Σε ένα από τα κτήρια της μικρής πόλης υπάρχει ακόμα φως. Δυο τύποι σκυμμένοι πάνω από τσαλακωμένα χαρτιά συζητούν έντονα. Αν δεν έβλεπες τα ξέχειλα τασάκια και τα ποτήρια με το ουίσκι θα έλεγες ότι μαλώνουν.
«Να πάρουμε τον Μακρυδαχτυλάκη» ακούγεται η κουρασμένη φωνή του ενός.
« Είσαι τρελός, πριν δυο χρόνια τον κατηγόρησαν για κατάχρηση» αντιδρά ο δεύτερος.
«Και λοιπόν; αφού δεν αποδείχθηκε τίποτα, ποιος το θυμάται αυτό τώρα, σαν χθεσινός κάνεις καημένε. Πόσα κεφάλια είπε ότι έχει;»
«Καμιά διακοσαριά και κάτι μακρινά τριτοξάδελφα και ανήψια που θα τα φέρει όμως να ψηφίσουν γύρω στα διακόσια πενήντα τα υπολογίζει»
«Κλείστον τότε. Έμαθες πόσα χρωστάει;»
«Γύρω στα 10 χιλιάρικα μου είπαν από την λέσχη. Δεμένο τον έχουμε. Ο άλλος ο Στουρνοκεφαλίδης με ανησυχεί. Δεν τον κρατάμε από πουθενά και έχει μεγάλο σόι. Προχθές πάντρεψε και το 6 παιδί. Πεντακόσιοι νοματαίοι καλεσμένοι στο τραπέζι. Αν τον πάρει ο άλλος θα είναι μεγάλη η χασούρα»
«Πες του ότι θα τον βάλω αντιδήμαρχο. Την ξέρεις την πετριά του. Μεγαλεία θέλει, θα πει το ναι. Με το άλλο θέμα τι έκανες;»
«Τι θες να έκανα, ότι είπαμε. Πέρασα από τα μαγαζιά, κατηγόρησα τον έναν στον άλλο, άφησα κάτι κουτσομπολιά και φήμες να διαρρεύσουν, ότι μπορούσα. Μάζεψα και τους δικούς μας και τους είπα για τον Καλλικράτη και τις νέες αρμοδιότητες»
«Κατάλαβαν ότι είναι πολλά τα λεφτά, ότι έχει μερίδιο για όλους αρκεί να τρέξουν, αυτό μας ενδιαφέρει».
«Το κατάλαβαν μην ανησυχείς, έχουν πάρει γραμμή και από το κόμμα. Δεν είναι κορόιδα. Τον πιτσιρικά που διάλεξες τι θες να τον κάνουμε; »
«Ξαμόλησε τον στις καφετέριες, στα ίντερνετ καφέ, στα μπαρ όπου μαζεύονται τα κωλόπαιδα. Δεν θέλω να παίρνει θέση υπέρ μας, πες του. Να μην καρφωθεί. Ας το παίζει και αντιεξουσιαστής άμα γουστάρει. Να μποϊκοτάρει αυτήν την ανεξάρτητη κίνηση πολιτών θέλω που ξεφύτρωσε από το πουθενά και πάει να μας χαλάσει την δουλειά. Δώστου και ένα χαρτζιλίκι να γλυκαθεί μην μας κάνει καμιά λαδιά»
«Δεν τον φοβάμαι αυτόν έχει μπει στο ρόλο. Το κακό είναι ότι με τις την κρίση και τον ΑΣΕΠ δεν έχουμε θέσεις να τάξουμε. Η κυρα Γιώργαινα με ρώτησε πάλι προχθές για τον γιό της. Ακούν και κάθε μέρα τα πρωϊνάδικα και έχουν αποκτήσει και άποψη οι μπουρτζόβλαχοι, κατάλαβες; »
«Βάλτον για σύμβουλο μωρέ. Μια θέση μας περισσεύει έτσι κι αλλιώς. Σπουδαγμένος είναι από το να περιμένει να διοριστεί ας λαδώσει και αυτός το αντεράκι του λίγο. Θα βουλώσουμε και τα στόματα των άλλων που μας κοτσάρουν συνέχεια τους γιατρούς και τους δασκάλους του συνδυασμού τους.»
«Καλά, θα το κανονίσω αύριο. Άντε σήκω να φύγουμε, πέρασε η ώρα και θα νομίζει η κυρά ότι ήμουν πάλι στο μπαρ με τις Ρωσίδες. Να θυμάσαι ότι του έχω υποσχεθεί ότι θα ανανεώσουμε την άδεια του μαγαζιού φέτος, επηρεάζει κόσμο ο Γυναικοφερτόπουλος.»
«Χα, χα ναι ο μπαγάσας, προχθές με ρώτησε κιόλας τι να λέει στους πελάτες του μαγαζιού, είμαστε λέει κατά ή υπέρ του μνημονίου;»
«Και τι του είπες;»
«Να βάλει τα κορίτσια να απαντούν ανάλογα με τις ορέξεις του πελάτη, του είπα. Ποιο μνημόνιο μωρέ, εδώ είμαστε επαρχία, κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας τώρα και μας δουλεύει και ο Γυναικοφέρτοπουλος κατάλαβες….»
Οι δυο άντρες σηκώνονται, σβήνουν τα φώτα και απομακρύνονται. Άλλη μια νύχτα εκλογικού σχεδιασμού έχει φτάσει στο τέλος της. Η πόλη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Μόνο τα σκυλιά απομένουν να ξερογλύφουν κάτι κόκκαλα που βρήκαν στα σκουπίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου