Αυτοκινητοκένταυροι...

Ο κίνδυνος να υποταχθούμε στις μηχανές είναι εδώ. Χάσαμε την ψυχική ανθρώπινη επαφή. Δεν είμαστε, πλέον, άνθρωποι. Μοιάζουμε με τους κενταύρους που ήταν μισοί άνθρωποι μισοί άλογα. Σήμερα είμαστε μισοί άνθρωποι μισοί αυτοκίνητα. Γίναμε ένα με το αυτοκίνητο. Αυτοκινητοκένταυροι. Δεν πάμε πουθενά χωρίς το αυτοκίνητο. Εδώ στην Ελλάδα.
Σε άλλες προηγμένες χώρες κοιτάξτε τι συμβαίνει. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο να το πιστέψετε, αλλά είναι αλήθεια.
Στη συνοικία Νορντμανγκάσε, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Βιέννη, στην Αυστρία, όσοι πολίτες επιθυμούν να αγοράσουν σπίτι, πρώτα υπογράφουν δήλωση στο δήμο πως δεν έχουν αυτοκίνητο. Επίσης ότι για τις μετακινήσεις τους θα χρησιμοποιούν μόνο λεωφορείο ή ποδήλατα. Στον οικισμό ζούνε 600 οικογένειες μακριά από το θόρυβο, το καυσαέριο και την οδική ανασφάλεια. Αυτό το οικολογικό «πείραμα» οδηγεί την αυστριακή κυβέρνηση να κατασκευάσει τη bike city όπου ήδη από τα προσχέδια έχουν κλείσει διαμερίσματα 3.500 οικογένειες.
Και το Άμστερνταμ στην Ολλανδία έχει συνοικία χωρίς αυτοκίνητα, την Terrein. Εκεί κατοικούν χίλιοι άνθρωποι οι οποίοι κυκλοφορούν μόνο με ποδήλατα και τραμ.
Στο Λονδίνο η συνοικία Bedsed αποτελεί ζώνη αποκλεισμένη για τα αυτοκίνητα. Σε αυτή την περιοχή που είναι ενεργειακά αυτόνομη κι έχει μηδενικό «αποτύπωμα» άνθρακα, οι κάτοικοι μετακινούνται μόνο με ηλεκτρικά σκούτερ.
Τον οικολογικό χάρτη των περιοχών χωρίς αυτοκίνητο, συμπληρώνουν οι πόλεις Vauban στη Γερμανία και Augustenborg στη Σουηδία όπου επτά στους δέκα κατοίκους χρησιμοποιούν ποδήλατο για να ψωνίσουν, να πάνε στην εργασία τους ή να πάνε να διασκεδάσουν.
Αυτά, όμως, στην προηγμένη Ευρώπη. Εδώ, δυστυχώς, είναι Ελλάδα. Όπου κάθε σπίτι έχει δύο ή και τρία αυτοκίνητα. Το μετρό δεν καλύπτει ούτε στοιχειωδώς το λεκανοπέδιο Αττικής, ενώ στη Θεσσαλονίκη θυμίζει το γιοφύρι της ΄Αρτας. Τα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας -όποτε λειτουργούν- έχουν, πλέον, απαγορευτικό εισιτήριο για τον χαμηλόμισθο και το συνταξιούχο. Και η οδήγηση με ποδήλατο ή και μοτοσικλέτα ισοδυναμεί με αυτοκτονία…