Δεν είναι μόνο ο αυξημένος κίνδυνος φτώχιας. Οι στατιστικές δείχνουν ότι η διαφορά αυξάνει με την ηλικία, κάτι που σημαίνει ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της κατάστασης αυτής εφ' όρου ζωής καθώς η διαφορά μένει και για τις συντάξεις αυξάνοντας τον κίνδυνο φτώχιας με το πέρασμα της ηλικίας. Μακροπρόθεσμα, οι χώρες με τις μικρότερες διαφορές έχουν ταχύτερη αύξηση των γεννήσεων άρα λιγότερα δημογραφικά προβλήματα καθώς και καλύτερη ανταγωνιστικότητα.
Πώς θα αλλάξει αυτό; Τι πρέπει να αλλάξει;
Ακόμα και σε τομείς με κυρίως γυναικεία απασχόληση οι αμοιβές των γυναικών είναι χαμηλότερες καθώς οι διακρίσεις αυτές είναι βαθιά ριζωμένες στην οικονομία, την κουλτούρα και την κοινωνική προσέγγιση στη μητρότητα. Το εντυπωσιακό είναι ότι τώρα που έχουμε περισσότερες γυναίκες με πανεπιστημιακή εκπαίδευση οι στατιστικές δείχνουν ότι οι νεοπροσλαμβανόμενες γυναίκες έχουν υψηλότερες αμοιβές από τους άνδρες αλλά η διαφορά υπέρ των ανδρών επανεμφανίζεται μόλις επιστρέψουν από την άδεια τοκετού, τιμωρώντας έτσι στην ουσία την ίδια τη μητρότητα. Έχω την αίσθηση ότι η δημογραφική κρίση θα έχει στο μέλλον εξ' ίσου βαριές συνέπειες με την οικονομική κρίση. Είναι καιρός να αλλάξουμε το πώς προσεγγίζουμε τη μητρότητα.
Τι συγκεκριμένες προτάσεις περιλαμβάνει η έκθεσή σας; Πώς μπορεί να βοηθήσει η ΕΕ;
Το ζήτημα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Είναι άτοπο να πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε νομοθετική αλλαγή θα έχει ουσιαστική συμβολή στην αλλαγή της κατάστασης. Νομίζω ότι για να υπάρξουν αλλαγές πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Στο ΕΚ μοναδικό μας όπλο είναι η νομοθεσία αλλά αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να υπάρχει εδώ και 50 χρόνια νομοθεσία για την ίση ανταμοιβή ανδρών και γυναικών και παρόλα αυτά να υπάρχει ακόμα διαφορά 16%-17% στις αμοιβές Είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε τη νομοθεσία και να δούμε γιατί δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο είναι σε άλλα θέματα.
Η απάντηση είναι να επιβάλλουμε και κυρώσεις σε όσους την παραβιάζουν γιατί χωρίς κυρώσεις δεν υπάρχει αποτελεσματική νομοθεσία. Υπάρχουν τρόποι, όπως ο αποκλεισμός από ευρωπαϊκά κονδύλια και δημόσιες συμβάσεις καθώς γιατί να ενισχύουμε εκείνους που δεν δέχονται ότι άνδρες και γυναίκες πρέπει να αμείβονται το ίδιο; Τα κράτη μέλη έχουν πολύ διαφορετικές μεθόδους συλλογικής διαπραγμάτευσης ή λειτουργίας των συνδικάτων αλλά οι μισθολογικές πρακτικές πρέπει να είναι πολύ πιο διαφανείς. Υπάρχει πρόταση να δημοσιοποιείται κάθε χρόνο η δομή των μισθών σε θέματα όπως για παράδειγμα, η ισότητα των αμοιβών.
Άλλωστε ελάχιστες τέτοιες υποθέσεις φθάνουν μέχρι τα δικαστήρια οπότε πρέπει να σκεφθούμε πώς θα ενισχύσουμε τις δομές που ασχολούνται με την ισότητα των φύλων, ώστε να μπορούν να επιβάλλουν ποινές ή να βοηθήσουν εκείνες που υφίστανται μισθολογικές διακρίσεις να διεκδικήσουν το δίκιο τους στα δικαστήρια.
Η συνέντευξη πρωτοδημοσιεύθηκε στις 2 Μαρτίου 2012, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.
http://www.europarl.europa.eu/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου