Αιτία της ακύρωσης, που λογικά αποτελεί πρόκριμα και για άλλες παρόμοιες ακυρώσεις, το περιβάλλον των απεργιακών κινητοποιήσεων, των κλειστών αεροδρομίων και των λιμανιών που δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό στη χώρα και αποκλείουν μια από τις διεξόδους αποφυγής της κατάρρευσης...
Προσέξτε τι συμβαίνει. Οι συνήθεις «επαγγελματίες» διαδηλωτές που απαρτίζονται κυρίως από τον παρασιτικό κορμό της ελληνικής πολιτικής και συνδικαλιστικής κομματοκρατίας, υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους αποκλείοντας την οικονομική και κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας πολλάκις εβδομαδιαίως...
Το πρόβλημα με τα κεκτημένα των κομματικών ταξιαρχιών που σιτίζονται από τα δημόσια πρυτανεία προέκυψε όταν η ο τροφοδότης λογαριασμός που είναι η ιδιωτική οικονομία έπαψε να επαρκεί στην χρηματοδότηση της παρασιτικής και αντιπαραγωγικής οικονομίας που διακλαδίζεται περί του ελληνικού δημοσίου. Για αρκετά χρόνια οι ανοιχτές γραμμές δανειοδότησης συντήρησαν την ψευδαίσθηση «Λεφτά υπάρχουν...».
Με τις συχνές κινητοποιήσεις διεκδίκησης διατήρησης των προνομίων που συντηρούσαν τα δανεικά και οι μη έχοντες πλέον φοροδοτική ικανότητα εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που γράφει ένα εκατομμύριο ανέργους, οι συντεχνίες καταστρέφουν και τα τελευταία έσοδα της ελληνικής οικονομίας, από τα οποία και οι ίδιοι είχαν λαμβάνειν...
Το σκηνικό μοιάζει με την απόλυτη κυριαρχία των παρασίτων επί του οργανισμού του ξενιστή τον οποίο οδηγούν σε θάνατο για να ψοφήσουν και τα ίδια στη συνέχεια.
Οι τελευταίες εξελίξεις δεν αποτελούν παρά ένα βήμα ακόμη προς την κατάρρευση. Καθώς έχουμε διαβεί το σημείο χωρίς επιστροφή, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις των εχόντων κεκτημένα, είτε για θέσεις στο δημόσιο πρόκειται, είτε για κλειστά επαγγέλματα, όταν αντιληφθούν πως αυτά που πίστευαν για δεδομένα δεν ήταν παρά άδεια πουκάμισα...
Και αυτά που έπρεπε να είχαν αποδεχτεί με τις μεταρρυθμίσεις συναινετικά θα τα δεχτούν υποχρεωτικά με τον βίαιο τρόπο που η πραγματικότητα επιφυλάσσει για όσους επιμένουν να την αγνοούν.
2) Δεν έχουν πιάσει πάτο ακόμη...
Όλα τα σενάρια είναι πλέον ανοιχτά με επικρατέστερο ακόμη την διατήρηση της ευρωζώνης και της Ελλάδας εντός αυτής. Οι πιθανότητες των άλλων εκδοχών όμως αν και μειοψηφικές έχουν αυξηθεί πολύ τον τελευταίο καιρό.
Η αλήθεια είναι πως με την εξάπλωση της κρίσης στην ευρωζώνη πολλά θα εξαρτηθούν για το μέλλον της χώρας μας από αποφάσεις που θα παρθούν μακριά από αυτήν.
Εμείς εκεί που έχουμε την δυνατότητα να επιταχύνουμε και να επηρεάσουμε τις εξελίξεις είναι στις μεταρρυθμίσεις που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να προσελκυστούν επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Δεν κάνουμε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση και όσο αυτό συνεχίζεται, τόσο απομακρύνεται ο χρόνος έναρξης της διαδικασίας εξόδου από την κρίση.
Είτε με δραχμή, είτε με ευρώ, είτε με «κουρκουμπίνια», για να επιβιώσουμε και να ανατάξουμε το βιοτικό μας επίπεδο από εκεί που θα «καθίσει», θα χρειαστούμε, επενδύσεις που ελλείψει χρημάτων θα έρθουν απ’ έξω, ανταγωνιστική οικονομία με εξαγωγικό χαρακτήρα και όχι ισχυρά συνδικάτα του δημοσίου, κλειστά επαγγέλματα, κόμματα που ζουν με δανεικά, υψωμένες γροθιές και ηχηρές ιαχές...
Προς το παρόν όποιος ξέρει να διαβάζει πίσω από τις γραμμές των λίγων επιχειρηματικών ειδήσεων καταλαβαίνει πως συνεχίζεται η έξοδος ελληνικών επιχειρήσεων από τη χώρα. Όταν διαβάζουμε πως η τάδε ή δείνα επιχείρηση σχεδιάζει ή ολοκληρώνει επένδυση στην θυγατρική της τάδε χώρας, σημαίνει πως μειώνει εδώ γραμμές παραγωγής και τις μεταφέρει εκεί.
Αυτό είναι καλό για τους μετόχους αλλά κακό για όσους εργάζονται σε αυτή τη χώρα.
Οπότε ας προσαρμόσουμε την πορεία μας ανάλογα...
3) Σκληρό πόκερ με την αναδιάρθρωση...
Η επιτυχία ή μη της διαδικασίας για το PSI με βάση την απόφαση της 26 Οκτωβρίου θα έχει καθοριστική σημασία για τις περαιτέρω εξελίξεις. Οι πληροφορίες θέλουν μερίδα Hedge Funds να κατέχει ένα 20-30% του ελληνικού χρέους με στόχο να παρεμποδίσουν την εθελοντική αναδιάρθρωση προκειμένου να προκύψει η υποχρεωτική και να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα χρεοκοπίας (CDS).
Η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της φαίνεται να ετοιμάζεται να παίξει το χαρτί του μεγαλύτερου «κουρέματος» από εκείνο που προβλέπει η απόφαση της 26/10 προκειμένου να οδηγήσει την πλειοψηφία στην αποδοχή της εθελοντικής αναδιάρθρωσης.
Γενικώς η αίσθηση που υπάρχει σε κύκλους της αγοράς που παρακολουθούν τις εξελίξεις και είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται την σημασία των τεχνικών λεπτομερειών, είναι πως με την έλευση Παπαδήμου, η ελληνική πλευρά έχει αρχίσει να διαπραγματεύεται βάσει σχεδίου, κάτι που δεν υπήρχε πριν λόγω άγνοιας του επιτελείου, πλην του επικεφαλούς του ΟΔΔΗΧ τον οποίο όμως κανείς δεν καταλάβαινε...
Τέλος, στο αν τελικά το PSI θα ολοκληρωθεί, το αν θα είναι και για τα ελληνικά συμφέροντα επωφελές, θα εξαρτηθεί όχι τόσο από το ονομαστικό «κούρεμα» κατά 50%, αλλά από το επιτόκιο που θα συμφωνηθεί για το «κουρεμένο» χρέος...
4) Το πάρτι του κ. Σιούφα…
Δείτε τι πάρτι έγινε μετά το 2004 στη Βουλή. Τα έξοδα της από τα 120 εκατ. το 2003 εκτινάχτηκαν στα 222 εκατ. το 2009.
Μεγαλείο! Ο Σιούφας διπλασίασε το πληθυσμό της Βουλής και τις δαπάνες της.
Και στο τέλος... ζωγράφισε τον εαυτό του και την κόρη του (την οποία διόρισε εκεί) στους τοίχους για να τον θυμούνται.
Γ.Μπιλίνης
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου