Τρεις σοφοί δίνουν λύση στο ελληνικό χρέος

Απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα, με την οποία θα μπορούσε αφενός να μειωθεί το χρέος κατά 80 δισ. ευρώ, αφετέρου να περιοριστεί η ετήσια επιβάρυνση σε τόκους κατά 3,6 δισ. ευρώ, δίνουν τρεις οικονομολόγοι με άρθρο τους στη γερμανική έκδοση των «Financial Times».

Το άρθρο με τίτλο «Ετσι απλά θα σώσουμε την Ελλάδα» συνυπογράφουν οι Thorsten Polleit (επικεφαλής οικονομολόγος της Barclays Capital), Ulrich van Suntum (διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Εφαρμοσμένων Οικονομικών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο του Munster) και Anton Wiegers (πρώην επικεφαλής του τμήματος αξιογράφων των ασφαλειών ζωής Allianz), κατά τους οποίους η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να προχωρήσει σε μαζική αγορά ελληνικών ομολόγων και να παραιτηθεί από ένα μέρος των αξιώσεών της έναντι της Ελλάδας...

Οι αρθρογράφοι καταλήγουν σε αυτή τη λύση, καθώς θεωρούν δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί από μόνη της να αντιμετωπίσει τα προβλήματα χρέους της. Επιπλέον, έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια περικοπών και εξοικονόμησης πόρων, ενώ ήδη η κρίση έχει αρχίσει να μεταδίδεται και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπως στην Πορτογαλία.

Η μόνη λύση, η οποία φαίνεται τεχνική αλλά μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά, είναι η αγορά των ελληνικών ομολόγων στην τρέχουσα αξία τους.

Οπως εξηγούν, επειδή η τρέχουσα αξία είναι μικρότερη από την ονομαστική αξία, μειώνεται αυτόματα η δανειακή επιβάρυνση της χώρας, υπό την προϋπόθεση ότι ο νέος κάτοχος θα παραιτηθεί από μέρος του ποσού που θα πρέπει να του αποπληρωθεί. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα συμμετάσχουν και οι ιδιώτες πιστωτές στη βοήθεια προς την Ελλάδα, καθώς ήδη με την πώληση των ομολόγων στην τρέχουσα αξία τους, χάνουν τη διαφορά σε σχέση με την ονομαστική αξία των ομολόγων.

Από την άλλη πλευρά, αναφέρει το άρθρο, η ΕΚΤ ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ή και τα κράτη της Ευρωζώνης θα συμμετείχαν στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους χωρίς κόστος για τον φορολογούμενο, αποδεχόμενοι να εισπράξουν το ποσό, το οποίο πλήρωσαν για να αποκτήσουν τα ομόλογα και όχι το ποσό που αντιστοιχεί στην ονομαστική αξία του ομολόγου.

Η διαδικασία τεχνικά θα μπορούσε να γίνει είτε με ανταλλαγή ομολόγων είτε με επίσημη παραίτηση από μέρος της αξίωσης. Η ίδια πρακτική θα μπορούσε να ακολουθηθεί και για τα 91 δισ. ευρώ που η ΕΚΤ κρατά ως εγγύηση για να χορηγεί δάνεια για τις ελληνικές τράπεζες.

Οι αρθρογράφοι τονίζουν ακόμη ότι πέραν της διαφοράς ανάμεσα στην ονομαστική και την πραγματική αξία, όφελος για τη Ελλάδα θα μπορούσε να προκύψει και από την περαιτέρω παραίτηση της ΕΚΤ από μέρος των αξιώσεων έναντι της Ελλάδας.

Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση προκύπτει επιβάρυνση για τους φορολογουμένους των κρατών της Ευρωζώνης.

Το πρόβλημα που ανακύπτει για την εφαρμογή αυτής της λύσης έγκειται στο κατά πόσο η ΕΚΤ, ακόμα και αν αποφάσιζε να ακολουθήσει μία τέτοια τακτική, θα έβρισκε αρκετούς κατόχους ελληνικών ομολόγων διατεθειμένους να πουλήσουν στην τρέχουσα αξία της αγοράς. Ετσι οι αρθρογράφοι απορρίπτουν την περίπτωση αυτή.

Πηγή:Ελληνική Οδύσσεια