Μικροί «νοσοκόμοι» αναλαμβάνουν δράση!

Δεν χρειάζονται χρήματα.Αγάπη για τα παιδιά και για το λειτούργημα του δασκάλου χρειάζεται.Διαβάστε πως ένας ''φωτισμένος'' εκπαιδευτικός διδάσκει τα παιδιά ενώ ελπίζουμε πως θα βρει και μιμητές, εδώ στην Λαμία:

Μαθαίνουν τις πρώτες βοήθειες σε σχολείο
Ο ένας μαθητής βάφει το χέρι του άλλου με κόκκινο χρώμα, σαν να αιμορραγεί. Ο άλλος, αφού φορέσει τα γάντια του, καθαρίζει την πληγή με αποστειρωμένη γάζα, βάζοντας οξυζενέ. Στο τέλος τοποθετεί πάνω στην «πληγή» το απαραίτητο επίθεμα
Η μητέρα οδηγεί το ποδήλατο, έχει βγάλει μ΄ αυτό βόλτα την εξάχρονη κόρη της. Ξαφνικά πατά μια πέτρα, πέφτει, χτυπά το κεφάλι της. Η μαθήτρια παίρνει το κινητό της μαμάς της και τηλεφωνεί στο 166.
Απαντά σε όλες τις ερωτήσεις του ΕΚΑΒ, με αποτέλεσμα το έγκαιρο αυτό τηλεφώνημα να τη σώσει...

Το παραπάνω σενάριο, που είδε πέρσι σε βίντεο σε σχολικό σεμινάριο Αγωγής Υγείας, ήταν το ερέθισμα. Από εκεί ο εκπαιδευτικός Θόδωρος Λευθερούδης εμπνεύστηκε την ιδέα για ένα καινοτόμο πρόγραμμα, μέσω του οποίου οι μικροί μαθητές θα προσεγγίζουν βιωματικά τις Πρώτες Βοήθειες, ήδη από την Α΄ τάξη του δημοτικού.

Από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς το υλοποιεί στο σχολείο του, στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Περαίας στη Θεσσαλονίκη, όπου αγόρια και κορίτσια ανέλαβαν χρέη... νοσοκόμου. Για πέντε λεπτά σε κάθε μάθημα Γυμναστικής, εκπαιδεύονται πλέον στην παροχή της στοιχειώδους φροντίδας σε περίπτωση τραυματισμού. «Είναι πιο σημαντικό κι από τα Μαθηματικά να προφυλάξουμε τους μαθητές μας από τα καθημερινά μικρο ατυχήματα στο σχολείο, στο σπίτι και στους δρόμους, να τα μειώσουμε στο ελάχιστο. Γι΄ αυτό κι εμείς αρχίσαμε να δείχνουμε και στις έξι τάξεις δεξιότητες που μπορεί να σώσουν και ζωές: πώς δηλαδή να προσφέρουν τις Πρώτες Βοήθειες, ποια είναι τα βασικά της πρόληψης κι αντιμετώπισης των τραυματισμών, πώς να χρησιμοποιούν σωστά το διαθέσιμο φαρμακευτικό υλικό και να εξοικειώνονται.

Κατ΄ αυτόν τον τρόπο και τα ίδια τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι πρέπει να είναι πιο προσεκτικά, μαθαίνουν να δρουν από μικρή ηλικία με υπευθυνότητα...», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Λευθερούδης, επιμορφωτής καθηγητής Φυσικής Αγωγής, με σπουδές και στην Αθλητιατρική και Κινητική Παιδαγωγική.

Η εκπαίδευση
Στην πράξη, στην Α΄ και Β΄ δημοτικού, μαθητές και μαθήτριες εξασκούνται στην παγοθεραπεία και τοποθέτηση επιθέματος πάνω σ΄ ένα τραύμα, αλλά και στη σωστή παροχή πληροφοριών προς το ΕΚΑΒ. Με τη σειρά τους, οι Γ΄ και Δ΄ δημοτικού εκπαιδεύονται σε υπηρεσίες Ερυθρού Σταυρού: ενημερώνονται για την απελευθέρωση του αεραγωγού (μύτης), την πλάγια θέση ανάνηψης και τη μεταφορά ενός τραυματία, μέχρι και για αντιμετώπιση πνιγμονής. Τέλος, στην Ε΄ και Στ΄ δημοτικού μαθαίνουν μέχρι και για καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, εμφυσήσεις και συμπιέσεις.

Εως και «ιατρείο» έστησε ο κ. Λευθερούδης στο σχολείο του, κλείνοντας έναν χώρο με γυψοσανίδες, που φιλοξενεί πλέον ιατρικό κρεβάτι και παραβάν. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε και το απαραίτητο ιατροφαρμακευτικό υλικό, ενώ μέσω Διαδικτύου κατέβασε το κατάλληλο ελληνικό και ξένο ενημερωτικό υλικό, επιλέγοντας κινούμενα σχέδια, τα οποία και προσάρμοσε στις απαιτήσεις της διδασκαλίας.

«Στα πρώτα κιόλας μαθήματα, βασιστήκαμε σε πραγματικούς τραυματισμούς. Έτσι, οι μαθητές διαπίστωσαν ότι δεν είναι όλα παιχνιδάκι. Κατάλαβαν πως οφείλουν να συνεργαστούν, για να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν, όταν τραυματιστούν στην αυλή. Τις περισσότερες φορές κάνουμε τα μαθήματα στην αίθουσα προβολών, ώστε να παρακολουθούμε και τα σχετικά βίντεο και στη συνέχεια να εκτελούμε. Αγοράσαμε και μπογιές σώματος, για να ζωγραφίζουμε εκδορές και “αιμορραγίες”. Στη συνέχεια, τα παιδιά φορούν τα νοσηλευτικά γάντια τους και περιποιούνται τον “τραυματία”. Παίζουμε και θεατράκι: ο ένας υποδύεται τον γιατρό, ο άλλος τον νοσοκόμο, ένας τρίτος τον ασθενή...».
Τα Νέα