Διαδικτυωμένη αγανάκτηση

Η κατάργηση του χρόνου και του χώρου, αυτό είναι το Ιντερνετ. Ακόμα και οι χαρακτηρισμοί «ακαριαίο» και «πλανητικό» αδυνατούν να περιγράψουν τα εξαιρετικά γνωρίσματά του. Μέσα σε ελάχιστες ώρες, λ.χ., και με την αρχική τροφοδοσία από ορισμένα ελληνικά κανάλια που δεν μπήκαν στον κόπο της διασταύρωσης, προβλήθηκε σαν βέβαιη είδηση μια σκέτη φήμη ή μια λαθεμένη πληροφορία. Κι έγινε έτσι αστραπιαία κοινό κτήμα ότι οι Αγανακτισμένοι Ισπανοί, που έχουν κατασκηνώσει στην πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ της Μαδρίτης, φώναξαν, ανάμεσα στα άλλα συνθήματά τους, και το «Κάντε ησυχία για να μην ξυπνήσουν οι Ελληνες».
Από ρεπορτάζ της Ιωάννας Νιαώτη στην προχθεσινή «Ελευθεροτυπία», ωστόσο, ο αναγνώστης πληροφορείται από Ισπανούς δημοσιογράφους, αλλά και από μέλη του κινήματος «15Μ» ότι τέτοιο σύνθημα, χλευαστικό για τους Ελληνες, δεν ακούστηκε ποτέ.

Κι ωστόσο, το Διαδίκτυο πήρε φωτιά από τον μαζικό αντίλογο στον καινούργιο αστικό μύθο. Μοιρασμένες οι απαντήσεις, όσο είδα. Αλλοι αντέτασσαν τον πραγματικό χλευασμό τους σε ένα υποτιθέμενο χλευαστικό σύνθημα («σιγά τώρα που θα μας την πουν οι Ισπανοί, που τους πήρε μισόν αιώνα για να γλιτώσουν από τον Φράνκο»), κι άλλοι βρήκαν νέα ευκαιρία αυτολοιδορίας: «Και λίγα μάς σέρνουν, αφού το ’χουμε κόψει στον ύπνο σαν πρόβατα» κττ. Δεν ξένισε κανέναν, κατόπιν αυτού, το γεγονός ότι το βράδυ της Τετάρτης, στην επίσης διαδικτυακά οργανωμένη συγκέντρωση Ελλήνων Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα υπήρχαν και πανό με συνθήματα γραμμένα στα ισπανικά, απαντητικά στα περί «ελληνικού ύπνου».

Να πούμε ότι για μια φορά ακόμη κάποια παρεξήγηση επιταχύνει την Ιστορία ή λειτουργεί σαν εμβρυουλκό της (έχω διαβάσει ότι στη θρυλική πλέον Βαστίλλη, όταν απελευθερώθηκε από τους Γάλλους επαναστάτες, δεν υπήρχαν πια πολιτικοί κρατούμενοι, που είχαν μεταφερθεί αλλού, παρά μόνον ο μαρκήσιος ντε Σαντ μαζί με λιγοστούς επίσης ποινικούς), είναι τουλάχιστον πρόωρο. Η αντοχή του νέου κινήματος, αν όντως πρόκειται για κίνημα που αναζητεί αντισυμβατικούς τρόπους εκδήλωσης αισθημάτων και ιδεών, και μάλιστα με πανελλήνιο χαρακτήρα, μένει να κριθεί. Απόθεμα αγανάκτησης υπάρχει, ήδη τεράστιο και καθημερινά ογκούμενο εξαιτίας των μέτρων που μονίμως εξαγγέλλεται (από τον πρωταθλητή του ψεύδους κ. Παπακωνσταντίνου) ότι «δεν θα ληφθούν», και μονίμως λαμβάνονται, μονόπλευρα πάντοτε στην αδικία τους.

Αυτό το αίσθημα της αδικίας, επιδεινωμένο από τη βεβαιότητα ότι όλες οι θυσίες πάνε στράφι (απλώς κάποιοι ήδη πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο) παρακινεί όσους διαμαρτύρονται στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και στην Ελλάδα φυσικά, για να μείνουμε στην ήπειρό μας. Το αν και γιατί οι διαμαρτυρίες αυτές στον τόπο μας υπολείπονται του μεγέθους της αδικίας, θα το συζητήσουμε αύριο.

Tου Παντελη Μπουκαλα
http://www.kathimerini.gr