Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΡΑΗ , εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 6-8-2011
Η απεργία των ιδιοκτητών ταξί εξελίχθηκε σε σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, με αιχμή του δόρατος τη σφαίρα επιρροής τους στις συντεχνίες.
Ο υπουργός Μεταφορών, Γιάννης Ραγκούσης, χαρακτήρισε τον πρόεδρο της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά, «εκπρόσωπο των ταξιτζήδων» και «υποκινητή» των κινητοποιήσεών τους, λόγω και της στενής σχέσης που έχει με τον σκληρό του ΣΑΤΑ Θύμιο Λυμπερόπουλο, τον οποίο όρισε σύμβουλό του στο κόμμα.
Η Ν.Δ. πέρασε στην αντεπίθεση, δίνοντας στη δημοσιότητα φωτογραφίες και ονόματα για τους «πράσινους» συνδικαλιστές που πρωτοστατούσαν σε επεισόδια των ιδιοκτητών ταξί αλλά και παλιότερες, με τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου και σημερινούς υπουργούς (Παπακωνσταντίνου, Ραγκούση κ.ά.) που έσπευδαν στο πλευρό απεργών, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Αλήθεια ποιος ξέχασε τις εικόνες με τον Γιώργο Παπανδρέου να δέχεται δακρυγόνα στο λιμάνι του Πειραιά, όταν έκαναν απόβαση οι Κρήτες αγρότες με τα τρακτέρ τους και έσπευσε στο πλευρό τους, με σκοπό να ...ηρεμήσει τα οξυμμένα πνεύματα, όπως έλεγε, εξασφαλίζοντας όμως και το πολύτιμο ψηφοθηρικό φωτογραφικό ενσταντανέ; Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής από το Μαξίμου τον κατηγόρησε για «ανεύθυνο λαϊκισμό», ξεχνώντας όμως ότι τα ίδια είχε κάνει και εκείνος σε ανάλογες αγροτικές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλία, όταν στην αντιπολίτευση ήταν η Ν.Δ.
Εχει πολύ αμαρτωλό παρελθόν, παρόν, και πολύ φοβάμαι και μέλλον, αυτός ο εναγκαλισμός των κομμάτων εξουσίας με τους εργατοπατέρες. Την ίδια ώρα που τους ξορκίζουν, τους κλείνουν και το μάτι. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε την ανοιχτή στήριξη των «Φωτόπουλων» για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και 22 μήνες που είναι πρωθυπουργός δεν τόλμησε να τα βάλει μαζί τους. Οσες φορές πήγε να ψελλίσει κάποια αποκρατικοποίηση τους βρήκε απέναντι να κατεβάζουν διακόπτες και έκανε πίσω. Ο Αντώνης Σαμαράς κατήγγειλε τις συντεχνίες «που συμπεριφέρονται ως "τσιφλικάδες" της Δημόσιας Περιουσίας» και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι τους «εξέθρεψε» (Ζάππειο, 12/5/2011). Και εκείνος όμως δεν είναι αθώα περιστερά. Αν και δεν είχε τη στήριξη του βασικού κορμού της γαλάζιας ΔΑΚΕ (είχαν πάει με την Ντόρα Μπακογιάννη) δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί. Ο Θύμιος Λυμπερόπουλος επί Σαμαρά προέκυψε στο πολιτικό και κομματικό προσκήνιο. Ο Γιάννης Μανώλης, που τρέχει από απεργία σε απεργία, είναι επίσης άνθρωπος του προέδρου της Ν.Δ., είχε παραιτηθεί από βουλευτής της Ν.Δ., καταγγέλλοντας τον Καραμανλή. Αμήχανη ήταν η αντίδραση της Συγγρού και όταν η ΔΑΚΕ ήρθε σε μεγάλη κόντρα με τον βουλευτή της Ν.Δ., Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το «διά ταύτα» είναι ότι το έργο που ανεβαίνει είναι πάντα το ίδιο. Αλλάζουν, απλώς, οι πρωταγωνιστές. Οταν είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση, θέλουν μαζί τους τούς «συνδικάλες» για τα ...ψηφουλάκια και, όταν έρχονται στην εξουσία τούς βρίσκουν απέναντι να τους θυμίζουν ότι τους χρωστάνε, εκβιάζοντας και την κυβέρνηση και την κοινωνία.
Ο Κώστας Καραμανλής, όταν ήταν νέος πρωθυπουργός, είχε εκστομίσει την περιβόητη φράση για τους «πέντε νταβατζήδες και τις πέντε συντεχνίες που κυβερνούν τον τόπο». Πολύ γρήγορα υπέστειλε τη σημαία. Ούτε κάποιος άλλος πολιτικός αρχηγός τόλμησε να τα βάλει με τους εργατοπατέρες, παρά το γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς είναι απαξιωμένοι στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας γιατί αντάλλαξαν την καρέκλα με χρυσά προνόμια, ακόμη και διαφθορά.
Τον Σεπτέμβριο όμως τι θα γίνει, όταν θα αρχίσει το μπαράζ των αποκρατικοποιήσεων; Η κυβέρνηση έχει την αυταπάτη ότι θα τη γλιτώσει, συνεχίζοντας τον κλεφτοπόλεμο με τα συνδικάτα και η Ν.Δ., επενδύοντας σε στρατηγικές τύπου «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ»; Τα εννέα εκκαθαριστικά θα έρχονται το ένα μετά το άλλο και η κοινωνία θα βγει στα κάγκελα. Θα χρειαστεί ψυχραιμία και όχι κορόνες. Αν συνεχίσουν το ίδιο βιολί θα θυμίσουν την εικόνα που περιέγραψε ο Καναδο-ιάπωνας περιβαλλοντολόγος, Ντέιβιντ Σουζούκι. «Βρισκόμαστε σε ένα γιγάντιο αυτοκίνητο που κατευθύνεται με φόρα σε έναν τοίχο και όλοι τσακώνονται για το πού θα καθήσουν»... Αντί να το σταματήσουν.
Τι θα πει «λευκή απεργία;»
Οσοι κάνουν λευκή απεργία, θα δουν την έξοδο, δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας Η. Μόσιαλος και πήγαν να τον φάνε. Ηταν η σωστή απάντηση στον «πράσινο» πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρο, που εμμέσως παρότρυνε τους δημοσίους υπαλλήλους που εργάζονται στις ΔΟΥ να κάνουν «λευκή απεργία». Το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό. Οποιος θεωρεί ότι θίγονται τα δικαιώματά του μπορεί να το ασκήσει. Αλλά να πηγαίνει στο γραφείο του, να μη δουλεύει, να πληρώνεται κανονικά και να ταλαιπωρεί και τους πολίτες, που σε περίπτωση απεργίας δεν θα πήγαιναν να στηθούν άδικα στις ουρές, είναι τουλάχιστον πρόκληση.
korai@enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου