Γράφει ο
Παναγιώτης Λαθούρης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΗΜΕΡΑ 26-11-2011
Η κοινή γνώμη επανειλημμένα έχει βρεθεί μπροστά στο δίλλημα αν πρέπει να τοποθετηθούν ή όχι ανεμογεννήτριες στα ομολογουμένως πανέμορφα βουνά μας τα γεμάτα με δάση και περιοχές εξαιρετικού φυσικού περιβάλλοντος,με μακραίωνη ιστορία συνεργασίας ανθρώπου-φύσης, έχοντας εξαιρετική απείραχτη φύση και τοπία παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Το δίλημμα ξεκινάει έχοντας ως ωραιοποιημένο δεδομένο ότι οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά δηλαδή η εκμετάλλευση της «φτηνής» ενέργειας απ’ τον ήλιο
και τον αέρα, αποτελεί πανάκεια για τη λύση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας και ιδανική λύση για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Σ’ αυτό έχουν πειστεί οι πάντες αν και αποκρύπτονται παράμετροι που ανατρέπουν τους παραπάνω ισχυρισμούς και τους οποίους θα αναλύσουμε παρακάτω. Επίσης κατασυκοφαντημένο δεδομένο θεωρείται η παραγωγή ενέργειας απ’ το λιγνίτη.
Στα ένθεν και ένθεν επιχειρήματα περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις στο τοπικό περιβάλλον και στην τουριστική ανάπτυξη των περιοχών όπου πρόκειται να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες, η αντιμετώπιση του ενεργειακού ελλείμματος και η παραγωγή καθαρής ενέργειας. Αποσιωπούνται όμως δύο πολύ σημαντικές παράμετροι. Αυτές είναι η οικονομική και η θέση της χώρας στο παγκόσμιο περιβαλλοντικό γίγνεσθαι.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους αραθέτοντας τα κοστολόγια παραγωγής
ηλεκτρικής ενέργειας από διάφορες πηγές εκφραζόμενες σε λεπτά ανά κιλοβατώρα (λεπτά/kwh).
Λιγνίτης: 3,5 λεπτά/kwh και μαζί με το τέλος εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα 4,5
λεπτά/kwh
Ανεμογεννήτριες: 22 λεπτά/kwh
Φωτοβολταϊκά: από 33 ως 55 λεπτά/kwh
Γεννάται το ερώτημα, τη διαφορά από τα 4,5 λεπτά/kwh ως τα 22 ή τα 55 λεπτά/kwh
ποιος την πληρώνει; Και ποιος επωφελείται απ’ αυτό;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: Αυτός που πληρώνει είναι ο καταναλωτής, οποίος
μέσω του τέλους ΑΠΕ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ πληρώνει τη διαφορά και όσο
μπαίνει σε λειτουργία περισσότερη «πράσινη ενέργεια», τόσο θα αυξάνεται και η οικονομική του επιβάρυνση.
Ποιοι είναι αυτοί που επωφελούνται;
Πρώτον είναι οι εταιρίες που παράγουν το ρεύμα.
Δεύτερον οι εταιρίες που πωλούν τον εξοπλισμό που είναι όλες ξένες γιατί ο εξοπλισμός είναι εισαγόμενος. Το ντόπιο κατασκευαστικό δυναμικό καρπούται μόνο το 10 ως 15% της προστιθέμενης αξίας εγκατάστασης του εξοπλισμού.
Τρίτον οι τοπικοί Δήμοι που παίρνουν το 3% της παραγωγής.
Αυτά αγαπητοί μου αναγνώστες τα σκεφτήκατε ποτέ; Είστε διατεθειμένοι να πληρώνετε από την τσέπη σας τη διαφορά;
Σύμφωνα με τη συνθήκη του Κυότο η χώρα έχει κάποιο όριο εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα. Η υπάρχουσα εκπομπή είναι πολύ μικρότερη απ’ αυτό το όριο. Με
άλλα λόγια έχει δικαίωμα να κατασκευάσει και άλλα εργοστάσια λιγνίτη χωρίς καμία επίπτωση σε σχέση με τη συνθήκη του Κυότο!
Η χώρα, θέλουμε δεν θέλουμε, απ’ τις ορυκτές πηγές ενέργειας διαθέτει μόνο λιγνίτη
προς το παρόν. Ευχής έργον είναι να βρει πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Δεν το έχει βρει
όμως ακόμα άρα της μένει μόνο ο λιγνίτης.
Στα πλαίσια κατασυκοφάντησης της άφθονης αυτής ενέργειας παρουσιάζεται η ευρύτερη περιοχή της Πτολεμαϊδας σαν παράδειγμα ρυπασμένης περιοχής προς αποφυγή. Αν όμως κλείσουν τα εργοστάσια στην περιοχή, είναι βέβαιο ότι όλη η Δυτι-κή Μακεδονία θα ερημωθεί και θα προστεθεί άλλη μια στρατιά ανέργων στη χώρα. Αν γίνει ένα δημοψήφισμα στη Δυτική Μακεδονία με δίλλημα την παραμονή ή όχι των εργοστασίων εκεί, ποιο λέτε να είναι το αποτέλεσμα; Ασφαλώς και να παραμείνουν.
Προβάλλεται τελευταία το παράδειγμα των Ευρωπαίων που πράγματι εκμεταλλεύονται το αιολικό τους δυναμικό τοποθετώντας ανεμογεννήτριες και αντιπαραβάλλεται με την άρνηση των δικών μας τοπικών κοινωνιών να δεχτούν ανεμογεννήτριες στα δασωμένα μας βουνά.
Στον ανεπτυγμένο κόσμο όμως οδεύουμε σε κατανεμόμενη και όχι συγκεντρωμένη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με εγκαταστάσεις κοντά στα δίκτυα και την κατανάλωση, ιδίως όταν πρόκειται για ανανεώσιμες πηγές. Στις ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, Δανία, Αυστρία κλπ.) η εγκατάσταση ανεμογεννητριών προβλέπεται σε περιβαλλοντικά υποβαθμισμένες περιοχές, δίπλα σε αυτοκινητόδρομους ή βιομηχανικές περιοχές κλπ., όπου η ανθρώπινη παρέμβαση ήδη έχει αλλοιώσει τα τοπία, ή συγκεντρωμένα σε αβαθείς θαλάσσιες περιοχές.
Σε καμία χώρα δεν εγκατέστησαν ανεμογεννήτριες ξηλώνοντας δάση ή αλπική
ζώνη. Σε ορισμένες χώρες έκαναν υπερσυγκέντρωση αιολικών πάρκων μόνο σε ορισμένες περιοχές, όπου όμως ήταν κατάλληλες μόνον για τέτοια χρήση και μοιάζουν με “κρανίου τόπο” (π.χ. Καλιφόρνια).
Με βάση τα παραπάνω, δυστυχώς η πράσινη ενέργεια δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά
πράσιν’ άλογα και αλίμονό μας αν εφαρμοστεί το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ που συμφωνήθηκε στη σύνοδο κορυφής του Οκτωβρίου.
Με το πρόγραμμα αυτό, θα εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά ισχύος 10 γιγαβάτ από
γερμανικές εταιρίες και τα έσοδα, δηλαδή η οικονομική αφαίμαξη των καταναλωτών, θα πάει στις τσέπες των δανειστών για να αποπληρωθεί το χρέος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου