Εμένα με νοιάζει η πόλη μου!… «Δώστε τρόπο στην οργή σας»!

Σε όλες τις ιστορικές περιόδους, η γνώση υπήρξε πάντα σημαντική στην οικονομική ανάπτυξη ενός τόπου. Οι νέες συνθήκες που επικράτησαν σε διεθνές επίπεδο κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ως αποτέλεσμα απελευθέρωσης των αγορών, δημιούργησαν στις σύγχρονες αναπτυγμένες οικονομίες την αναγκαιότητα σχεδιασμού μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων με κύριο στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας στη βάση της γνώσης. Η «ωθούμενη από τη γνώση οικονομία» αποτελεί πλέον το όπλο στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης.
Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει η Παγκόσμια Τράπεζα, η οικονομία της γνώσης «knowledgeeconomy», είναι μια οικονομία που «χρησιμοποιεί τη γνώση ως μηχανισμό, κλειδί της ανάπτυξης, μια οικονομία, όπου η γνώση αποκτάται ,δημιουργείται, διαδίδεται και χρησιμοποιείται αποτελεσματικά με στόχο τη βελτίωση της οικονομικής ανάπτυξης».




Η μετάβαση λοιπόν σε μια οικονομία της γνώσης, η οποία μπορεί να καινοτομεί, απαιτεί νέες πρωτοβουλίες που θα επιτρέπουν σε όλους τους πολίτες να μετάσχουν στο «παγκόσμιο μορφωτικό γίγνεσθαι», να αποβάλουν τις φοβίες τους απέναντι στις εξελίξεις που φέρνει η  παγκοσμιοποίηση και να γίνουν ενεργοί πολίτες της πόλης, της χώρας, αλλά και του παγκόσμιου χωριού.

Στο πλαίσιο αυτού του σύγχρονου οικονομικού κυρίως περιβάλλοντος, και η Π.Ε.Λ. (Πανελλήνια Έκθεση  Λαμίας), επιτέλους αποφασίζει «να λειτουργήσει όχι μια φορά το χρόνο», κι «ανοίγει τις πόρτες της», ανταποκρινόμενη στους επικοινωνιακούς της στόχους , σεβόμενη θεωρώ πάντα το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιείται . Έπρεπε εδώ και καιρό, πρέπει ο  χώρος της Π.ΕΛ πλέον, χωρίς άλλη καθυστέρηση να αξιοποιηθεί, «γιατί οι καιροί το απαιτούν», κι όχι απλώς ως συνιστώσα ,να αναπτύξει τον αναντικατάστατο ρόλο στην οργάνωση της πρόσβασης στη γνώση και τη πρωτοπορία με την ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας, προσαρμοστικότητας, συνεργασίας, ταχείας αντίδρασης σε προκλήσεις, ευρηματικότητας, ανάπτυξης πρωτοβουλιών , διαχείρισης επιλογών, κοινωνικής προσφοράς  και γιατί όχι και καταπολέμηση της ανεργίας!!!

Μια κινέζικη παροιμία λέει: «Πες μου και θα το ξεχάσω, δείξε μου κι ίσως το γνωρίσω, κάνε με μέρος του και τότε σίγουρα  θα καταλάβω»… Γι’ αυτό  δεν επιτρέπεται σε κανέναν , φοβούμενος «το άγνωστο» , να το αποκαλεί κι «άσχημο» και αδύναμος στο να το δικαιολογήσει να το «πολεμά» ! Ο όποιος θυμός αντί να με εξοργίζει, με «συνθλίβει» και παράλληλα με προβληματίζει μήπως διοχετεύεται αυτή η οργή  σε λάθος κατεύθυνση, ή  λειτουργεί  ως άλλοθι προς πάσα κατεύθυνση, γιατί μόνο έτσι «τιμωρούμε το σύστημα»…  Ας γίνει πρώτα διαχείριση του θυμού μας, ώστε μετά να βρούμε τρόπους διαχείρισης της κρίσης!

Αυτή η Πόλη, θα ήθελα να  ανήκει στους κατοίκους της, να ανήκει σε όλους, χωρίς απαραίτητα με αστερίσκο δίπλα, χωρίς να δίνει σημασία στις «μηχανές εντυπώσεων», στους «άχρωμους διεκπεραιωτές» και «κακούς αντιγραφείς» που ενισχύουν το σύστημα! Και πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε άμοιροι των ευθυνών μας στην όποια αποτυχία… Και πως το «failedstate», που δημιουργήθηκε , οφείλεται λίγο ή πολύ  σε όλους μας με πολλούς, ποικίλους και κυμαινόμενους βαθμούς ενοχής και ανοχής!

“Καινούργιους τόπους δε θα βρεις, δε θα’ βρεις άλλες θάλασσες .Η πόλις θα σ’ ακολουθεί. Στους  ίδιους δρόμους και στις ίδιες γειτονιές της θα τριγυρνάς’’. (Κ. Καβάφης).

«Ήγγικεν η ώρα», ήρθε η στιγμή, χωρίς αναστολές και αναβολές να  «ψάξουμε τον τρόπο και το μπετό» να χτίσουμε την Πόλη μας,  από την αρχή, γιατί τα παιδιά μας αξίζει να δουν τον ήλιο, όχι τον «πράσινο, το κόκκινο ή το γαλάζιο», αλλά τον ήλιο, που μας έμαθε πώς είναι πλασμένη η χώρα μας και μπορεί και κάνει τη διαφορά!

Γράφτηκε από τον/την Κατερίνα Γιαννακοπούλου
http://www.efthia.gr