(Του Χρήστου Αλεξανδρή)
Στην Ελλάδα ακόμη και στην εποχή της τρόικας και του μνημονίου και εν μέσω μιας βαθιάς και παρατεινόμενης ύφεσης, είναι εύκολο να κάνεις τον Αριστερό και τον ριζοσπάστη πολιτικό που έρχεται για να τα ανατρέψει όλα.
Όσοι διαφωνούν ας κάνουν τον κόπο να ξαναδιαβάσουν τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τα συμπεράσματα του συνεδρίου.
Για την εποχή που ζούμε οι ομιλίες και τα συμπεράσματα του συνεδρίου χαρακτηρίζονται από μια επαναστατική ρητορική και το κρίσιμο ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι πόσα από αυτά που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το μνημόνιο, την ευρωζώνη και τα μέτρα λιτότητας είναι σε θέση να εφαρμόσει και να υλοποιήσει.
Γιατί ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου, η πολιτική κληρονομιά του οποίου ενέπνευσε τους λόγους του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε αναγνωρίσει σε μια συνέντευξή του ''πόσο μεγάλος μπελάς είναι η εξουσία, αφού πολλά από όσα πιστεύει κάποιος που την διεκδικεί, όταν την αποκτήσει διαπιστώνει ότι δεν γίνονται αμέσως, ενώ μερικά αλλά είναι πέραν των δυνατοτήτων του να τα επιβάλλει ''.
Στα πλαίσια των συνεδριακών διαδικασιών οι ομιλίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τις χαρακτήριζε το στοιχείο της πολιτικής ευρυχωρίας.
Ήταν ομιλίες που απευθύνονταν σε πλατιά λαϊκά στρώματα και γενικά ακούγονταν ευχάριστα από έναν κόσμο που πιέζεται ασφυκτικά σήμερα από τις πολιτικές και τα μέτρα των μνημονίων.
Όμως όπως αποδείχτηκε πολλές φορές μέχρι σήμερα στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου αλλά και πολύ πρόσφατα με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση συνεργασίας, το δύσκολο είναι να κρατήσεις ανέπαφη την ιδεολογική σου αρματωσιά και την ηθική σου ακεραιότητα μπαίνοντας βαθιά στο πρόβλημα της διαχείρισης της εξουσίας.
Οι αριστεροί δεν μπορούν να επιλέγουν πολιτικές συμπεριφορές που ταιριάζουν περισσότερο σε μοναχούς -ερημίτες, οι οποίοι παραμένουν αγνοί και αμόλυντοι στο βουνό και την έρημο μακριά από τις προκλήσεις της ζωής.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι τα τρία τελευταία χρόνια από την ημέρα που η χώρα μπήκε στην περιπέτεια του διεθνούς οικονομικού ελέγχου για να μην χρεοκοπήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα εκείνο που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την δυσμενή συγκυρία καταφέρνοντας όχι μόνο να πολλαπλασιάσει την εκλογική του δύναμη και την κοινωνική του επιρροή αλλά να γίνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κακά τα ψέμματα. Η μόνη πολιτική δύναμη της Αριστεράς που απάντησε στην πρόκληση της συγκυρίας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το σύνθημα της αριστερής κυβέρνησης.
Δεν αρκεί όμως αυτό, χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Αξιόπιστη εναλλακτική ρεαλιστική πρόταση απέναντι στη μνημονιακή πολιτική που καταγγέλλεις και υπόσχεσαι να ανατρέψεις.
Για παράδειγμα δεν μπορείς να αρνείσαι τα μνημόνια και την ίδια ώρα να ζητάς τη συνέχιση της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Παρόμοιες αντιφατικές θέσεις ίσως εμποδίζουν σήμερα να ολοκληρωθεί μια πορεία μετεξέλιξης ενός πολιτικού φορέα σε κόμμα εξουσίας και τελικά σε δύναμη διακυβέρνησης του τόπου.
Χρήστος Αλεξανδρής
Στην Ελλάδα ακόμη και στην εποχή της τρόικας και του μνημονίου και εν μέσω μιας βαθιάς και παρατεινόμενης ύφεσης, είναι εύκολο να κάνεις τον Αριστερό και τον ριζοσπάστη πολιτικό που έρχεται για να τα ανατρέψει όλα.
Όσοι διαφωνούν ας κάνουν τον κόπο να ξαναδιαβάσουν τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τα συμπεράσματα του συνεδρίου.
Για την εποχή που ζούμε οι ομιλίες και τα συμπεράσματα του συνεδρίου χαρακτηρίζονται από μια επαναστατική ρητορική και το κρίσιμο ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι πόσα από αυτά που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το μνημόνιο, την ευρωζώνη και τα μέτρα λιτότητας είναι σε θέση να εφαρμόσει και να υλοποιήσει.
Γιατί ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου, η πολιτική κληρονομιά του οποίου ενέπνευσε τους λόγους του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε αναγνωρίσει σε μια συνέντευξή του ''πόσο μεγάλος μπελάς είναι η εξουσία, αφού πολλά από όσα πιστεύει κάποιος που την διεκδικεί, όταν την αποκτήσει διαπιστώνει ότι δεν γίνονται αμέσως, ενώ μερικά αλλά είναι πέραν των δυνατοτήτων του να τα επιβάλλει ''.
Στα πλαίσια των συνεδριακών διαδικασιών οι ομιλίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τις χαρακτήριζε το στοιχείο της πολιτικής ευρυχωρίας.
Ήταν ομιλίες που απευθύνονταν σε πλατιά λαϊκά στρώματα και γενικά ακούγονταν ευχάριστα από έναν κόσμο που πιέζεται ασφυκτικά σήμερα από τις πολιτικές και τα μέτρα των μνημονίων.
Όμως όπως αποδείχτηκε πολλές φορές μέχρι σήμερα στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου αλλά και πολύ πρόσφατα με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση συνεργασίας, το δύσκολο είναι να κρατήσεις ανέπαφη την ιδεολογική σου αρματωσιά και την ηθική σου ακεραιότητα μπαίνοντας βαθιά στο πρόβλημα της διαχείρισης της εξουσίας.
Οι αριστεροί δεν μπορούν να επιλέγουν πολιτικές συμπεριφορές που ταιριάζουν περισσότερο σε μοναχούς -ερημίτες, οι οποίοι παραμένουν αγνοί και αμόλυντοι στο βουνό και την έρημο μακριά από τις προκλήσεις της ζωής.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι τα τρία τελευταία χρόνια από την ημέρα που η χώρα μπήκε στην περιπέτεια του διεθνούς οικονομικού ελέγχου για να μην χρεοκοπήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα εκείνο που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την δυσμενή συγκυρία καταφέρνοντας όχι μόνο να πολλαπλασιάσει την εκλογική του δύναμη και την κοινωνική του επιρροή αλλά να γίνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κακά τα ψέμματα. Η μόνη πολιτική δύναμη της Αριστεράς που απάντησε στην πρόκληση της συγκυρίας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το σύνθημα της αριστερής κυβέρνησης.
Δεν αρκεί όμως αυτό, χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Αξιόπιστη εναλλακτική ρεαλιστική πρόταση απέναντι στη μνημονιακή πολιτική που καταγγέλλεις και υπόσχεσαι να ανατρέψεις.
Για παράδειγμα δεν μπορείς να αρνείσαι τα μνημόνια και την ίδια ώρα να ζητάς τη συνέχιση της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Παρόμοιες αντιφατικές θέσεις ίσως εμποδίζουν σήμερα να ολοκληρωθεί μια πορεία μετεξέλιξης ενός πολιτικού φορέα σε κόμμα εξουσίας και τελικά σε δύναμη διακυβέρνησης του τόπου.
Χρήστος Αλεξανδρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου