Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ιταλικό τύπο, η κατάθλιψη σχεδόν τριπλασιάστηκε μεταξύ 2008 και 2011, οι απόπειρες αυτοκτονίας αυξήθηκαν κατά 36%, η αυτοκτονία κατά 17%.
Ο κ. Στέλιος Στυλιανίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επεσήμανε τον κίνδυνο ανθρωπιστικής κρίσης που προέρχεται από την περικοπή του 50% των κονδυλίων για την ψυχική υγεία.
«Δεν φαίνεται ότι υπάρχει η πολιτική βούληση της κυβέρνησης να αλλάξει την κατάσταση της δημόσιας υγείας, παρά μόνο να ακολουθεί τις οδηγίες της τρόικας. Φαίνεται ότι το κόστος της ανθρώπινης ζωής, το κόστος των ψυχικά ασθενών, η εγκατάλειψη των οικογενειών και των πολιτών στην ψυχική οδύνη δεν κοστίζει για εκείνους που διαχειρίζονται την πολιτική κρίση στην Ελλάδα» συμπλήρωσε ο κ. Στυλιανίδης.
«Στην Ελλάδα προσπαθήσαμε να αντιδράσουμε αλλά η κατάσταση της έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εάν δεν αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα ως ευρωπαϊκό το ίδιο μπορεί να συμβεί στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης».
Ακολουθεί το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης
Η κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση που πλήττει την Ελλάδα, επιβάλλει τη συνεργασία και στήριξη από την Ευρώπη. Σε όλη την Ευρώπη, η οικονομική κρίση έχει καταστροφική επίδραση στις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δομές που έχουν οικοδομηθεί στις κοινωνίες μας στις τελευταίες δεκαετίες.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό ή διοικητικό. Είναι κυρίως πολιτικό. Υπάρχει πλήρης απουσία μιας συστηματικής δημόσιας προσέγγισης στην ψυχική υγεία και στο σχεδιασμό πολιτικών, ακόμα κι αν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) και άλλοι επιστημονικοί οργανισμοί προσφέρουν τεχνική βοήθεια στην αντιμετώπιση των αυξημένων αναγκών σε συνθήκες λίγων πόρων (π.χ. το mhGAP project του Π.Ο.Υ.).
Επιπλέον, για πολιτικούς και γραφειοκρατικούς λόγους, λιγότερο από το 4% των διαθέσιμων πόρων για την ψυχική υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν αξιοποιηθεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επισήμως ενημερώσει ότι εάν οι στόχοι που έχουν τεθεί σχετικά με την απορρόφηση δεν επιτευχθούν, οι υπολειπόμενοι διαθέσιμοι πόροι θα αφαιρεθούν από τον προϋπολογισμό της ψυχικής υγείας. Η πίεση που ασκείται στον καθένα αλλά και στο σύστημα υπηρεσιών (δημόσιο, μη-κερδοσκοπικό και ιδιωτικό) είναι τρομακτική.
Ως WAPR υποστηρίζουμε τις δράσεις της Ελληνικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), του Δικτύου των ΜΚΟ για την Ψυχική Υγεία (ΑΡΓΩ), της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (ΠΟΣΟΨΥ) και άλλων εταίρων.
Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις σχετικές αρχές (την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Ευρωπαίο Συνήγορο του Πολίτη, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας) να εμπλακούν στην αντιμετώπιση της κρίσης. Απευθύνουμε έκκληση για συλλογική συντονισμένη δράση από όλους τους Ευρωπαϊκούς συλλόγους ληπτών, οικογενειών, φροντιστών και επαγγελματιών.
Ο στόχος είναι i) να αποφευχθεί η παλινδρόμηση αναφορικά με την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και το επακόλουθο άνοιγμα των κλειστών ψυχιατρικών νοσοκομείων, ii) να προστατευθεί η κοινωνική πρόνοια και το ασφαλιστικό σύστημα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, iii) να εφαρμοστούν συστηματικές δράσεις για την κάλυψη των νέων αναδυόμενων αναγκών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.
Κατά την εφαρμογή των ανωτέρω δράσεων, θεμέλιος λίθος των προσπαθειών είναι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (CRPD). Η συγκυρία αυτή, αποτελεί μείζονα ευκαιρία για αυτούς που συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και το σχεδιασμό πολιτικής ώστε να συνεργαστούν με τις εθνικές κυβερνήσεις, με στόχο «την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» καθώς και τη μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου