Tου Πασχου Μανδραβελη
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μια εναλλακτική λύση για να μη γίνει η Ελλάδα «πειραματόζωο», σύμφωνα με τον προπαγανδιστικό όρο που κυριαρχεί στη ρητορεία των καιρών. Θα μπορούσε να χρεοκοπήσει, να βγει από την Ευρωζώνη και να μαζεύει τώρα τα συντρίμμια της. Αυτό θα ήταν η φυσιολογική πορεία μιας χώρας που έχει δημοσιονομικό έλλειμμα 15,5% του ΑΕΠ, έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών 14% του ΑΕΠ. Κλείνει το μαγαζί και μέχρι να ξανασηκώσει κεφάλι, γίνεται το «έλα να δεις».
Και το ελληνικό «έλα να δεις» δεν θα είχε καμιά σχέση με το αργεντίνικο, παρ’ όλο που το διαφημίζει ως «πρότυπο» ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Δηλαδή, δεν θα βλέπαμε Ελληνες να κομματιάζουν ζωντανά μοσχάρια στον δρόμο για να πάρουν ένα κομμάτι κρέας, όπως έγινε στην Αργεντινή.
Για έναν απλό λόγο: στην Αργεντινή έχουν μοσχάρια για να κομματιάσουν, έστω ζωντανά. Η Ελλάδα με εμπορικό έλλειμμα 1 δισ. ευρώ στο κρέας και χωρίς τα λεφτά της μισητής τρόικας, δεν θα διακινούνταν ζώντα ζώα στους δρόμους για να τα κομματιάσουμε και να φάμε.
Θα τρωγόμασταν μεταξύ μας. Η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες, δεν έγιναν τώρα «πειραματόζωα». Εγιναν το 2000 που αποφάσισαν να συμπήξουν μια νομισματική (χωρίς να είναι οικονομική) Ενωση. Απλώς, μέχρι το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης, το πείραμα φαινόταν ευεργετικό. Η Ελλάδα δανειζόταν με επιτόκια Γερμανίας, άσχετα αν δεν είχε την παραγωγική βάση της βόρειας αυτής χώρας, αλλά ούτε προσπάθησε να την πλησιάσει.
Συνομολογώντας το Μνημόνιο, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το «πείραμα»· θέλαμε να παραμείνουμε στη Ζώνη του Ευρώ και να μη χρεοκοπήσουμε. Γι’ αυτό και εφευρέθηκε η λύση της εσωτερικής υποτίμησης. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη από τις χώρες που την εφήρμοσε, διότι, δυστυχώς, ήταν η πρώτη που ουσιαστικά χρεοκόπησε.
Αν «έσκαγε», για παράδειγμα, πρώτα η Πορτογαλία, αυτή θα ήταν το «πειραματόζωο». Φυσικά, δεν ξέρουμε αν και κατά πόσον αυτή η λύση θα δουλέψει. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν το έχει ξανακάνει ούτε καν το ΔΝΤ, που έχει χειριστεί πολλές υποθέσεις χρεοκοπίας σε κάθε γωνιά του κόσμου. Η αρχική επιμονή της Γερμανίας -και συνεπώς ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης- να μην «κουρευτεί» το δημόσιο χρέος προσέθεσε επιπλέον δυσκολίες στο εγχείρημα. Δεν ξέρουμε αν το «πείραμα» θα πετύχει· εξάλλου, είναι διαρκώς υπό διαπραγμάτευση και αναπροσαρμόζεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπήρχε μια χειρότερη λύση από το να γίνει η Ελλάδα «πειραματόζωο». Θα μπορούσε να μην είχε γίνει. Και τότε, αυτό που ζούμε σήμερα θα μας φαινόταν παράδεισος.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μια εναλλακτική λύση για να μη γίνει η Ελλάδα «πειραματόζωο», σύμφωνα με τον προπαγανδιστικό όρο που κυριαρχεί στη ρητορεία των καιρών. Θα μπορούσε να χρεοκοπήσει, να βγει από την Ευρωζώνη και να μαζεύει τώρα τα συντρίμμια της. Αυτό θα ήταν η φυσιολογική πορεία μιας χώρας που έχει δημοσιονομικό έλλειμμα 15,5% του ΑΕΠ, έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών 14% του ΑΕΠ. Κλείνει το μαγαζί και μέχρι να ξανασηκώσει κεφάλι, γίνεται το «έλα να δεις».
Και το ελληνικό «έλα να δεις» δεν θα είχε καμιά σχέση με το αργεντίνικο, παρ’ όλο που το διαφημίζει ως «πρότυπο» ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Δηλαδή, δεν θα βλέπαμε Ελληνες να κομματιάζουν ζωντανά μοσχάρια στον δρόμο για να πάρουν ένα κομμάτι κρέας, όπως έγινε στην Αργεντινή.
Για έναν απλό λόγο: στην Αργεντινή έχουν μοσχάρια για να κομματιάσουν, έστω ζωντανά. Η Ελλάδα με εμπορικό έλλειμμα 1 δισ. ευρώ στο κρέας και χωρίς τα λεφτά της μισητής τρόικας, δεν θα διακινούνταν ζώντα ζώα στους δρόμους για να τα κομματιάσουμε και να φάμε.
Θα τρωγόμασταν μεταξύ μας. Η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες, δεν έγιναν τώρα «πειραματόζωα». Εγιναν το 2000 που αποφάσισαν να συμπήξουν μια νομισματική (χωρίς να είναι οικονομική) Ενωση. Απλώς, μέχρι το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης, το πείραμα φαινόταν ευεργετικό. Η Ελλάδα δανειζόταν με επιτόκια Γερμανίας, άσχετα αν δεν είχε την παραγωγική βάση της βόρειας αυτής χώρας, αλλά ούτε προσπάθησε να την πλησιάσει.
Συνομολογώντας το Μνημόνιο, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το «πείραμα»· θέλαμε να παραμείνουμε στη Ζώνη του Ευρώ και να μη χρεοκοπήσουμε. Γι’ αυτό και εφευρέθηκε η λύση της εσωτερικής υποτίμησης. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη από τις χώρες που την εφήρμοσε, διότι, δυστυχώς, ήταν η πρώτη που ουσιαστικά χρεοκόπησε.
Αν «έσκαγε», για παράδειγμα, πρώτα η Πορτογαλία, αυτή θα ήταν το «πειραματόζωο». Φυσικά, δεν ξέρουμε αν και κατά πόσον αυτή η λύση θα δουλέψει. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν το έχει ξανακάνει ούτε καν το ΔΝΤ, που έχει χειριστεί πολλές υποθέσεις χρεοκοπίας σε κάθε γωνιά του κόσμου. Η αρχική επιμονή της Γερμανίας -και συνεπώς ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης- να μην «κουρευτεί» το δημόσιο χρέος προσέθεσε επιπλέον δυσκολίες στο εγχείρημα. Δεν ξέρουμε αν το «πείραμα» θα πετύχει· εξάλλου, είναι διαρκώς υπό διαπραγμάτευση και αναπροσαρμόζεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπήρχε μια χειρότερη λύση από το να γίνει η Ελλάδα «πειραματόζωο». Θα μπορούσε να μην είχε γίνει. Και τότε, αυτό που ζούμε σήμερα θα μας φαινόταν παράδεισος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου