.jpg)
Σίλβιο Μπερλουσκόνι (ο πρωθυπουργός της Ιταλίας παραιτήθηκε τον Νοέμβριο του 2011)
Μπράιαν Κόουεν (ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας σύρθηκε σε πρόωρες εκλογές και υπέστη βαριά ήττα από τον Έντα Κένι)
Ιβέτα Ραντικόβα (η πρωθυπουργός της Σλοβακίας βρέθηκε εκτός εξουσίας τον περασμένο μήνα. Πέντε μήνες νωρίτερα δεν κατάφερε να αποσπάσει ψήφο εμπιστοσύνης για την ευρωπαϊκή ομπρέλα διάσωσης EFSF.
Μπορούτ Παχόρ (η πρωθυπουργία του Σλοβένου έληξε τον Φεβρουάριο του 2012 έχοντας πρώτα χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης για την κρίση του ευρώ.
Μαρκ Ρούτε (ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας παραιτήθηκε πριν από μερικές εβδομάδες μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας)
Μιχάι Ραζβάν Ουνγκουρεάνου (ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας ανατράπηκε στις 27 Απριλίου με την αποχώρηση 20 κυβερνητικών στελεχών)
Πού άλλαξε χέρια η εξουσία;
Μεγάλη Βρετανία
Ο «Εργατικός» Γκόρντον Μπράουν παραιτείται και οι Συντηρητικοί Τόρηδες με επικεφαλής τον νεότατο Ντέιβιντ Κάμερον επιστρέφουν στην εξουσία μετά από 13 χρόνια.
Ισπανία
Ο Σοσιαλιστής, Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο χάνει από τον επικεφαλής του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι.
Ιταλία – Ελλάδα
Ανέλαβαν οι ουδέτεροι τεχνοκράτες
Γαλλία
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επάνοδο των Σοσιαλιστών στην ηγεσία με επικεφαλής τον Φρανσουά Ολάντ.
Σταθερές ηγεσίες – κυβερνητικοί συνασπισμοί
Σε Γερμανία, Πολωνία, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Λιθουανία, Εσθονία και Μάλτα.
Κυβερνήσεις μειοψηφίας
Σουηδία
Οι ακροδεξιοί μπαίνουν στο κοινοβούλιο και ο κεντροδεξιός συνασπισμός του πρωθυπουργού Φρέντρικ Ράινφελτ έχει μείνει χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Βουλγαρία
Κυβέρνηση μειοψηφίας εδώ και 2 χρόνια.
«Αγανακτισμένοι» νικητές
Η εφημερίδα Vox Publica της Ρουμανίας υποστηρίζει ότι οι ντόπιοι Αγανακτισμένοι είναι οι απόλυτα κερδισμένοι από την παραίτηση Ουνγκουρεάνου και την ανάληψη καθηκόντων από τον 39χρονο, Βικτόρ Πόντα.
«Η πτώση της κυβέρνησης συνέπεσε με το κίνημα κατά των μέτρων λιτότητας. Ούτε ο πρόεδρος, ούτε ο κυβερνητικός συνασπισμός είχαν καταλάβει πως οι Ρουμάνοι δεν ζητούσαν μια απλή αλλαγή προσώπων στην ηγεσία. Δεν τους ενδιέφερε να δουν άλλο έναν ανασχηματισμό. Ήθελαν αλλαγή οικονομικής πολιτικής και απόδοση ευθυνών για όλα τα λάθη των πολιτικών».
«Υπηρεσιακή» Ολλανδία
Το Ολλανδικό κοινοβούλιο κατάφερε να εγκρίνει τον προϋπολογισμό λιτότητας που προβλέπει μείωση του ελλείμματος το 2013 προκειμένου να εκπληρώσει τα όρια που έχει θεσπίσει η Ε.Ε σε ό,τι αφορά το έλλειμμα. Τον προϋπολογισμό καταψήφισαν οι Εργατικοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση της Ολλανδίας, ήταν, ωστόσο, δριμύς κριτής της δημοσιονομικής απειθαρχίας των Νοτίων της ευρωζώνης. Ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων στην ευρωζώνη. Σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» η Ολλανδία θα είναι εφεξής κυριολεκτικά ανίσχυρη. Το αποδίδει στο γεγονός ότι θα βασίζεται σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν το νωρίτερο στα τέλη Ιουνίου. «Και μετά από αυτές τις εκλογές λογικά θα περάσουν μήνες μέχρι να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνασπισμού. Είναι η πέμπτη κρίση σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου τα τελευταία δέκα χρόνια. Ο Ρούτε ανέλαβε την εξουσία στις εκλογές του 2010, οι οποίες κατέληξαν σε αδιέξοδο καθώς καμία παράταξη δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Μετά από μήνες πολιτικών λογομαχιών, οι Συντηρητικοί και οι Χριστιανοδημοκράτες σχημάτισαν κυβέρνηση μειοψηφίας, η οποία βασιζόταν στην υποστήριξη του ακροδεξιού Γκέερτ Βίλντερς. Ο επικεφαλής του Κόμματος της Ελευθερίας χρησιμοποίησε το χαρτί του εταίρου του κυβερνητικού συνασπισμού για να προωθήσει την αντιμουσουλμανική και αντιευρωπαϊκή ατζέντα καταφέρνοντας να φέρει τη χώρα του σε δύσκολη θέση και να αποδυναμώσει την αξιοπιστία της στις Βρυξέλλες».
Ποια αλληλεγγύη;
«Η Ελλάδα χρεοκόπησε και γι’ αυτό φταίει μόνο αυτή και κανείς άλλος». Αυτό δήλωσε ο νεοφιλελεύθερος πρώην πρόεδρος της βουλής της Σλοβακίας, Ρίτσαρντ Σάλικ. Δεν είναι λίγοι οι Ευρωπαίοι εταίροι που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια αλληλεγγύη όπως παλιά. Λένε ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν σημαίνει ότι τα μικρά κράτη της Ε.Ε θα πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τα σχετικά πιο εύπορα. «Πόσο αλληλέγγυος μπορεί να νιώσει ένας Σλοβάκος συνταξιούχος εάν του πεις: ‘αγαπητέ μου άνθρωπε θα αυξήσω το ΦΠΑ για να μπορέσει ο Έλληνας συνταξιούχος να λαμβάνει €1200 το μήνα. Αυτή είναι μια διεστραμμένη αλληλεγγύη που δεν έχει σχέση με την πραγματική», πρόσθεσε ο Σάλικ.
Κι όμως αυτή του η στάση είναι που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνηση της Σλοβακίας και στην αναγκαστική ψήφιση της επέκτασης του ευρωπαϊκού πακέτου διάσωσης.
Στην ίδια γραμμή οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες εκτιμούν ότι η αλληλεγγύη προς τα χρεωμένα κράτη μέλη πρέπει να είναι ανταποδοτική. «Αλληλεγγύη πρέπει επίσης να σημαίνει ότι οι Νοτιοευρωπαίοι θα είναι έτοιμοι για μεταρρυθμίσεις και επιστροφή στην ανάπτυξη. Αλλιώς θα καταλήξουμε σε μια Ε.Ε με μια μόνιμη κίνηση κεφαλαίου από το βορρά στο νότο. Κι αυτό δεν θα το δεχθεί εύκολα ο Γερμανός φορολογούμενος», δήλωσε στην Ντόιτσε Βέλε προ ημερών ο Μάρκους Φέρμπερ, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών.
Ρεκόρ ανεργίας
Το 10,9% άγγιξε η ανεργία το Μάρτιο στα 17 κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί από το 1999 - τη δημιουργία δηλαδή της νομισματικής ένωσης.
Η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι συνολικά 17,4 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας στην ευρωζώνη, εκ των οποίων τα 3 εκατομμύρια είναι νέοι κάτω των 25 ετών.
Το ποσοστό ανεργίας στην Ιταλία χτύπησε κόκκινο φθάνοντας στο 9,8%. Είναι το υψηλότερο ποσοστό της τελευταίας 12ετίας.
Ωστόσο, μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί η αύξηση του ποσοστού ανεργίας στο 6,8 για την Γερμανία. Ο αριθμός των Γερμανών ανέργων κυμαίνεται σήμερα στα 2,87 εκατομμύρια.
Και τα κράτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας είναι η Ελλάδα, η Ισπανία και η Κύπρος. Εξ ου και η συζήτηση στην Ευρώπη επικεντρώνεται στο κατά πόσο ευθύνονται οι πολιτικοί που έδωσαν προτεραιότητα στα μέτρα λιτότητας και όχι στην οικονομική ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου