Από τον άγνωστο κόσμο του Σπερχειού

Ένας σπάνιος φυσικός θησαυρός επιβιώνει στα ποτάμια μας, τις λίμνες, τις μικρολίμνες, ακόμα και σε πολύ μικρά ρέματα. Από τα 79 αυτόχθονα είδη ψαριών που ζουν στα γλυκά νερά της χώρας
μας, τα μισά σχεδόν (38 είδη) είναι ενδημικά.Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από το πλήθος των ενδημικών οποιασδήποτε άλλης ευρωπαϊκής χώρας. Σχεδόν κάθε υγρότοπος της ελληνικής επικράτειας έχει τους δικούς του ιδιαίτερους μόνιμους κάτοικους.

Το γεγονός ότι τα ψάρια αυτά έχουν πολύ περιορισμένους βιότοπους τα κατατάσσει αυτόματα στα απειλούμενα με εξαφάνιση. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ένας μικρός αρχέγονος οργανισμός, ο γνωστός μας ελληνοπυγόστεος (Pungitius hellenicus).

Επιβιώνει στην περιοχή του Σπερχειού σε μικρούς βάλτους που σχηματίζονται από πηγές του, αλλά και σε αποστραγγιστικές τάφρους κοντά στη Λαμία. Τα περισσότερα ψάρια των γλυκών νερών ανήκουν στην οικογένεια των κυπρινοειδών (Cyprinidae).

Ένα από τα γένη της οικογένειας είναι το Rutilus (λατινική ονομασία που σημαίνει κοκκινωπό, ίσως γιατί φέρει κοκκινωπά πτερύγια). Το αντιπροσωπευτικότερο είδος του γένους αυτού είναι το τσιρόνι ή πλατίκα (Rutilus rutilus). Πρόκειται για ένα από τα πιο κοινά ψάρια του γλυκού νερού με σύνηθες μέγεθος 25 cm και μέγιστο 50 cm. Η περιοχή εξάπλωσής του καλύπτει όλη τη Βόρεια Ασία και σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη, εκτός της Ιβηρικής και Ιταλικής χερσονήσου.

Πηγή: arotro
Eπιμέλεια: Χρήστος Μαζάνης