Ο εθελοντισμός στην ζωή μας ως μέσω αφύπνισης...

Η καθημερινή ζωή ολοένα και περισσότερο χάνει την θαλπωρή, τη γλυκιά ζεστασιά της και τις ηθικές της αξίες. Η ανθρώπινη λαιμαργία της ευζωίας δεν αφήνει τόπο για ευγενικά συναισθήματα, στοργή και επικοινωνία. Η σημερινή τεχνοκρατούμενη κοινωνία, με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής και με την άμβλυνση των ηθικών φραγμών, έχει δυστυχώς παραμερίσει στην καρδιά και την συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου την έννοια του ανθρωπισμού με συνέπεια την έκρηξη του φαινομένου του ατομικισμού. Ευδοκιμεί η φιλαυτία, ο εγωισμός, το συμφέρον και η υπέρμετρη και...
παθολογική αγάπη του ανθρώπου στο «Εγώ». Το άτομο γίνεται αδίστακτος, άρπαγας και ακόρεστος πλεονέκτης με αποτέλεσμα να αναιρεί το πνεύμα της κοινωνικότητας, καθιστώντας τον άνθρωπο ...
αντικοινωνικό, χρησιμοθηρικό και λάτρη του ατομικού συμφέροντος.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση του άκρατου ατομικισμού, της επανάπαυσης, του εφησυχασμού και της αδιαφορίας η εθελοντική δράση μπορεί να αποτελέσει όαση ελπίδας και καταλύτη για την ανάκτηση των χαμένων και παραμελημένων ηθικών αξιών μας.
Ο εθελοντισμός ως έκφραση ανθρωπισμού, ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και την ανθρώπινη συνύπαρξη, προσδίδοντας νέο περιεχόμενο και νόημα στην ζωή μας. Αποτελεί την αυθόρμητη, ενσυνείδητη και ανιδιοτελή έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης προς τον άγνωστο πλησίον, χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, πολιτική ή άλλη διάκριση. Δεν πηγάζει ούτε από υποχρέωση, ούτε από καταναγκασμό, αλλά στηρίζεται στην επιθυμία του ατόμου να προσφέρει.Βασίζεται στην ιδέα της ανθρώπινης αλληλοβοήθειας που ο καθένας μας προσφέρει τον εαυτό του αλλά και όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία του πάσχοντα συνανθρώπου του χωρίς να ζητάει αμοιβή. Ο εθελοντισμός δεν έχει όρια και περιορισμούς, είναι ποικιλόμορφος και διαχρονικός. Κινητήριος δύναμη του είναι η αγάπη και η συμπαράσταση στον συνάνθρωπο που υποφέρει και ζητά βοήθεια. Πραγματώνεται μέσα από μια στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες, όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική συμμετοχή. Με εφαλτήριο την καρδιά του καθενός, ο εθελοντισμός διαχέεται στο περιβάλλον του χωρίς φραγμούς και περιορισμούς. Αρκεί να μπορέσει να δει κανείς τον εαυτό του στον συνάνθρωπο που υποφέρει. Όλοι μπορούμε να προσφέρουμε από αυτό που μας περισσεύει, προσφέροντας οικονομική ή ηθική βοήθεια, προσφέροντας ένα καλό λόγο, προσφέροντας λίγο χρόνο, προσφέροντας συμπαράσταση, προσφέροντας αγάπη. προσφέροντας α π λ ά ένα α λ η θ ι ν ό χαμόγελο. Το να δίνεις αίμα για να σώσεις ένα συνάνθρωπό σου που κινδυνεύει, το να δίνεις απλόχερα ένα χάδι ή να κάνεις να χαμογελά ένα παιδί που ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου, σε ένα παιδί που καθημερινά δίνει τον δικό του αγώνα για ζωή είναι ύψιστη προσφορά. Σημαίνει ότι δείχνεις αγάπη για τη ζωή. Η συγγραφέας ΣΙ ΤΖΕΪ έχει πει για τον εθελοντισμό : «όταν έπαψα να εστιάζω στο αν οι άλλοι προσπαθούν να με ευχαριστήσουν ή να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μου και σκεφτόμουν τι θα τους κάνει αυτούς ευτυχισμένους, άρχισα να βλέπω την ομορφιά σε όλους τους ανθρώπους. Μπορούσα να καταλάβω ότι έδιναν και αυτοί τις δικές τους ηρωικές μάχες και προσπαθούν να βαδίσουν τον δικό τους δρόμο στη ζωή και η καρδιά μου γέμιζε αγάπη γι' αυτούς. Όσο περισσότερο εστίαζα στην αύξηση της ευτυχίας των άλλων, τόσο καλύτερα ένιωθα. Και όσο καλύτερα ένιωθα, τόσο πιο ευτυχισμένη γινόμουν». Η ουσιαστική φροντίδα του εαυτού μας περνάει μέσα από την φροντίδα των άλλων!
Καταθέτοντας ΖΩΗ αποταμιεύουμε ΑΓΑΠΗ. Ας μην χάσουμε το εισιτήριο της ανθρωπιάς. Ας αποτελέσει ο εθελοντισμός ισόβια μαθητεία για τον καθένα μας, ως ύψιστη μορφή αγάπης και προσφοράς που υπερβαίνει το «Εγώ» και επικεντρώνεται στις ανάγκες των άλλων και του κόσμου στον οποίο ζούμε. Το επίκεντρο του εθελοντισμού είναι η προστασία της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, καθώς μέσα από τον εθελοντισμό καθρεπτίζεται η εικόνα του εαυτού μας. Ας ενθαρρύνουμε και ας προωθήσουμε όλοι ΜΑΖΙ τον εθελοντισμό ως στάση ζωής, στην σημερινή κοινωνία που όσο τίποτε άλλο έχει ανάγκη από πραγματικούς ανθρώπους με ζεστές καρδιές.Μέσα από τον εθελοντισμό θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας το πέπλο του εφησυχασμού και της αδιαφορίας, θα ενεργοποιηθούμε ως άνθρωποι και ως πολίτες. Ας δώσουμε «δωρεά ψυχής», για να λάβουμε πραγματική αγάπη.
Από το mantatoforos.blogspot.com