Εαν εξαιρέσουμε τις ανέξοδες υποσχέσεις που έχουν δώσει κατά διαστήματα ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί της κυβέρνησης από το «λεφτά υπάρχουν» και ότι το μάρμαρο δεν θα το πληρώσουν τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, η κατάσταση παραμένει σε γενικές γραμμές προβληματική, ιδιαιτέρως ανησυχητική και σε μεγάλο βαθμό απελπιστική, όπως θα έλεγε και ο Φρέντυ Γερμανός.
Με τους πολίτες σε κατάσταση απελπισίας για το οικονομικό μέλλον τους, τα αρχικά κύματα αισιοδοξίας να διαδέχονται ισχυρές δόσεις απογοήτευσης, αφού η ύφεση βαθαίνει κάθε μέρα και περισσότερο, ο περιορισμός της κατανάλωσης και η εκτόξευση της ανεργίας δημιουργούν ασφυκτική ατμόσφαιρα, ενώ ο κίνδυνος των κοινωνικών εκρήξεων δεν έχει εξαλειφθεί.Με το κλίμα αυτό ηχούν παράταιρες οι υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2012 και θα μπει σε δυναμική τροχιά.
Ο σημαντικός λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά είναι το γεγονός ότι δεν προχώρησαν με την ταχύτητα που θα έπρεπε οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αυτή η κυβέρνηση υποσχέθηκε. Ακόμη και η προχθεσινή δημοσίευση της λίστας των φοροφυγάδων από την πλευρά του υπουργείου Οικονομικών μόνο ως αυτοκριτική θα μπορούσε να εκληφθεί αφ' ενός για την αδυναμία των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να εισπράξουν τους φόρους που αναλογούν σε κάθε πολίτη, με βάση την φοροδοτική τους ικανότητα και αφ' ετέρου για την αδυναμία της κυβέρνησης να αποκαταστήσει το αίσθημα φορολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης που τόσο ανάγκη το έχει σήμερα η ελληνική κοινωνία για να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της και να λειτουργήσει.
Να σκεφθείτε ότι ακόμη και σε εποχές σκληρής και άτεγκτης λιτότητας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που παίρνουν δύο και τρεις μισθούς στο δημόσιο, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που παίρνουν δύο και τρεις συντάξεις, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που διατηρούν πλήθος συντεχνιακών προνομίων και υπάρχουν και εργαζόμενοι στις περιβόητες ΔΕΚΟ παχυλά αμειβόμενοι για την αντιπαραγωγικότητά τους και την αργομισθία τους.
Προτίμησε η κυβέρνηση να ξεκινήσει από τα εύκολα. Από τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και από την αύξηση των έμμεσων φόρων, αφήνοντας για αργότερα τα δύσκολα, όπως τη δραστική μείωση του κράτους και την καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής, με αποτέλεσμα να τα βρει σήμερα μπροστά της, δεδομένου ότι τα βάρη έπεσαν στην αγορά. Χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και η ανεργία απογειώθηκε.
Με εξαίρεση τα τελευταία μέτρα για παραχώρηση δημόσιας γης σε αγρότες, κτηνοτρόφους και άλλους ιδιώτες για αναπλάσεις, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, φωτοβολταϊκά και άλλες δράσεις, καθυστερούν δραματικά οι μεγάλες αλλαγές στο κράτος. Αλλαγές που δεν μπορούν να γίνουν από ορισμένους υπουργούς και με την κοινωνία απέναντι!
Αλλά πώς να κατακτήσεις την κοινωνική συναίνεση όταν δεν μπορείς να διασφαλίσεις στοιχειώδεις όρους συνεννόησης μεταξύ των μελών του υπουργικού συμβουλίου.
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου