Σε μία ακριβώς εβδομάδα αρχίζει το κορυφαίο ετήσιο γεγονός για το υπουργείο Παιδείας: οι πανελλαδικές εξετάσεις των αποφοίτων λυκείου για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Είναι αλήθεια ότι σε αυτό το αγωνιώδες δεκαπενθήμερο των εξετάσεων έχουν επενδυθεί πολλά από τους υποψηφίους και τις οικογένειές τους. Διάβασμα, προσπάθεια, ξενύχτια, αλλά και χρήματα. Ερευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ δείχνει ότι περίπου 449,17 εκατ. ευρώ δίνουν οι ελληνικές οικογένειες σε φροντιστήρια, ώστε τα παιδιά να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για τις κρίσιμες πανελλαδικές εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ. Υπολογίζεται ότι κάθε οικογένεια δίνει κατά μέσο όρο 7.250 ευρώ για τη διετία προετοιμασίας του παιδιού, καθώς τα εντατικά φροντιστήρια ξεκινούν από τη Β΄ Λυκείου.
Η εισαγωγή στο ΑΕΙ πλέον έχει γίνει πολύ υψηλός στόχος. Και αυτό, διότι ζητούμενο δεν είναι οι υποψήφιοι να περάσουν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ. Αυτό, άλλωστε, όλοι το έχουν εξασφαλίσει μετά τη λαϊκίστικη κατάργηση του ορίου εισαγωγής (στο 10) από πέρυσι. Ο ουσιαστικός στόχος είναι η εισαγωγή σε κάποια καλή σχολή και, ει δυνατόν, στον τόπο κατοικίας για να αποφευχθούν τα έξοδα της φοιτητικής μετανάστευσης. Και η οικονομική κρίση κάνει ακόμη πιο επιβεβλημένη την επίτευξη του στόχου. Ολα αυτά δικαιολογούν το άγχος και την ένταση της οικογένειας αλλά όχι και τη νεοελληνική... δραματοποίηση, στην οποία συνήθως καταφεύγουν πολλοί. Φυσικά και οι εξετάσεις είναι κρίσιμες, όμως εντέλει και η, απευκταία, αποτυχία δεν είναι το τέλος του κόσμου για τον 18χρονο. Αλλωστε, η κατάσταση αυτή μπορεί να φέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Σωστά, λοιπόν, επιμένει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι δεν πρέπει να δραματοποιούμε τις πανελλαδικές εξετάσεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το υπουργείο μπορεί να καλύπτεται πίσω από την προσπάθεια «αποδραματοποίησης» για να καλύψει τη φετινή καθυστέρηση στην ανακοίνωση σημαντικών παραμέτρων των πανελλαδικών. Πρόκειται για θέμα τάξης και σωστού προγραμματισμού το υπουργείο πριν από την έναρξη των εξετάσεων να έχει ανακοινώσει τον αριθμό των εισακτέων σε κάθε σχολή, τον χρόνο υποβολής των μηχανογραφικών δελτίων, τους εκπαιδευτικούς που θα εργαστούν στις πανελλαδικές, το ύψος των αμοιβών κ.ο.κ. Βέβαια, το υπουργείο αναμένει να ψηφιστεί στη Βουλή το νομοσχέδιο που καθιερώνει νέο τρόπο εισαγωγής ειδικών κατηγοριών των υποψηφίων (παιδιά τρίτεκνων ή πολύτεκνων οικογενειών, ορφανοί κ.ά.). Ομως, είναι απορίας άξιο γιατί η ηγεσία του υπουργείου άφησε τον χρόνο να κυλήσει, ενώ είχαν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες δημόσιες διαβουλεύσεις.
Εάν η ηγεσία του υπουργείου επιθυμεί χαμηλούς τόνους για το ουσιαστικό καλό των 18χρονων μαθητών, οφείλει η ίδια να μεριμνά ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Εάν επιθυμεί μαθητές και γονείς να μην πέφτουν θύματα της «βιομηχανίας» που στήνεται γύρω από τις πανελλαδικές, οφείλει να γνωρίζει ότι αυτό επιτυγχάνεται με σωστό προγραμματισμό εκ μέρους του υπουργείου, όχι με ευχολόγια.
Tου Αποστολου Λακασα
Η εισαγωγή στο ΑΕΙ πλέον έχει γίνει πολύ υψηλός στόχος. Και αυτό, διότι ζητούμενο δεν είναι οι υποψήφιοι να περάσουν σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ. Αυτό, άλλωστε, όλοι το έχουν εξασφαλίσει μετά τη λαϊκίστικη κατάργηση του ορίου εισαγωγής (στο 10) από πέρυσι. Ο ουσιαστικός στόχος είναι η εισαγωγή σε κάποια καλή σχολή και, ει δυνατόν, στον τόπο κατοικίας για να αποφευχθούν τα έξοδα της φοιτητικής μετανάστευσης. Και η οικονομική κρίση κάνει ακόμη πιο επιβεβλημένη την επίτευξη του στόχου. Ολα αυτά δικαιολογούν το άγχος και την ένταση της οικογένειας αλλά όχι και τη νεοελληνική... δραματοποίηση, στην οποία συνήθως καταφεύγουν πολλοί. Φυσικά και οι εξετάσεις είναι κρίσιμες, όμως εντέλει και η, απευκταία, αποτυχία δεν είναι το τέλος του κόσμου για τον 18χρονο. Αλλωστε, η κατάσταση αυτή μπορεί να φέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Σωστά, λοιπόν, επιμένει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι δεν πρέπει να δραματοποιούμε τις πανελλαδικές εξετάσεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το υπουργείο μπορεί να καλύπτεται πίσω από την προσπάθεια «αποδραματοποίησης» για να καλύψει τη φετινή καθυστέρηση στην ανακοίνωση σημαντικών παραμέτρων των πανελλαδικών. Πρόκειται για θέμα τάξης και σωστού προγραμματισμού το υπουργείο πριν από την έναρξη των εξετάσεων να έχει ανακοινώσει τον αριθμό των εισακτέων σε κάθε σχολή, τον χρόνο υποβολής των μηχανογραφικών δελτίων, τους εκπαιδευτικούς που θα εργαστούν στις πανελλαδικές, το ύψος των αμοιβών κ.ο.κ. Βέβαια, το υπουργείο αναμένει να ψηφιστεί στη Βουλή το νομοσχέδιο που καθιερώνει νέο τρόπο εισαγωγής ειδικών κατηγοριών των υποψηφίων (παιδιά τρίτεκνων ή πολύτεκνων οικογενειών, ορφανοί κ.ά.). Ομως, είναι απορίας άξιο γιατί η ηγεσία του υπουργείου άφησε τον χρόνο να κυλήσει, ενώ είχαν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες δημόσιες διαβουλεύσεις.
Εάν η ηγεσία του υπουργείου επιθυμεί χαμηλούς τόνους για το ουσιαστικό καλό των 18χρονων μαθητών, οφείλει η ίδια να μεριμνά ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Εάν επιθυμεί μαθητές και γονείς να μην πέφτουν θύματα της «βιομηχανίας» που στήνεται γύρω από τις πανελλαδικές, οφείλει να γνωρίζει ότι αυτό επιτυγχάνεται με σωστό προγραμματισμό εκ μέρους του υπουργείου, όχι με ευχολόγια.
Tου Αποστολου Λακασα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου