Παραφροσύνη

Στην Ιεράπετρα πυρπολήθηκε το αυτοκίνητο του δημάρχου. Για όσους υποθέτουν ότι λύθηκε κάποια προσωπική διαφορά, επειδή στην Κρήτη έτσι λύνουν τις διαφορές τους, να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για πολιτική πράξη. Δράστης ένας 54χρονος γιατρός που θέλησε να διαμαρτυρηθεί για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης.

Ορισμένοι θα σπεύσουν να διαχωρίσουν την καλή βία από την κακή βία. Θα αναγνωρίσουν τον ηρωικό χαρακτήρα ενός βομβιστή της επταετούς χούντας και θα καταδικάσουν τις αλητείες που διαπράττονται επί των ημερών μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Εμείς θα κάνουμε έναν άλλο διαχωρισμό: υπάρχει η βία της ιδεολογίας, δηλαδή του μυαλού και η βία της απόγνωσης, δηλαδή του θυμικού. Δεν ξέρουμε αν ο εμπρηστής της Κρήτης θα βρει μιμητές σε κοινωνικές ομάδες που ήταν ως τώρα φιλήσυχες όμως είναι βέβαιο ότι τα μέτρα που λαμβάνονται οδηγούν στην παραφροσύνη. Ο κόσμος περπατάει στο δρόμο και παραμιλάει. Αυτό που δεν έχει υπολογίσει κανείς ως τώρα είναι ότι είναι πολύ εύκολη η μετάβαση από τη ρίψη γιαουρτιού στην καταστροφική μανία. Παρά την επιμονή της κυβέρνησης να καταγγέλλει ως συριζαίους όσους προπηλακίζουν πολιτικούς έχει γίνει γνωστό το προφίλ εκείνων που πέρασαν την κόκκινη γραμμή: πρόκειται για πολίτες που προ διετίας δεν ύψωναν φωνή.
 
Θα προσπερνούσαμε ως μεμονωμένο τον εμπρησμό της Κρήτης αν δεν είχαν κυκλοφορήσει δυο αναφορές για τα μελλούμενα. Η πρώτη θα μπορούσε να είναι μέρος μιας αφήγησης του Robert Ludlum αλλά φέρει την εγκυρότητα μυστικών υπηρεσιών. Ανέφερε, στις αρχές τους καλοκαιριού, ότι είναι πιθανό να γίνουν πολύ βίαια επεισόδια, συνδυασμένα με λεηλασίες. Η δεύτερη, που έγινε για λογαριασμό του τραπεζικού χώρου, εκτιμά ότι η Ελλάδα μπορεί να οδηγηθεί σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου. Δεν ξέρουμε αν πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τέτοιες προφητείες πολλώ δε αφού ξέρουμε πως συντάσσονται: οι επαγγελματίες της πληροφορίας (αυτοί που στα μυθιστορήματα αποκαλούνται «κατάσκοποι») βολιδοσκοπούν πολιτικά πρόσωπα ή εργαζόμενους στα γραφεία των πολιτικών, αλιεύουν κάποια πληροφορία από δημοσιογράφους, αστυνομικούς και στρατιωτικούς, μιλάνε με «ανθρώπους της αγοράς». Έτσι δεν μπορούμε να πούμε ότι τρέμει το φυλλοκάρδι μας αλλά μπορούμε να έχουμε αυτά τα σενάρια στην άκρη των συλλογισμών μας.
 
Οι έκτακτοι φόροι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως σπίθα μιας εξέγερσης. Αυτό έχει υποτιμηθεί από την κυβέρνηση. Νομίζουν ότι αν οι φορολογούμενοι περιορίσουν το σολομό, σταματήσουν τα μαθήματα γιόγκα και απολύσουν το σοφέρ τους, θα μπορέσουν άνετα να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των καιρών. Δεν έχουν καταλάβει ότι οι μισθωτοί έχουν μισθό μέχρι τις 20 του μηνός, δεν έχουν υπολογίσει ότι οι μισθοί επαρκούν για τους λογαριασμούς. Αναφερόμαστε ασφαλώς στην τάξη των φορολογούμενων κορόιδων, γιατί υπάρχει και η τάξη των πονηρών που ξοδεύουν αφειδώς το μαύρο χρήμα_ με το άραχλο χρήμα θα πληρώσουν το τέλος ακινήτων (αν δεν έχουν χτίσει σπίτι με άδεια ναοδομίας) ενώ θα σκάνε στα γέλια που γλίτωσαν την ειδική εισφορά αλληλεγγύης. Αυτά όμως είναι γνωστά και κουρδίζουν ακόμη περισσότερο όσους ασφυκτιούν. Κοντά σε εκείνους που πνίγονται θα βρεθούν και οι φρεσκοαπολυμένοι του Δημοσίου: δεν είναι αμελητέος ο θυμός εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων_ κι ας είχαν διοριστεί με ρουσφέτι, κι ας έπαιρναν έναν μισθό για να κάθονται.
Οψόμεθα. Αν είμαστε τυχεροί θα ζήσουμε έναν μίζερο, καταθλιπτικό χειμώνα. Αν πυροδοτηθεί η οργή θα περάσουμε στην άλλη φάση, την ανεξέλεγκτη.

Της Λώρης Κέζα

Πηγή: Το Βήμα