Η κατάντια του Γοργοπόταμου και οι πολιτικοί!

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012 στο Γοργοπόταμο.
Η ημέρα είναι  καλή , σχεδόν ηλιόλουστη , η θερμοκρασία γύρω στους 14-16 βαθμούς , οι καρέκλες  αρκετές αλλά άδειες.
Ο κόσμος ελάχιστος ακόμη και στην εξέδρα των επισήμων λιγοστές παρουσίες , ίσως πιο αισθητές οι απουσίες.
Ουδείς κυβερνητικός παράγοντας , ούτε ο  γοργοποταμίτης στην καταγωγή α. Υπουργός Χρ. Σταϊκούρας , ούτε η παραδοσιακή και συμβολική διπλωματική  εκπροσώπηση των βρετανών.
Οι ομιλητές στο Βήμα, αν εξαιρέσει κανείς τον καπετάν Ερμή (Βασίλη Πριόβολο) από τους πιο σημαντικούς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, ήταν  κυρίως πολιτικά πρόσωπα και εκπρόσωποι κομμάτων.
Θα περίμενε κανείς τουλάχιστον ένας από  όλους αυτούς με χαμηλή φωνή και απολογητικό τρόπο  να πει:

«Κυρίες και κύριοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε ένα κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός , να στείλουμε και εμείς μηνύματα όπως τότε οι πρόγονοι μας στους λαούς του κόσμου και στη νέα γενιά της πατρίδας μας, αλλά…. αλλά βλέπω γύρω μου  ερημιά.
Δεν μπορεί ένα τόσο  σπουδαίο γεγονός να μην συγκινεί τους νεοέλληνες , τους φθιώτες , τους λαμιώτες, τους γοργοποταμίτες, τους υπαταίους. Γιατί άραγε;
 Μήπως εμείς  οι εκπρόσωποι σας, αποθαρρύναμε τον κόσμο  , τον προδώσαμε, τον απογοητεύσαμε ,τον διώξαμε  και ο  κόσμος δεν θέλει πια  ούτε να μας ακούσει ούτε να μας βλέπει , κυρίες και κύριοι  δεν έχω άλλο κάτι να σας πω , δεν έχω διάθεση να  διαβάσω τις τετριμμένες λογοκοπίες μου , ειλικρινά λυπάμαι και ντρέπομαι γιαυτή την κατάντια , γεια σας».
Αντίθετα  όλοι τους με ύφος υπερπατριώτη και  στόμφο στη φωνή, εξήραν  το κατόρθωμα των αγωνιστών της Αντίστασης, δάκρυσαν από συγκίνηση την ώρα που κατέθεταν  τα στεφάνια στο ηρώο και πήραν το δρόμο της επιστροφής με σκυμμένο κεφάλι  όχι από τύψεις ή περισυλλογή για τις δικές τους ευθύνες αυτής της  «τραγωδίας» αλλά από προβληματισμό γιατί ο κόσμος ,αυτός ο λιγοστός ίσως και επιλεγμένος δεν τους χειροκρότησε με θέρμη ,δεν τους αποθέωσε όπως ίσως θα περίμεναν , νάρκισσοι μιας εφήμερης ματαιοδοξίας.
Κι όμως κάποια χρόνια νωρίτερα τέτοια  ημέρα ο  Γοργοπόταμος έσφυζε από ζωή ,κίνηση , αγωνιστικότητα, παλμό .
Η τροχαία μέρες νωρίτερα σχεδίαζε παρεμβάσεις για την   καλύτερη  προσέλευση των πολιτών.
Τη νύχτα της παραμονής οι νεολαίες των κομμάτων έδιναν  "μαχες ποιός θα  πρωτοστήσει το δικό του πανώ στην καλύτερη θέση".
Πάνω στο  λόφο δεν χωρούσε όλος αυτός ο  κόσμος και  πολλοί παρακολουθούσαν την εκδήλωση από μακριά  ακόμη και κάτω από τη γέφυρα.
Κατά τις μετριοπαθείς εκτιμήσεις της αστυνομίας  θα ήταν  30.000 άλλοτε 50.000 κόσμος.
Τα κανάλια αφιέρωναν εκτενή ρεπορτάζ ,έπαιρναν  δηλώσεις από επιζώντες  πρωταγωνιστές του έπους του Γοργοποτάμου και οι εφημερίδες την άλλη ημέρα αφιέρωναν πρωτοσέλιδους τίτλους και σαλόνια με ρεπορτάζ και  φωτογραφίες.
Το χτες και το σήμερα.
Τραγικές διαπιστώσεις ,τραγικές συγκρίσεις και εικόνες που δεν τιμούν κανένα.
Ίσως έτσι  να  τηρηθεί και μια παλιά δέσμευση τοπικού πολιτικού να καταργηθεί  ο εθνικός εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης στον  Γοργοπόταμο ,να γίνει μια τοπική γιορτή και  η επέτειος της Ενωμένης Αντίστασης να γιορτάζεται μεγαλοπρεπώς στην Αθήνα.
Όλα στην Αθήνα.
 Καημένε Γοργοπόταμε στείλε τούτο το μήνυμα στην Αλαμάνα και από  εκεί  να το μάθει κι ο Λεωνίδας…

lamiafm1.gr