Είμαστε όλοι διεφθαρμένοι;...

«Ζητάω ένα ρουσφέτι,
σημαίνει πουλάω
την ελευθερία μου»
(Publilius Syrus 1ο μ.Χ. Αιώνα)

Αν πιστέψουμε τους έλληνες «δημοσιογράφους» και κάποιους πολιτικούς, είμαστε ένας λαός διεφθαρμένων. Και τους μεν πολιτικούς, μπορώ να τους κατανοήσω, διότι πιθανόν παίρνουν ως δεδομένο-πρότυπο το εαυτό τους. Οι «δημοσιογράφοι» όμως; Δεν μπορώ να δεχτώ πως είναι όλοι τους διαφθαρμένοι. Με τους «δημοσιογράφους», συμβαίνει προφανώς το εξής: «εκείνοι που ξέρουν δεν μιλούν (είναι διεφθαρμένοι) και εκείνοι που μιλούν δεν ξέρουν».
Διότι αν ήξεραν θα γνώριζαν, ότι σύμφωνα με όλους τους θεωρητικούς περί διαφθοράς και σύμφωνα με όλα σχεδόν τα λεξικά του κόσμου (βλέπε και Wikipedia) η διαφθορά συνδέεται πάντα με την εξουσία (δωροδοκία, χρηματισμός, εκβιασμός, νεποτισμός, πλαστογραφία) .

Σύμφωνα με τον διασημότερο θεωρητικό, τον καθηγητή Harold Dwight Lasswell : «Διαφθορά είναι η παραβίαση του κοινού συμφέροντος μιας κοινωνίας προς ίδιο όφελος». Ο ίδιος συνδέει τη διαφθορά με το πολιτικό σύστημα, με τους θεσμούς και τις δομές εξουσίας.

Η Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση «Transparency International» ( Διεθνής Διαφάνεια) χρησιμοποιεί τον ίδιο ορισμό με εκείνον του Lasswell : «Corruption is operationally defined as the misuse of entrusted power for private gain».
Κανείς δε γεννιέται διεφθαρμένος. Διεφθαρμένο τον κάνουν οι συνθήκες, που του επιτρέπουν τη χρήση τρόπων «παραβίασης του κοινού συμφέροντος προς ίδιο όφελος».

Εχω ζήσει 22 χρόνια στη Γερμανία και διαπίστωσα, ότι, σύμφωνα με την Παγκάλειο θεωρία, «όπου τους παίρνει», είναι και οι γερμανοί σαν λαός εξίσου «διεφθαρμένοι». Το πρόβλημα για τους δυνάμει διεφθαρμένους γερμανούς, βρίσκεται στο γεγονός ότι, πρώτον, το σύστημα δεν τους το επιτρέπει και δεύτερον, δεν υπάρχουν πολλοί αφελείς.

Υπάρχει ένας κανόνας που λέει: «όπου υπάρχουν πολλοί αφελείς, εκεί χορεύουν οι απατεώνες». Η γενικευμένη διαφθορά καλλιεργείται εκεί, όπου υπάρχουν πολλοί εύπιστοι και αφελείς και οι περισσότεροι έλληνες είμαστε αφελείς κι ας κάνουμε τους δήθεν ξύπνιους.
Η θεωρία ότι κουβαλάμε 400 χρόνια Οθωμανικής κυριαρχίας, είναι ένα ανόητο άλλοθι των διεφθαρμένων. Και η Κύπρος ήταν κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία, ενώ η Σικελία και η Νότια Ιταλία (Μεγάλη Ελλάδα) δεν την γνώρισαν καν και όμως δε γίνεται καμία σύγκριση της Κύπρου με Ελλάδα και Νότια Ιταλία.

Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η κυνική και άκρως παραπλανητική θέση του «όλοι είμαστε διαφθαρμένοι». Ακόμη κι αν είναι έτσι, είναι το ίδιο διεφθαρμένος ο γονιός που τρέμει για την υγεία του παιδιού του και δίνει το φακελάκι στον εκβιαστή-γιατρό, που του λέει, «αν θες να πάει καλά η εγχείριση...»; Κανείς δε γεννιέται διεφθαρμένος.

Αλέξανδρος Πιστοφίδης στό Press-gr