Η οποία δημοκρατία, όσο πιο αναίσθητη φέρεται και όσο πιο παρακμιακή γίνεται, τόσο πιο πολύ αδιαφορεί για το τσιμπούρι που της πίνει το αίμα. Και γεγονός είναι ότι ζούμε σε μια δημοκρατία κουρέλι μεν, μην έχοντας άλλη δε.
Ακόμη και οι δημοκρατίες εμπεριέχουν την παρακμή τους και γι’ αυτό αναγεννώνται διαρκώς και μπορούν να θεραπεύονται, εν αντιθέσει με ολοκληρωτικά συστήματα, χούντες, δικτατορίες παντός είδους, του προλεταριάτου ή μη, τα οποία οι άνθρωποι, αργά η γρήγορα σιχτιρίζουν χωρίς καμία νοσταλγία.
Αντίθετα, πουθενά δε θα ακούσεις κάποιον να λέει κάτι του τύπου «ευτυχώς που γλιτώσαμε από τη δημοκρατία», αν δεν είναι δηλωμένος φασίστας ή ιδεολογικά εγκλωβισμένος.
Εσχάτως ο υπουργός Προ.Πο., σε συνέντευξή του στο BBC, αμφισβήτησε κι εκείνος τη ναζιστική ιδεολογία των ψηφοφόρων του κόμματος-τσιμπούρι. Ναι μεν είπε ότι το κόμμα είναι παιδί του Χίτλερ, αλλά οι ψηφοφόροι όχι εντελώς -ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων- και εσχάτως υπήρξαν κάμποσες φωνές βουλευτών που δήλωναν παρόμοιες απόψεις, ότι οι ψηφοφόροι ψηφίζουν ναζιστές επειδή, ως επί το πλείστον, αγανακτούν με τους λαθρομετανάστες και τη διαφθορά και όχι βέβαια ότι γίνανε ξαφνικά οπαδοί του Τρίτου Ράιχ. Κάτι που υπονοεί ότι παρασύρθηκαν οι καημένοι και, αργά ή γρήγορα, θα δουν το πρόσωπο του τέρατος, θα φρίξουν και, τρομαγμένοι, θα επιστρέψουν στον παλιό καλό και παραδοσιακό κοινοβουλευτισμό.
Ας υποδυθώ, λοιπόν, τον αγαπημένο μου ρόλο -του συνηγόρου του διαβόλου- και ας πω τα ακόλουθα:
Οι απόψεις αυτές σκοντάφτουν στα εξής παράδοξα:
Πρώτον, υποτιμούν τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων, δηλώνοντας ότι οι πολίτες ψηφίζουν κόμματα των οποίων αγνοούν την ιδεολογική τους βάση, αλλά παρ’ όλα αυτά τα ψηφίζουν για άλλους λόγους. Αυτό σημαίνει, ότι, παρομοίως, αρκετοί νεοδημοκράτες ψηφίζουν το κόμμα του κ. Δένδια για άλλους λόγους, όχι για την ιδεολογία που αυτό εκφράζει, καθώς και τα άλλα κόμματα ακολούθως, οπότε είναι σαν να παραδέχεται ο κ. υπουργός ότι άλλα νταραβέρια καθορίζουν την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών.
Όχι ότι δεν το ξέραμε δηλαδή, αλλά η έμμεση αυτή παραδοχή έχει άλλη αξία, καθότι το είπε και η πρώην υπουργάρα, μεταξύ άλλων, ο Βύρων με τη Χάρλεϊ, που διόρισε την κορούλα του πριν διαλυθεί η Βουλή, πέρυσι.
Δεύτερον και εκπορευόμενου εκ του πρώτου, δεν έχει, επομένως, και τόση σημασία, (το τραβάω τώρα εγώ λίγο το θέμα), ποια ακριβώς είναι η ιδεολογία των κομμάτων, πατριωτική ή φασιστική, αφού, βρε αδερφέ, για άλλους λόγους τα ψηφίζουμε, η ιδεολογία υπάρχει για τα μάτια του κόσμου, όχι ότι τα δεσμεύει και τα ίδια τα κόμματα ιδιαίτερα, αλίμονο.
Αστειότητες, βέβαια. Για άλλη μια φορά το υπάρχον πολιτικό σύστημα βγάζει την ουρά του απέξω και αρνείται ότι φταίει. Ποιος φταίει; Οι λαθρομετανάστες που ήρθαν κατά χιλιάδες, λες και αν ερχόντουσαν λίγοι δε θα είχαμε πρόβλημα, η χρεοκοπία, η υψηλή φορολογία, οι Γερμανοί που γίνανε κάποιοι ναζιστές (ζήτω η τρέλα!), πάντως όχι αυτοί που έφτιαξαν τους νόμους και το Σύνταγμα στα μέτρα τους, σαν τον νεκροθάφτη που παίρνει τα μέτρα για την κάσα πριν από την κηδεία.
Και τώρα, αιφνιδιασμένοι, οι πολιτικοί μας εκπλήσσονται και φρίττουν, και λένε "όχι, δεν μπορεί να είναι πρώην ψηφοφόροι μας αυτοί, επλανήθησαν οι πτωχοί!".
Δυστυχώς, κάποια στιγμή πρέπει να το παραδεχθούμε: Ότι τουλάχιστον ένα υπολογίσιμο ποσοστό των Ελλήνων είναι υποκείμενα του αισχίστου είδους. Φασίστες, και δημοσίως και ιδιωτικώς, κομπλεξικοί, που μισούν το ωραίο και το δημιουργικό, ζηλόφθονοι, βίαιοι, αμόρφωτοι σε υπερβολικό βαθμό, υποκριτές, ψευτοπατριώτες, απαξιωτές των πάντων, εχθροί του διαφορετικού, που πετάνε σκουπίδια εδώ κι εκεί, χτίζουν και μπαζώνουν όπου βρουν και τα λοιπά και τα λοιπά, και γενικώς πολίτες του σκοινιού και του παλουκιού.
Προς τι το γλείψιμο λοιπόν στον χρυσαυγίτη ψηφοφόρο; Ψηφίζει ναζισμό ο άνθρωπος και το χαίρεται!
Με το τσιμπούρι τι γίνεται, μου λες; Αυτό είναι το θέμα.
άρθρο του ηθοποιού Νίκου Ορφανού από το protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου