Μετοχικοί μπελάδες

Η παραφωνία με την μονομετοχική εταιρία του δήμου Λαμίας μπορεί να διορθώθηκε μόλις έγινε δημοσίως αντιληπτή, δεν παύει ωστόσο ν’αποτελεί θέμα προς αξιολόγηση και σχεδιασμό. Καθώς είναι ηθικά αδιανόητο και πολιτικά ασύλληπτο, σε μια εταιρία που διαχειρίζεται το υπόγειο δημοτικό πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης, να υπάρχει τέτοια προνομιακή μεταχείριση των στελεχών.

Μηνιαίοι μισθοί της τάξης των 2.000 ευρώ για πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο (ας μην σχολιάσουμε εδώ την αναγκαιότητα έμμισθων αντιπαροχών) αποτελούν ωμή πρόκληση, σε
τόσο χαλεπούς καιρούς. Φυσικά μόλις αυτά τα στοιχεία κοινοποιήθηκαν υπήρξε άμεση μεταβολή δεδομένων και εντυπωσιακό ψαλίδισμα των αποδοχών.

Το ερώτημα φυσικά παραμένει αμείλικτο. Πώς είναι δυνατόν να επιβίωναν τέτοια προνόμια στον χώρο διοικητικής ευθύνης της δημοτικής αρχής;
Αν μάλιστα αυτά δεν τελούσαν σε γνώση του δήμαρχου Λαμίας, όπως τουλάχιστον προκύπτει κατά ορισμένες πληροφορίες, το πράγμα γίνεται ακόμα σοβαρότερο. Είναι δυνατόν να υφίστανται στεγανά και κυψέλες αδιαφάνειας, τόσο προκλητικά μάλιστα, όταν ο ίδιος (πάνω-κάτω) διαχειριστικός μηχανισμός συμπληρώνει αισίως τέσσερις τετραετίες τοπικής διακυβέρνησης;
Οπότε πρυτανεύει η ανάγκη άμεσων ελέγχων σε ολόκληρο το φάσμα των δημοτικών επιχειρήσεων.

Ωστόσο υπάρχει και μια ακόμα πλευρά, αμιγώς πολιτική εν προκειμένω, η οποία αναδείχθηκε στην προέκταση αυτής της υπόθεσης.
Αναφερόμαστε στην ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της μονομετοχικής, σύμφωνα με την οποία η συγκεκριμένη εταιρία αναλαμβάνει τον ρόλο του πιλότου στον τομέα της διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του δήμου Λαμίας.Κάτι το οποίο, σύμφωνα με τις νομικές προϋποθέσεις ύπαρξής της και το καταστατικό λειτουργίας της, απαγορεύεται να πράξει. Ωστόσο το καινοτόμο και πειραματικό πνεύμα κάποιων αυτοδιοικητικών προσεγγίσεων ξεπερνά τέτοιου είδους θεσμικές καθηλώσεις. Πρόκειται για την εξαιρετικά δημοφιλή μέθοδο της δημιουργίας εφήμερων εντυπώσεων, η οποία υποχρεώνει πολλούς και διάφορους (για παρεμφερείς λόγους)να συστρατευθούν με τους αρχικούς διακινητές μεγαλεπήβολωνσχεδίων. Ουσιαστικά μένει μετέωρη η έννοια της νομιμότητας, αφού υποκαθίσταται από αμφίβολης αξίας διανοητικές κατασκευές –οι οποίες δεν αντέχουν σε βάθος χρόνου. Αντί λοιπόν να κινούνται τα πρόσωπα στο όριο των αρμοδιοτήτων τους δημιουργούν άλλες –και αυτές τα μπλέκουν και τα αποπροσανατολίζουν.

Όσον αφορά την κοινωνική διάσταση κι εμβέλεια τέτοιων πρακτικών είναι μια πονεμένη ιστορία…

Εφημερίδα Ημέρα 20-10-2012