Γράφει ηTravellerlina
Ήταν ένα διήμερο σεμινάριο. Έτσι έγραφε η ανάρτηση στο Facebook. Στην πόλη που νόμιζα ότι δεν γινόταν τίποτα ενδιαφέρον.
Το σεμινάριο τα είχε όλα. Βιωματικά εργαστήρια, διαλέξεις για την ισότητα, για τις γυναίκες της τοπικής αυτοδιοίκησης...
Δεν χρειαζόταν να γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες. Έψαξα, βρήκα θέση. Τι περίμενα; Σίγουρα κάτι περίμενα, αλλά δεν το γνώριζα ακόμη. Πήγα με μεγάλη χαρά, ανυπομονησία, ενδιαφέρον και περιέργεια.
Στην πορεία έμαθα ότι ήταν ένα διήμερο οργανωμένο από την Γενική Γραμματεία Ισότητας. Πολλές γυναίκες, διαφορετικές ηλικίες, κάποιες από αυτές εκλεγμένες για να συμμετέχουν στα κοινά του τόπου τους. Αιρετές. Ταξίδεψαν από κοντά ή από μακριά. Από μεγάλους δήμους, αλλά κυρίως από μικρές κοινότητες. Άκουσα πολλά για την ισότητα των δύο φύλων.
Μέσα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δουλειά για την εξάλειψη της γυναικείας κακοποίησης, της σωματεμπορίας, της εκμετάλλευσης...
Είναι υπέροχο να ξέρεις ότι όταν όλα διαλύονται, κάποιοι δουλεύουν για την ισότητα. Οι διαλέξεις, βέβαια, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι, μου φαίνονται λίγο απρόσωπες. Περίμενα να ξεκινήσει το βιωματικό. Με την εμπειρία μου στις ομάδες, είχα μία προαίσθηση ότι θα ζούσαμε κάτι μοναδικό. Όπως και έγινε. Στα βιωματικά εργαστήρια γνωριστήκαμε καλύτερα. Εκεί ξεδιπλώθηκε το δυναμικό των γυναικών.
Γυναίκες που αγωνίζονται. Κερδίζουν. Χάνουν. Φοβούνται. Ακουν ή δεν θέλουν να ακούσουν. Γυναίκες που θέλουν να ακουστούν. Που συναγωνίζονται ή ανταγωνίζονται. Όπως και να ‘χει, είναι γυναίκες. Και είναι πιο κοντά στα συναισθήματά τους. Από μονάδες που κοιτούσαν μπροστά, μεταμορφωθήκαμε σε έναν κύκλο. Εκεί κοιτούσε η μία την άλλη. Διάχυτα τα συναισθήματα. Δύναμη και κουράγιο. Συνεργασία. Οι αιρετές. Οι διαλεγμένες. Είχαν όραμα και εκλέχθηκαν. Εθελόντριες οι περισσότερες. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ τη λέξη ανατροπή.
Τα κορίτσια που θα φέρουν την ανατροπή στην πολιτεία. Θα δράσουν διαφορετικά από τους άντρες, τους λατρεμένους άντρες – γιούς, συζύγους και συντρόφους. Θα φέρουν ίσως την ανατροπή στην πολιτεία. Όχι με τον φεμινιστικό τρόπο σκέψης, αλλά με έναν ενωτικό, συγκαταβατικό διάλογο. Όταν σταματήσουν να μιμούνται και να φέρονται «αντρικά», θα καταφέρουν να ωριμάσουν και να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Το ειρηνικό πρόσωπο της αγάπης, της συμπόνιας, της σύμπνοιας. Αυτό το διήμερο ονειρεύτηκα έναν άλλο κόσμο. Γνώρισα υπέροχες, χαμογελαστές κυρίες και δυναμικά κορίτσια με όνειρα. Όλες τους είναι διατεθειμένες να κοιτάξουν μέσα στα σκοτάδια, να τα αποδεχτούν και να βγουν στο φως διαφορετικές. Φωτεινές και δεκτικές, που θα ενώσουν και δεν θα χωρίσουν.
Δεν χρειαζόταν να γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες. Έψαξα, βρήκα θέση. Τι περίμενα; Σίγουρα κάτι περίμενα, αλλά δεν το γνώριζα ακόμη. Πήγα με μεγάλη χαρά, ανυπομονησία, ενδιαφέρον και περιέργεια.
Στην πορεία έμαθα ότι ήταν ένα διήμερο οργανωμένο από την Γενική Γραμματεία Ισότητας. Πολλές γυναίκες, διαφορετικές ηλικίες, κάποιες από αυτές εκλεγμένες για να συμμετέχουν στα κοινά του τόπου τους. Αιρετές. Ταξίδεψαν από κοντά ή από μακριά. Από μεγάλους δήμους, αλλά κυρίως από μικρές κοινότητες. Άκουσα πολλά για την ισότητα των δύο φύλων.
Μέσα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δουλειά για την εξάλειψη της γυναικείας κακοποίησης, της σωματεμπορίας, της εκμετάλλευσης...
Είναι υπέροχο να ξέρεις ότι όταν όλα διαλύονται, κάποιοι δουλεύουν για την ισότητα. Οι διαλέξεις, βέβαια, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι, μου φαίνονται λίγο απρόσωπες. Περίμενα να ξεκινήσει το βιωματικό. Με την εμπειρία μου στις ομάδες, είχα μία προαίσθηση ότι θα ζούσαμε κάτι μοναδικό. Όπως και έγινε. Στα βιωματικά εργαστήρια γνωριστήκαμε καλύτερα. Εκεί ξεδιπλώθηκε το δυναμικό των γυναικών.
Γυναίκες που αγωνίζονται. Κερδίζουν. Χάνουν. Φοβούνται. Ακουν ή δεν θέλουν να ακούσουν. Γυναίκες που θέλουν να ακουστούν. Που συναγωνίζονται ή ανταγωνίζονται. Όπως και να ‘χει, είναι γυναίκες. Και είναι πιο κοντά στα συναισθήματά τους. Από μονάδες που κοιτούσαν μπροστά, μεταμορφωθήκαμε σε έναν κύκλο. Εκεί κοιτούσε η μία την άλλη. Διάχυτα τα συναισθήματα. Δύναμη και κουράγιο. Συνεργασία. Οι αιρετές. Οι διαλεγμένες. Είχαν όραμα και εκλέχθηκαν. Εθελόντριες οι περισσότερες. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ τη λέξη ανατροπή.
Τα κορίτσια που θα φέρουν την ανατροπή στην πολιτεία. Θα δράσουν διαφορετικά από τους άντρες, τους λατρεμένους άντρες – γιούς, συζύγους και συντρόφους. Θα φέρουν ίσως την ανατροπή στην πολιτεία. Όχι με τον φεμινιστικό τρόπο σκέψης, αλλά με έναν ενωτικό, συγκαταβατικό διάλογο. Όταν σταματήσουν να μιμούνται και να φέρονται «αντρικά», θα καταφέρουν να ωριμάσουν και να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Το ειρηνικό πρόσωπο της αγάπης, της συμπόνιας, της σύμπνοιας. Αυτό το διήμερο ονειρεύτηκα έναν άλλο κόσμο. Γνώρισα υπέροχες, χαμογελαστές κυρίες και δυναμικά κορίτσια με όνειρα. Όλες τους είναι διατεθειμένες να κοιτάξουν μέσα στα σκοτάδια, να τα αποδεχτούν και να βγουν στο φως διαφορετικές. Φωτεινές και δεκτικές, που θα ενώσουν και δεν θα χωρίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου