Και η «λαϊκή αντίδραση» θέλει μια κάποια αρετή…

Πόσα άρθρα έχουν γραφτεί τον τελευταίο καιρό και πόσες απόψεις έχουν ακουστεί σχετικά με το πασίγνωστο πλέον «κίνημα κατά των διοδίων» και κατ’επέκταση το κίνημα «κοινωνικής ανυπακοής» που έχει αρχίσει και εξαπλώνεται στην ελληνική κοινωνία σε όλα τα κοινωνικά στρώματα κατακλύζοντας καθημερινά τα ειδησεογραφικά δελτία, τις πολιτικές συζητήσεις και τις συζητήσεις μεταξύ φίλων.
Μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα απόψεων, υπάρχουν κάθε λογής επιχειρήματα, υπέρ και κατά, και, όπως είμαστε και λαός που λατρεύουμε την υπερβολή και τους ατέρμονους διαξιφισμούς, οι γνώμες διίστανται, τα πάθη ανάβουν και κάποια στιγμή η ουσία απλά χάνεται…

Ερωτήματα που τίθενται: Ως πού φτάνει η ανυπάκουη στους νόμους; Είναι ουσιώδης η αντίδραση, έχει ευρεία λαϊκή βάση, συντελεί στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης και στην προώθηση συγκεκριμένων προτάσεων;

Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Από τη μια μεριά, είναι υγιές να βλέπουμε πολίτες να «σηκώνονται από τον καναπέ», να εξεγείρονται, να αντιδρούν στα όσα συμβαίνουν γύρω μας (φτώχεια, περικοπές, αδικία, ατιμωρησία, ακρίβεια). Με μεγάλη ανησυχία βλέπω πόσο εύκολα μπορούμε να παρασυρθούμε από το κλίμα «ανομίας» και απειθαρχίας που επικρατεί προκειμένου να προωθήσουμε τα δικά μας «μικροσυμφέροντα» -όχι το κοινό καλό- και, εν τέλει, να βολευτούμε σε μια παγιωμένη κατάσταση.
Γαλουχηθήκαμε από τα γεννοφάσκια μας με την εικόνα της Αντιγόνης που αψήφησε τους νόμους της πόλης για να θάψει τον νεκρό αδελφό της. Ωστόσο, το ιστορικό αυτό πρόσωπο εκπροσωπούσε ιδεώδη και αξίες ενός άλλου κόσμου. Αναλογίζομαι αν, την εποχή της απληστίας, του καιροσκοπισμού και της αναζήτησης του εύκολου κέρδους, οι «Αντιγόνες» έχουν ακόμα λόγο ύπαρξης… Και η «αντίδραση» θέλει μια κάποια αρετή…
Χ.Εξάρχου
Πρόεδρος Δ.Σ.
QualityNet Foundation