Προσοχή… «Μαυρογιαλούροι» υποψήφιοι στις δημοτικές, χωρίς guts…

O «αντάρτης» υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας δεσμεύθηκε ότι αν θα εκλεγεί η περιφέρεια του θα γίνει η πρώτη που θα βγει από το Μνημόνιο (!), ο Ανδρέας Παχατουρίδης διεμήνυσε ότι θέλει να ξαναγίνει δήμαρχος Περιστερίου αλλά αυτή τη φορά ως αντιμνημονιακή υποψηφιότητα (!) και ο Αχιλλέας Μπέος, υποψήφιος για τον Δήμο του Βόλου  τόνισε ότι δε θα διστάσει να ρίξει «γροθιά στο μαχαίρι» ( ναι έτσι ακριβώς το είπε), προκειμένου να συγκρουστεί με τα συμφέροντα, ως άφθαρτος και αμόλυντος μάλλον, με στόχο να γίνει ο Βόλος το νέο Μονακό (!!)…
Αυτό ήταν ένα μικρό pot-pourri, μια μικρή σταχυολόγηση από τα the best των υποψηφίων στον μακρύ -όπως φαίνεται- δρόμο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, γιατί οι δηλώσεις τους κατακλύζουν καθημερινά τα μέσα ενημέρωσης και μάλλον εξοργίζουν με την ίδια ένταση τους ψηφοφόρους.


Και είναι απορίας άξιο πώς, ακόμη και σήμερα, στους υποψηφίους για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ενδημεί ένας απίστευτος «μαυρογυαλουρισμός», που διαπερνά οριζόντια ένα μεγάλο μέρος υποψηφιοτήτων, ανεξαρτήτως κομματικής καταγωγής, είτε προέρχεται από τη Δεξιά είτε από την Αριστερά, είτε δηλώνει ανεξάρτητος (!),  γιατί από παρθενογένεση δεν έχει προκύψει κανένας -ας μη γελιόμαστε….

Πώς είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να υπόσχεσαι ότι η δική σου εκλογική περιφέρεια θα είναι η μόνη που θα βγει από το Μνημόνιο; Δηλαδή, αυτή δεν ανήκει στην ελληνική επικράτεια, στη σουηδική ανήκει; Και, κυρίως, πώς είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι με αυτά τα πομπώδη φληναφήματα θα αποκτήσεις ένα διευρυμένο εκλογικό ακροατήριο που θα πάει στον κάλπη για να σε ψηφίσει;

Τόσα χρόνια από τους εκπροσώπους της κεντρικής πολιτικής σκηνής οι πολίτες «χόρτασαν» από τα ανεκπλήρωτα « θα» και τις φρούδες υποσχέσεις, που τις πίστεψαν και στη συνέχεια τις πλήρωσαν με τα Μνημόνια της κρίσης..

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως αποδεικνύεται και από τις εκθέσεις διαφθοράς, δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το τρελό φαγοπότι σε πολλούς δήμους και περιφέρειες και για τη διασπάθιση εκατομμυρίων ευρώ των δημοτών, για δήθεν έργα και δήθεν αναβάθμιση της αισθητικής…

Ο νοήμων δημότης του Βόλου, που είναι σε κάθε περίπτωση μια πανέμορφη πόλη, δε νομίζω ότι φαντασιώνεται να γίνει ο τόπος του πόλος έλξης του διεθνούς τζετ-σετ, ούτε να αποκτήσει «πριγκιπάτο»… Μια καθαρή, λειτουργική και ήσυχη πόλη θέλει, ομοίως και ο δημότης της Πάτρας, της Λάρισας ή των Τρικάλων…

Το ίδιο ισχύει και για το δίλημμα « μνημονιακός- αντιμνημονιακός», πάνω στο οποίο κάποιοι φιλοδοξούν να στήσουν ολόκληρη την προεκλογική τους εκστρατεία. Η σύγκρουση ενός δήμου με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, προκειμένου για παράδειγμα ο δήμαρχος να διεκδικήσει περισσότερα κονδύλια προς όφελος των δημοτών, δεν είναι θέμα ιδεολογίας -ούτε σχετίζεται με το αν στην κυβέρνηση είναι η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερο σχετίζεται με την προσωπικότητα του δημάρχου και αν έχει τα guts, όπως λένε και οι Αμερικάνοι, να συγκρουστεί για να κερδίσει… Σε διαφορετική περίπτωση “No guts no glory”…

Κάποιοι παρόλα αυτά θεωρούν ότι μπορούν να διεκδικήσουν θώκους και αξιώματα με συνθήματα και όρους του ’60… Είναι βαθιά νυχτωμένοι!!!