Η πολιτική και οι πολιτικοί ηττήθηκαν κατά κράτος. Όχι μόνο στην ελληνική εκδοχή τους -αστείο άλλωστε το μέγεθος- αλλά διεθνώς. Φενάκη οι αντιπροσωπευτικές Δημοκρατίες μας. Ό,τι αποκαλούμε "αγορές" αποδεικνύονται οι πραγματικοί κυβερνήτες του κόσμου μας. Στο δικό τους ρυθμό χορεύουν ισχυρά κράτη και μεγαλοσχήμονες ηγέτες, τις δικές τους διαθέσεις θερμομετρύυμε καθημερινά, είναι ο καφκικός αόρατος χωρομέτρης και χρονομέτρης, οι ζωες μας βρίσκονται στο έλεός τους. Είναι ο απόλυτος μονάρχης του καιρού μας, η αέεατη δύναμη που ελέγχει και κατευθύνει το σύστημα "κόσμος". Ακόμη και οι ένθερμοι υποστηρικτές των αγορών έχουν τρομάξει απο τον Φρανκενστάιν τους. Όσο για την Αριστερά, εγχώρια και παγκόσμια, έχει παραλύσει από έναν εχθρό πολύ μεγαλύτερο από το μπόι της, πανούργο και, όπως φαίνεται προς το παρόν, άτρωτο.
Μαζί με την πολιτική και τους πολιτικούς όμως, ηττηθήκαμε και μεις απο το "μειλίχιο τέρας". Ανεπαίσθητως, τα τείχη του μας έκλεισαν μέσα. O Raffaele Simone, στο άκρως διαφωτιστικό βιβλίο του "Το μειλίχιο τέρας - Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά" (από τις εξαίρετες εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση του συναδέλφου Μιχάλη Μήτσου), επισημαίνει τι μας συνέβη. Παρασυρθήκαμε, λέει, από την καταιγίδα της νεωτερικότητας και των τεράστιων και πάντα αινιγματικών καινοτομιών της: νέα οικονομία, νέες μορφές δικαίου και θεσμών, νέα πολιτικη, νέες επιθυμίες, νέες τέχνες και νέους τύπους θεάματος και ψυχαγωγίας, νέες ιδιωτικές και δημόσιες συμπεριφορές, νέα πάθη ,νέες καταναλωτικές συνήθειες, νέες μορφές φαντασίας, νέες αναπαραστάσεις του εαυτού μας και των άλλων, νέα σχέση με τη φύση και το σώμα... Ο σύγχρονος δεσποτισμός...
Υπάρχει τρόπος και χρόνος να του ξεφύγουμε; Δείχνει αδύνατο, τουλάχιστον για τα ματιά ημών των αδαών. Πορευόμαστε "με την καρδιά στο στομάχι" όπως έλεγε και η Σύλβια Πλαθ.
http://www.protagon.gr
Μαζί με την πολιτική και τους πολιτικούς όμως, ηττηθήκαμε και μεις απο το "μειλίχιο τέρας". Ανεπαίσθητως, τα τείχη του μας έκλεισαν μέσα. O Raffaele Simone, στο άκρως διαφωτιστικό βιβλίο του "Το μειλίχιο τέρας - Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά" (από τις εξαίρετες εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση του συναδέλφου Μιχάλη Μήτσου), επισημαίνει τι μας συνέβη. Παρασυρθήκαμε, λέει, από την καταιγίδα της νεωτερικότητας και των τεράστιων και πάντα αινιγματικών καινοτομιών της: νέα οικονομία, νέες μορφές δικαίου και θεσμών, νέα πολιτικη, νέες επιθυμίες, νέες τέχνες και νέους τύπους θεάματος και ψυχαγωγίας, νέες ιδιωτικές και δημόσιες συμπεριφορές, νέα πάθη ,νέες καταναλωτικές συνήθειες, νέες μορφές φαντασίας, νέες αναπαραστάσεις του εαυτού μας και των άλλων, νέα σχέση με τη φύση και το σώμα... Ο σύγχρονος δεσποτισμός...
Υπάρχει τρόπος και χρόνος να του ξεφύγουμε; Δείχνει αδύνατο, τουλάχιστον για τα ματιά ημών των αδαών. Πορευόμαστε "με την καρδιά στο στομάχι" όπως έλεγε και η Σύλβια Πλαθ.
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου