Οι ΔΕΚΟ και πολλοί κρατικοί οργανισμοί θα ιδιωτικοποιηθούν και έτσι μαζί με το άνοιγμα των αγορών και τoν επιχειρηματικό ανταγωνισμό θα αποτελέσουν πεδίο προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων και ανάπτυξης όπως συνέβη με την αγορά των τηλεπικοινωνιών...
...Το τέλος της κρίσης θα βρει περισσότερους από τα σημερινά τρία τέταρτα των δημοσίων υπαλλήλων εκτός δημοσίου. Το υπόλοιπο ποσοστό που θα χρειαστεί να συμπληρώσουν το ένα τρίτο του σημερινού αριθμού που θα χρειάζονται οι κρατικές υπηρεσίες, θα προκύψει με νέες προσλήψεις ανθρώπων που θα αξιολογούνται θα αμείβονται ανάλογα με την απόδοσή του και θα δεν είναι μόνιμοι. Η μονιμότητα δημιούργησε περισσότερα προβλήματα στην κοινωνία απ΄ όσα την προστάτεψε.
Είναι απίθανο η ελληνική οικονομία να μπορέσει να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το αυξανόμενο πλήθος συνταξιούχων. Το πρώτο μέτρο που είναι θέμα χρόνου να ληφθεί, μόλις περάσουμε το σοκ της προσαρμογής, θα είναι η αναστολή όσων συντάξεων δεν πληρούν το επίσημο όριο ηλικίας, που αυτή τη στιγμή είναι τα 65 έτη, με κάποιες μικρές εξαιρέσεις για βαριά επαγγέλματα...
Με δεδομένο και το δημογραφικό πρόβλημα και την υφαρπαγή πλούτου από τις επόμενες γενιές που έχει συντελεστεί, με το χρέος που έχει συσσωρευτεί, το πιο πιθανό σενάριο για το μέλλον είναι η επόμενη γενιά πολιτικών που θα προκύψει από την επερχόμενη γενιά ψηφοφόρων, να αποφασίσουν μια εθνική σύνταξη επιπέδου κλάσματος της σημερινής βασικής σύνταξης του ΙΚΑ για όλους. Και αυτό για λόγους ανθρωπιάς και πολιτισμού, από την επόμενη γενιά στις προηγούμενες που έζησαν σε βάρος των επόμενων...
Με την παρακαταθήκη από το παρελθόν της κρατικοδίαιτης διαχείρισης των εσόδων των ταμείων με τις δομημένες και μη «αλητείες» διασπάθισης εκ μέρους των παιδιών της κομματοκρατίας, το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό μοντέλο που είναι πιθανότερο να επικρατήσει προσεχώς, θα είναι αυτό του ατομικού ασφαλιστικού λογαριασμού στο οποίο θα συνεισφέρει εργαζόμενος, εργοδότης και η επενδυτική του στρατηγική θα καθορίζεται από την επιλογή ενός από τρία - τέσσερα μοντέλα διαχείρισης που θα ορίζει η πολιτεία σε συνεργασία με ιδιώτες.
Η παιδεία και η υγεία θα είναι δημόσια για τους φορολογούμενους και όχι για όλους του άλλους συμμέτοχους του κυκλώματος. Ήτοι, όποιος δικαιούται δωρεάν παιδείας θα εισπράττει το ανάλογο κουπόνι και θα το διαχειρίζεται κατά το δοκούν με βάση τις ανάγκες του και τις προσφερόμενες υπηρεσίες από ιδιωτικά ή κρατικά ή μεικτά ιδρύματα...
Η κρατική γραφειοκρατία θα καταπολεμηθεί σε τέτοιο βαθμό που όποιος ανοίγει μια επιχείρηση θα υπογράφει μια υπεύθυνη δήλωση πως πληροί όλα τα κριτήρια που χρειάζεται και η αρμόδια υπηρεσία μέσω κάποιας ιδιωτικής εταιρείας που θα κάνει τους ελέγχους και θα ελέγχει της δήλωσης το αληθές...
Είναι φυσικό πως η χώρα μας θα περάσει από μια περίοδο δραστικής μείωσης του μέσου εισοδήματος και στον ιδιωτικό τομέα, μια τάση η οποία έχει ήδη ξεκινήσει και δεν θα σταματήσει μέχρι οι επενδύσεις να αρχίσουν να δημιουργούν περισσότερες θέσεις εργασίας απ΄ όσες καταργούνται...
Πότε θα γίνει το τελευταίο; Όταν τα αδιέξοδα φτάσουν να πιέζουν σε τέτοιο βαθμό, που οι πολιτικοί και οι πελάτες τους, θα κηρύξουν υποχώρηση από την υπεράσπιση των κεκτημένων.
Για το δημόσιο δεν χρειάζεται να αναφέρουμε, γιατί στο μέλλον θα έχει λιγότερες απολαβές κατά μέσο όρο σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα και γιατί σε λίγο οι Έλληνες θα ακούνε για δουλειά στο δημόσιο και θα αλλάζουν πεζοδρόμιο...
Προφητείες;
Τα παραπάνω δεν φιλοδοξούν να καταστούν από τις προφητείες που μπορεί κάποιος να τις "δει" στον καφέ ή στην κρυστάλλινη μπάλα. Είναι συμπεράσματα που μπορεί να τα βγάλει οποιοσδήποτε βάλει κάτω τα δεδομένα της πραγματικότητας του ελληνικού προβλήματος.
Ήτοι, 50 δισ. έσοδα μείον 75 δισ. ευρώ έξοδα στον κρατικό προϋπολογισμό, 16 δισ. εξαγωγές μείον 44 δισ. εισαγωγές στο εμπορικό ισοζύγιο, συν έσοδα πάταξης φοροδιαφυγής, μείον αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων λόγω δημογραφικών παραμέτρων...
Η εξίσωση δεν αντέχει επίλυση άλλη πέραν της κοινής λογικής και μοιραία οδηγεί στις παραπάνω κατευθύνσεις...
Όσοι ονειρεύονται πως η επιστροφή στη δραχμή μπορεί να φέρει αποσάθρωση βιοτικού επιπέδου μεγαλύτερη για τους άλλους και μικρότερη για τους ίδιους, επειδή θα διατηρήσουν τα κεκτημένα τους σε βάρος της κοινωνίας, κάνουν λάθος γιατί υπολογίζουν με τα δεδομένα του αιώνα που πέρασε...
Αυτό που ο Φρίντμαν στο τελευταίο ομώνυμο βιβλίο του ονομάζει επίπεδος πλανήτης, έχει επιφέρει τόσες δομικές αλλαγές, που οι συνθήκες παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, λόγω των τηλεπικοινωνιών, του διαδικτύου και του αυτοματισμού, που είναι απίθανο μια χώρα να μείνει εκτός του ρεύματος της ιστορίας... Όχι, γιατί θα της το επιβάλλουν κάποια κέντρα, αλλά γιατί τα πλεονεκτήματα που προσφέρει στο μέσο άνθρωπο η παγκοσμιοποίηση είναι σημαντικότερα από τα μειονεκτήματα που επιφέρει με το ξεβόλεμα των μεγαλύτερων ηλικιών.
Αρκεί να κοιτάξει κάποιος την αραβική επανάσταση που βρίσκεται σε εξέλιξη με αίτημα την έξοδο των κοινωνιών από την μπότα της εξουσίας των τοπικών δικτατόρων και του πελατειακού και κατασταλτικού τους μηχανισμού.
Όταν γίνει ορατό πως η επιλογή του κοινωνικού και πολιτικού μοντέλου από την μια πλευρά αφορά κάτι που θα μοιάζει με την Αλβανία του Χότζα ή τη Συρία του Ασαντ και από την άλλη πλευρά κάτι που θα τείνει στο μέσο όρο της Ευρώπης παρά τις αδυναμίες που εμφανίζει σήμερα και του υπόλοιπου κόσμου που προοδεύει, η κοινή λογική θα αποκτήσει περισσότερους οπαδούς απ’ ό,τι τα θυμικά ξεσπάσματα και η δημαγωγία σήμερα...
Πλήρες άρθρο εδώ
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου