Η ασθένεια των επιδοτήσεων

Ενας θεσμός που έχει καταστρέψει σε ένα βαθμό την ελληνική επιχειρηματικότητα είναι οι κρατικές επιδοτήσεις. Είναι πολλοί οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου που ζητούν σήμερα να ενισχυθούν και να καταστούν έναυσμα για να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας.
Είναι, όμως, αυτή η λύση; Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον να δημοσιευθεί μια λίστα με τις επιχειρήσεις και τα συγκεκριμένα projects που έχουν πάρει επιχορήγηση τα τελευταία είκοσι χρόνια και να διαπιστώσουμε τι έχουν αφήσει πίσω τους, πόσες εταιρείες είναι ακόμη ενεργές και τι απέγιναν τα έργα που χρηματοδοτήθηκαν. Από συζητήσεις με σοβαρούς επιχειρηματίες προκύπτει το συμπέρασμα πως λίγα πράγματα έμειναν ως κέρδος στην πραγματική οικονομία.

Είναι λογικό, αν σκεφθεί κανείς τη βιομηχανία της επιδότησης-λαμογιάς που έχει στηθεί εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας. Ο όρος του συμβούλου επιχειρήσεων απέκτησε μια άλλη διάσταση, καθώς πρώην συνδικαλιστές εκμεταλλεύθηκαν τις διασυνδέσεις τους για να προωθούν επιδοτήσεις σε αμφιλεγόμενες επενδύσεις. Ο επίδοξος επιχειρηματίας έμπλεκε σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας, λαδώματος και ρουσφετιού, από τον οποίο μόνο ένας «γάτος» μπορούσε να τον βγάλει.

Θα μου πείτε δεν υπάρχουν εξαιρέσεις; Βεβαίως και τις βλέπουμε γύρω όταν σοβαροί επιχειρηματίες πήραν επιδότηση για να κάνουν σημαντικά έργα. Είναι δε εντελώς παράλογο και σχεδόν ανήθικο το κράτος να μην τους καταβάλει τα ποσά που τους χρωστάει, ανεξαρτήτως από το τι πιστεύει ο Χ ή ο Ψ στη σημερινή κυβέρνηση. Το κράτος έχει συνέχεια και δεν μπορεί να λειτουργεί σαν μπατακτσής έναντι οιουδήποτε.

Η μόνη λογική άλλωστε υπεράσπιση που έχω ακούσει για τις επιδοτήσεις είναι πως λειτουργούν ως αντιστάθμισμα στην έλλειψη σοβαρής υποδομής, στην απουσία επαγγελματισμού από την πλευρά των τοπικών αρχών και του κράτους και γενικότερα σε όλα τα αντικίνητρα που έχει σπείρει μια 30ετία ανοργανωσιάς και διαφθοράς πίσω της.

Αυτό που ζητούν οι υγιείς και σοβαροί επιχειρηματίες είναι να τους αφήσει στην ησυχία τους το κράτος, να μην αλλάζει νόμους και φορολογικούς κανόνες κάθε λίγο και να τους απελευθερώσει από την ομηρία των διαφόρων μαφιών. Οι επιχειρηματίες που θα φέρουν την υγιή ανάπτυξη στην Ελλάδα θα ζυγίσουν τις προοπτικές τους και θα ακολουθήσουν το ένστικτό τους, δεν πρόκειται να πάνε να κτίσουν ενοικιαζόμενα δωμάτια στην Κάτω Κερασίτσα επειδή κάποιος νόμος προβλέπει ότι εκεί επιδοτούνται.
Του Aλεξη Παπαχελα