Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας, συνεχίζοντας την συζήτηση και τη στήριξη του Δημόσιου Σχολείου, διοργανώνει το Σάββατο 15 Μαρτίου (18.00) στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Λαμιέων (οδός Λεωνίδου) στην εκδήλωση με τον ψυχίατρο, ψυχαναλυτή και γνωστό συγγραφέα Νίκο Σιδέρη με θέμα «Γονείς – παιδί – σχολείο: το τρίγωνο των βερμούδων;».
Στην σχετική ανακοίνωση που δημοσιοποίησε ο Σύλλογος σήμερα τονίζει μεταξύ άλλων:
«Ζώντας σε συνθήκες ακραίας καταπόνησης του ψυχικού κόσμου όλων, με την κρίση των τελευταίων χρόνων να μεταφέρεται μέσα στο σχολείο και γνωρίζοντας ότι η ιστορία και καταστρέφει και δημιουργεί, εμείς οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση μέσα στα μάτια των παιδιών, να την διαχειριστούμε σε ατομικό επίπεδο και να απαντήσουμε στο μένος της κυβερνητικής πολιτικής εναντίον μας.
Καλούμαστε να κρατήσουμε όρθια τα σχολεία, χώρο κατεξοχήν κοινωνικοποίησης των νέων πολιτών που θα χτίσουν και θα ζήσουν στο μέλλον , γνωρίζοντας ότι η ιστορία έχει τη δυνατότητα να χτίσει το χειρότερο ή το καλύτερο.
Αν η εκπαίδευση αποτελεί το σημαντικότερο μέσο για να δοθεί θετική απάντηση στην κρίση , τι θέση έχει άραγε ο εκπαιδευτικός μέσα της; Τι αναμένει η κοινωνία και τι μπορεί να κάνει ο ίδιος; Πώς να καλύψει το μαθητή του όταν νοιώθει ακάλυπτος ο ίδιος; Πώς να μιλήσει η σκέψη όταν αδρανεί; Πώς να μοιραστεί συναισθήματα όταν έχει στερέψει; Πώς να αρθρωθεί λόγος όταν επιχειρείται φίμωση;»
Στην σχετική ανακοίνωση που δημοσιοποίησε ο Σύλλογος σήμερα τονίζει μεταξύ άλλων:
«Ζώντας σε συνθήκες ακραίας καταπόνησης του ψυχικού κόσμου όλων, με την κρίση των τελευταίων χρόνων να μεταφέρεται μέσα στο σχολείο και γνωρίζοντας ότι η ιστορία και καταστρέφει και δημιουργεί, εμείς οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση μέσα στα μάτια των παιδιών, να την διαχειριστούμε σε ατομικό επίπεδο και να απαντήσουμε στο μένος της κυβερνητικής πολιτικής εναντίον μας.
Καλούμαστε να κρατήσουμε όρθια τα σχολεία, χώρο κατεξοχήν κοινωνικοποίησης των νέων πολιτών που θα χτίσουν και θα ζήσουν στο μέλλον , γνωρίζοντας ότι η ιστορία έχει τη δυνατότητα να χτίσει το χειρότερο ή το καλύτερο.
Αν η εκπαίδευση αποτελεί το σημαντικότερο μέσο για να δοθεί θετική απάντηση στην κρίση , τι θέση έχει άραγε ο εκπαιδευτικός μέσα της; Τι αναμένει η κοινωνία και τι μπορεί να κάνει ο ίδιος; Πώς να καλύψει το μαθητή του όταν νοιώθει ακάλυπτος ο ίδιος; Πώς να μιλήσει η σκέψη όταν αδρανεί; Πώς να μοιραστεί συναισθήματα όταν έχει στερέψει; Πώς να αρθρωθεί λόγος όταν επιχειρείται φίμωση;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου