπεζίτες είναι κατηγορηματικοί: Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Στο πρακτικό δε θέμα, τι θα συμβεί δηλαδή στις καταθέσεις αν "σκάσει" κάποια τράπεζα, οι Ελληνες αποταμιευτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ).
Το ΤΕΚΕ εγγυάται την αποζημίωση του καταθέτη, που φτάνει κατ" ανώτατο όριο στις 100.000 ευρώ [άρθρο 9 παρ 2(α) του ν. 3746/2009 - ΦΕΚ 27 Α" 16/02/2009].
Μάλιστα, με την Οδηγία 2009/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, το όριο αυτό έχει καταστεί υποχρεωτικό μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2010 για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η ελληνική κυβέρνηση στα τέλη του 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers αύξησε το κατώτατο όριο εγγύησης των καταθέσεων από τα 20.000 στα 100.000 ευρώ
Στις περιπτώσεις κοινών λογαριασμών, που έχουν δηλαδή ανοιχθεί στο όνομα δύο ή περισσότερων προσώπων, το τμήμα που αναλογεί σε κάθε καταθέτη του κοινού λογαριασμού θεωρείται ως χωριστή κατάθεση. Και συνυπολογιζομένων και των λοιπών καταθέσεών του καλύπτεται μέχρι το όριο των 100.000 ευρώ. Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στους δικαιούχους δεν υπόκεινται σε κανενός είδους φόρο, τέλος ή εισφορά.
Στο Σκέλος Κάλυψης Καταθέσεων του ΤΕΚΕ συμμετέχουν υποχρεωτικά όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας στην Ελλάδα. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων εξαιρείται, καθώς εποπτεύεται απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών. Πιστωτικό ίδρυμα που δεν συμμετέχει στο ΤΕΚΕ δεν μπορεί να δέχεται καταθέσεις.
Διευκρινίζουμε ότι τα υποκαταστήματα πιστωτικών ιδρυμάτων που η έδρα τους βρίσκεται σε χώρα της ΕΕ δεν συμμετέχουν στο ΤΕΚΕ, γιατί καλύπτονται από το αντίστοιχο σύστημα εγγύησης καταθέσεων της χώρας τους.
Η Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Υποχρεωτικό το όριο εγγύησης καταθέσεων 100.000 ευρώ
Η ελληνική κυβέρνηση στα τέλη του 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers αύξησε το κατώτατο όριο εγγύησης των καταθέσεων από τα 20.000 στα 100.000 ευρώ. Σήμερα αυτό ισχύει σε όλα τα κράτη-μέλη της Eυρωζώνης, αφού με την Οδηγία 2009/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου το όριο των 100.000 ευρώ έχει καταστεί υποχρεωτικό μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2010 για όλες τις χώρες της ΕΕ. Μάλιστα στην Οδηγία (Μάρτιος 2009) αναφέρεται χαρακτηριστικά:
Προκειμένου να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη των καταθετών και να επιτευχθεί μεγαλύτερη σταθερότητα στις χρηματοπιστωτικές αγορές, το κατώτατο ύψος κάλυψης θα πρέπει να αυξηθεί στα 50.000 EUR. Eως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 η κάλυψη των συνολικών καταθέσεων κάθε καταθέτη θα πρέπει να καθοριστεί σε 100.000 EUR, εκτός εάν η αξιολόγηση επιπτώσεων που θα υποβάλει η Επιτροπή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009 καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εν λόγω αύξηση και εναρμόνιση δεν είναι κατάλληλες και οικονομικά βιώσιμες για όλα τα κράτη-μέλη, ούτως ώστε να εξασφαλιστούν η προστασία των καταναλωτών και η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Κοινότητα καθώς και να αποφευχθούν τυχόν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών-μελών. Εάν κατά την αξιολόγηση διαπιστωθεί ότι αυτή η αύξηση και η εναρμόνιση δεν ενδείκνυνται, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει κατάλληλες προτάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
Και ακόμα σημείωνε ότι: Το ίδιο επίπεδο κάλυψης θα πρέπει να ισχύει για όλους τους καταθέτες, ανεξαρτήτως αν το νόμισμα του κράτους-μέλους είναι το ευρώ. Ωστόσο, τα κράτη-μέλη εκτός της Eυρωζώνης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να στρογγυλοποιούν τα ποσά που προκύπτουν από τη μετατροπή, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την ισοδύναμη προστασία των καταθετών.
Εφη Καραγεώργου
efikar@pegasus.gr