(Του Χρήστου Αλεξανδρή)
(1).jpg)
Παρά τα όσα διαδίδονται κατά καιρούς από τους απανταχού ‘’Ελληναράδες” όλων των κομμάτων και τους αντιμνημονιακούς μπαρουφολόγους λαϊκιστές ότι η χώρα με τα μνημόνια υποδουλώθηκε στους ξένους κατακτητές και τις δυνάμεις κατοχής, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε μέρες ιστορικής μνήμης που είναι και κάποιες αλήθειες που ενδεχομένως να μας βοηθούσαν να κατανοήσουμε καλύτερα τη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα που ζούμε ως λαός.
Για παράδειγμα στο Ναβαρίνο το 1827 αυτοί οι μισητοί και καταχθόνιοι ξένοι ήταν που έσωσαν κυριολεκτικά την επανάσταση που παράπαιε από τις επιθέσεις του Ιμπραήμ και τις εμφύλιες συρράξεις των δικών μας καπεταναίων και οπλαρχηγών.
Με τα δάνεια αυτών των μισητών και καταχθόνιων ανθρώπων δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος.
Όπως επίσης αυτοί οι ξένοι ήταν που μας έσωσαν και πάλι το 2010 από μια ατακτη χρεοκοπία και οικονομική καταστροφή σίγουρα πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων από αυτή που ζούμε σήμερα εξαιτίας της κακής εφαρμογής του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης με ευθύνη των κυβερνήσεων που ανέλαβαν να διαχειριστούν την κρίση.
Το γεγονός ότι το 2010 εκταμιεύτηκε προς την Ελλάδα η μεγαλύτερη χρηματοδοτική βοήθεια που έχει δοθεί ποτέ σε χώρα που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα περνά σχεδόν απαρατήρητο από τους πολέμιους της Τρόικας και του μνημονίου.
Όπως απαρατήρητο περνά και το γεγονός ότι η χώρα μας δανείζεται σήμερα με το μικρότερο επιτόκιο από όλες τις άλλες χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας. Καμία αναφορά επίσης δεν γίνεται στο γεγονός ότι η εκταμίευση των δόσεων γίνεται χωρίς να έχουμε εκπληρώσει ούτε το μισό των υποχρεώσεων και των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει.
Τα αναφέρω όλα αυτά για να παραδεχτούμε επιτέλους σ’ αυτόν τον τόπο και μια μεγάλη αλήθεια. Ότι έχουμε υποστεί μια εθνική ήττα και η ευθύνη δεν ανήκει στους ξένους αλλά βαρύνει αποκλειστικά τη δική μας καμπούρα.
Ήττα που όμως δεν προήλθε από ξένους κατακτητές και μισητούς τοκογλύφους αλλά από αυτούς που μας κυβερνούσαν όχι με δικτατορικό τρόπο, ούτε πραξικοπηματικά, αλλά με την ψήφο του ελληνικού λαού μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες.
Σε καιρό ειρήνης και δημοκρατίας το κράτος που φτιάξαμε απέτυχε παταγωδώς στην αποστολή του και επειδή αυτό δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε παίζουμε τα τελευταία πέντε χρόνια ένα θέατρο με μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς πρωταγωνιστές.
Από το 2007 μέχρι και το 2009 οι κυβερνήτες που επιλέξαμε να μας διοικήσουν έβλεπαν ότι το καράβι οδηγείται στα βράχια και δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν την πορεία του και να μην φτάσουμε στο χείλος της καταστροφής.
Και το ερώτημα είναι: Από ανικανότητα ή από πολιτική σκοπιμότητα;
Οι ελληναράδες όμως του κοινοβουλίου θυμούνται κάπως αργά τον πατριωτισμό τους και την πληγωμένη τους εθνική αξιοπρέπεια.
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα συνεχίζουμε τις παρελάσεις χωρίς ίχνος ντροπής για το χάλι μας.
Χρήστος Αλεξανδρής
Για παράδειγμα στο Ναβαρίνο το 1827 αυτοί οι μισητοί και καταχθόνιοι ξένοι ήταν που έσωσαν κυριολεκτικά την επανάσταση που παράπαιε από τις επιθέσεις του Ιμπραήμ και τις εμφύλιες συρράξεις των δικών μας καπεταναίων και οπλαρχηγών.
Με τα δάνεια αυτών των μισητών και καταχθόνιων ανθρώπων δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος.
Όπως επίσης αυτοί οι ξένοι ήταν που μας έσωσαν και πάλι το 2010 από μια ατακτη χρεοκοπία και οικονομική καταστροφή σίγουρα πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων από αυτή που ζούμε σήμερα εξαιτίας της κακής εφαρμογής του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης με ευθύνη των κυβερνήσεων που ανέλαβαν να διαχειριστούν την κρίση.
Το γεγονός ότι το 2010 εκταμιεύτηκε προς την Ελλάδα η μεγαλύτερη χρηματοδοτική βοήθεια που έχει δοθεί ποτέ σε χώρα που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα περνά σχεδόν απαρατήρητο από τους πολέμιους της Τρόικας και του μνημονίου.
Όπως απαρατήρητο περνά και το γεγονός ότι η χώρα μας δανείζεται σήμερα με το μικρότερο επιτόκιο από όλες τις άλλες χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας. Καμία αναφορά επίσης δεν γίνεται στο γεγονός ότι η εκταμίευση των δόσεων γίνεται χωρίς να έχουμε εκπληρώσει ούτε το μισό των υποχρεώσεων και των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει.
Τα αναφέρω όλα αυτά για να παραδεχτούμε επιτέλους σ’ αυτόν τον τόπο και μια μεγάλη αλήθεια. Ότι έχουμε υποστεί μια εθνική ήττα και η ευθύνη δεν ανήκει στους ξένους αλλά βαρύνει αποκλειστικά τη δική μας καμπούρα.
Ήττα που όμως δεν προήλθε από ξένους κατακτητές και μισητούς τοκογλύφους αλλά από αυτούς που μας κυβερνούσαν όχι με δικτατορικό τρόπο, ούτε πραξικοπηματικά, αλλά με την ψήφο του ελληνικού λαού μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες.
Σε καιρό ειρήνης και δημοκρατίας το κράτος που φτιάξαμε απέτυχε παταγωδώς στην αποστολή του και επειδή αυτό δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε παίζουμε τα τελευταία πέντε χρόνια ένα θέατρο με μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς πρωταγωνιστές.
Από το 2007 μέχρι και το 2009 οι κυβερνήτες που επιλέξαμε να μας διοικήσουν έβλεπαν ότι το καράβι οδηγείται στα βράχια και δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν την πορεία του και να μην φτάσουμε στο χείλος της καταστροφής.
Και το ερώτημα είναι: Από ανικανότητα ή από πολιτική σκοπιμότητα;
Οι ελληναράδες όμως του κοινοβουλίου θυμούνται κάπως αργά τον πατριωτισμό τους και την πληγωμένη τους εθνική αξιοπρέπεια.
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα συνεχίζουμε τις παρελάσεις χωρίς ίχνος ντροπής για το χάλι μας.
Χρήστος Αλεξανδρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου