Ενα πλήθος επιστημόνων και ιστορικών βρέθηκαν χθες στο Βόλο προκειμένου να συμμετάσχουν στο Διεθνές Συνέδριο με τίτλο «Γεφυρώνοντας τις γενιές: Διεπιστημονικότητα και αφηγήσεις ζωής στον 21ο αιώνα. Προφορική Ιστορία και άλλες Βιο-ιστορίες», που πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Η καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας κ. Ρίκι Βαν Μπουσχότεν μιλώντας για το θέμα του Συνεδρίου επεσήμανε τη σπουδαιότητα της προφορικής ιστορίας και της ζωντανής μνήμης των ανθρώπων.
«Χαρακτηριστικό της μνήμης είναι ότι αλλάζει ανάλογα με τη συγκυρία, επομένως ένας άνθρωπος που έχει ζήσει ένα γεγονός πριν από 50 χρόνια αν το ανακαλεί στη μνήμη του 20 χρόνια αργότερα μπορεί να το δει διαφορετικά, γιατί επηρεάζεται από το παρόν, τη δική του κατάσταση και την πολιτική συγκυρία» επεσήμανε η κ. Βαν Μπουσχότεν.
Η ακαδημαϊκός όμως μίλησε και για τον τρόπο διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία. «Η ιστορία που διαβάζουμε στα σχολικά βιβλία και εν γένει σε πολλά βιβλία δεν είναι αντικειμενική. Η Ιστορία διαφέρει από χώρα σε χώρα. Ειδικά όμως στην Ελλάδα δεν καλλιεργείται η κριτική σκέψη των μαθητών. Τους δίνουν ένα κεντρικό αφήγημα και δεν παροτρύνουν τα παιδιά να το ψάξουν περισσότερο. Αυτό που κάνουν ορισμένοι εκπαιδευτικοί είναι να βάζουν και τη ζωντανή μαρτυρία στην τάξη για να καλλιεργήσει κι αυτή την κριτική σκέψη των μαθητών» σημείωσε η ίδια.
Εκείνο που θα πρέπει τόσο ο μαθητής όσο και αυτός που ενδιαφέρεται για την Ιστορία να πράξει είναι να ερευνήσει όλες τις πτυχές του γεγονότος που τον ενδιαφέρει, να λάβει πολλές πληροφορίες και να διαφοροποιήσει το δείγμα των πληροφοριών για να έχει μία πλούσια εικόνα του τι έχει συμβεί.
Μάλιστα η κ. Βαν Μπουσχότεν έκανε λόγο και για ιστορικά γεγονότα τα οποία τα διδαχθήκαμε με λάθη. «Προσωπικά έχω ασχοληθεί με το λεγόμενο παιδομάζωμα. Ένα από αυτά που διαδίδεται επίσημα και ήταν και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης τότε, ήταν πως όλα τα παιδιά τα πήραν οι κομμουνιστές με τη βία. Αυτό δεν επαληθεύτηκε, διότι έχουμε πάρει συνεντεύξεις από πάρα πολλά παιδιά, εξάλλου ούτε η Επιτροπή του ΟΗΕ που είχε ψάξει αυτό το θέμα δεν κατέληξε στο συμπέρασμα. Το συμπέρασμα ήταν πως σε λίγες περιπτώσεις ασκήθηκε τη βία, οι περισσότερες ήταν από εξαναγκασμούς που υπήρχαν στον Εμφύλιο. Άλλωστε ήταν πόλεμος. Και πάντα είναι πολύ δύσκολη απόφαση για τους γονείς να δώσουν το παιδί τους» είπε η ακαδημαϊκός.
Στο Συνέδριο όμως παρευρέθη και η βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας και ιστορικός κ. Μαρία Ρεπούση, η οποία είχε εγείρει πλήθος αντιδράσεων με το βιβλίο της και την αναφορά της για τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Η κ. Ρεπούση μιλώντας για το μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία υποστήριξε πως ενώ η Ιστορία είναι ένα γοητευτικό μάθημα, δυστυχώς διδάσκεται με λάθος τρόπο στο σχολείο.
«Αυτό έχει δύο κακά αποτελέσματα. Το πρώτο είναι ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν Ιστορία, μαθαίνουν παπαγαλία και δεύτερον είναι ότι μισούν την Ιστορία. Πρέπει ο τρόπος διδασκαλίας να αλλάξει. Πρέπει τα παιδιά να αναζητούν την αλήθεια μέσα από πηγές, όλων των ειδών, ιστορικές πηγές, αξιόπιστες, έγκυρες και επιλεγμένες ανάλογα με την ηλικία τους και το επιλεγόμενο θέμα» είπε χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με το ερώτημα εάν η Ιστορία είναι αντικειμενική, η κ. Ρεπούση σχολίασε πως είναι υποκειμενικά ελέγξιμη.
«Το γεγονός δεν είναι ανεξάρτητο από την ερμηνεία του. Στο γεγονός έχει μεγάλο ενδιαφέρον τι ερμηνεία του βάζουμε. Το καθοριστικό στην Ιστορία είναι το γεγονός και η ερμηνεία του, το γεγονός και οι αιτίες του, το γεγονός και το περιεχόμενό του και οι συνέπειές του», κατέληξε η κ. Ρεπούση.
Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου