Μετά το θυμό και την αγανάκτηση η κατάθλιψη...

Συνήθως οι αιφνίδιες αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων, σύμφωνα με το μοντέλο των Kubler-Ross δρομολογούν τα πέντε παρακάτω στάδια αντίδρασης:
α) Άρνηση της πραγματικότητας,
β) θυμός,
γ) «παζάρι» μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας,
δ) κατάθλιψη,
ε) αποδοχή...

Το πρώτο στάδιο το ζήσαμε περισσότερο πέρυσι, όταν υπήρχαν πολιτικές εκτιμήσεις πως η χρεοκοπία δεν είναι πραγματική, αλλά κόλπο προκειμένου να μεθοδευτούν πολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις.

Υπήρξαν και κόμματα που απασχολούν στρατιές οικονομολόγων μισθοδοτούμενων από τους φορολογούμενους που το υποστήριξαν αυτό και στη συνέχεια απλά σταμάτησαν να το αναφέρουν...

Το 2011 ζούμε το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο στάδιο μαζί, ανάλογα με την εργασιακή, οικονομική και πνευματική κατάσταση που βρίσκεται σχετική ομάδα πληθυσμού που ανήκει ο καθένας.

Ο περσινός άνεργος έχει φτάσει ήδη στα δυο τελευταία στάδια, ενώ ο εργαζόμενος που νιώθει αβεβαιότητα και απειλή βρίσκεται κάπου μεταξύ του δευτέρου και τρίτου σταδίου.

Στο τρίτο στάδιο ανήκουν σίγουρα επιχειρήματα του τύπου να ζητήσουμε χαμηλότοκα δάνεια από την Κίνα και τη Ρωσία όπως έπρατταν παλιότερα η Αλβανία και η Βουλγαρία, ή η επιστροφή στη δραχμή θα απογειώσει την οικονομική ανάπτυξη.

Η πολιτική ηγεσία -κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση- βρίσκεται επίσης κάπου μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου σταδίου καθώς μόλις τώρα συνειδητοποιεί πως το εγχείρημα αποκομιδής των «σωθικών» της παράταξης από την μονιμότητα συνεπάγεται βαθύ πλήγμα στις πελατειακές ρίζες του συστήματος. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών οι πελατειακές σχέσεις ήταν και ο μόνος πολιτικός λόγος που είχαν μάθει να εκφέρουν...

Η αλήθεια είναι πως η αποτυχία της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα δρομολογούσαν τη δημιουργία προϋποθέσεων για έξοδο από την κρίση, έχει επιτείνει τη σύγχυση...

Όλα τα δεδομένα...

Δεν μπορώ να ξέρω αν τις επόμενες μέρες το κοινοβούλιο θα ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει η τρόικα με την κυβέρνηση. Πόσο μάλλον που η αύξηση των επιπέδων σύγχυσης και νευρικότητας στην κοινή γνώμη αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες κάποιο τυχαίο περιστατικό να λειτουργήσει σαν σπινθήρας σε μπαρουταποθήκη...

Κάποιος που βλέπει τα πράγματα με ψυχραιμία, υπό το πρίσμα της κοινής λογικής, μπορεί εύλογα να υποθέσει πως η Ελλάδα θα ξεκινήσει αν βγαίνει από την κρίση όταν οι προϋπολογισμοί της θα αρχίσουν να γίνονται πλεονασματικοί. Το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί ριζικά και αμετάκλητα όταν μειωθεί δραστικά το εμπορικό της έλλειμμα στα πλαίσια ενός πλεονασματικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών...

Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Το αβέβαιο ακόμη είναι αν αυτό θα γίνει στα πλαίσια του μεσοπρόθεσμου με τη συνεργασία της ευρωζώνης ή εκτός αυτής με στάση πληρωμών. Με ευρώ την επόμενη μέρα της κρίσης ή δραχμή. Με πρόωρες εκλογές φέτος ή χωρίς αυτές...

Με λίγα λόγια. Το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί όταν επιλυθεί η απλή αριθμητική πράξη 50 δισ. έσοδα μείον 75 δισ. έξοδα του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού. Όπως επίσης και η αριθμητική πράξη 16 δισ. εξαγωγές μείον 44 δισ. εισαγωγές. Τι τελευταίες μέρες κυκλοφορεί μια αφίσα που προσπαθεί να κάνει κατανοητό το πρόβλημα του ελληνικού χρέους


Πηγή:www.capital.gr