Η Αποχή είναι Φυγή και ψήφος στο κατεστημένο

Ανθρωπος που δε συμμετέχει στα κοινά δε θεωρείται πολίτης αλλά "ἀχρεῖον εἶναι τόν µηδέν τῶνδε, µετέχοντα (τῶν πολιτικῶν).
Αριστοτέλης (Πολιτικά)

Πριν εβδομήντα περίπου χρόνια έγραφε ο Μαχάτμα Γκάντι: «από τη στιγμή που άτομα με ανεξάρτητο πνεύμα και με αίσθημα ευθύνης και τιμής αποφεύγουν τη συμμετοχή τους στις δημόσιες υποθέσεις, συνήθως αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν την πολιτεία άτομα με ρηχή ηθική. Ατομα τα οποία είναι συνηθισμένα να δημιουργούν επωφελείς συμμαχίες με τις κυρίαρχες ομάδες και να προωθούν τα συμφέροντα των κυρίαρχων ομάδων, ακόμη και σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας».
(Βλέπε Bhikhu Parekh: « Γκάντι», Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006, σελ 113-114).

Πολλοί, κυρίως νέοι, απογοητευμένοι από την πολιτική, δηλώνουν πως δεν θα προσέλθουν στις κάλπες να ασκήσουν το ύψιστο καθήκον κάθε ελεύθερου πολίτη στη δημοκρατία.

Αγνοούν ίσως, πως οι άνθρωποι μπορούν να επηρεάσουν τα ζητήματα που τους αφορούν με δυο τρόπους. Με τη φωνή και τη δράση τους να αλλάξουν τα πράγματα ή με την απόδρασή τους. Η αδιαφορία και η αδράνεια των πολλών έντιμων οδηγεί αναπόφευκτα στο θρίαμβο των λίγων απατεώνων.

Οποιος απέχει των εκλογών, χάνει και το δικαίωμα να διαμαρτύρεται για τη διαπλοκή και τη διαφθορά στην πολιτική.

Αλέξανδρος Πιστοφίδης στο kafeneio