Δεν είναι όλοι οι τόποι ίδιοι, δεν είναι όλοι οι τόποι για όλους. Εμείς κρίνουμε και βάζουμε τα όρια και τις προτεραιότητές μας. Αν το τουριστικό μας προϊόν είναι οι παραλίες, τα νησιά, το φαγητό, η μουσική, αυτά κοιτάς να τα αναδείξεις και όχι να τα ισοπεδώσεις. Γιατί ο μαζικός τουρισμός χωρίς όραμα κυρίως αποτελεί ισοπέδωση.
13 δήμαρχοι νησιωτικών περιοχών λένε όχι στο εν λόγω νομοσχέδιο. Ανάμεσα σε αυτούς οι Δήμαρχοι των τριών πλέον τουριστικών νησιών. Της Μυκόνου, της Πάρου και της Θήρας. Κάτι παραπάνω θα αντιλαμβάνονται, θα βλέπουν και αντιδρούν. Λέτε να μη γνωρίζουν οι περιοχές αυτές από τουρισμό;
Σας προκαλώ. Οι περισσότεροι από εμάς θα βρεθούμε σε παραλίες, σε νησιά. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Ποια είναι η ιδιαιτερότητα του τόπου; Φανταστείτε τον αντίστοιχα με μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις μέχρι τη θάλασσα και τον εαυτό σας ανάμεσα σε αυτές. Δε θα το τραβήξω παραπέρα, θα παραμείνω στα απλά, αυτά που φαίνονται, αυτά για τα οποία μπορεί να έχει εικόνα και άποψη ο καθένας από εμάς. Πόσο μάλλον οι «υπεύθυνοι».
Κλείνοντας, θυμήθηκα στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού μας προγράμματος σε παιδιά μιλούσα για σεβασμό, για τοπική ταυτότητα, κουζίνα και προστασία της φύσης. «Κυρία, τι είναι αυτά που μας λέτε. Να μένουν πάνω στη θάλασσα θέλουν οι τουρίστες». Αυτό το παιδί εισακούστηκε και τώρα θα γελά με τις «υπερβολές της αειφόρου ανάπτυξης».
Πηγή
http://www.qualitynet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου