Το γεγονός ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτή τη χώρα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να διαπιστωθεί.
Μια νέα έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έρχεται να δείξει ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν φέρνει μόνο λουκέτα, ανεργία, φασισμό και αυτοκτονίες (οι οποίες συστηματικά μετατρέπονται σε αντικείμενο χυδαίας πολιτικής εκμετάλλευσης), αλλά διαμορφώνει μια ολόκληρη γενιά παχύσαρκων και υπέρβαρων παιδιών.
Σε αντίθεση με τα φτωχά και υποσιτισμένα ελληνόπουλα των δεκαετιών του 1950 και του 1960 τα σύγχρονα παιδιά παρουσιάζουν την αποκαρδιωτική εικόνα της παχυσαρκίας συχνά με ευθύνη της ίδιας της ελληνικής οικογένειας που τρέφεται με τρόφιμα πολύ χαμηλής ποιότητας.
Τα νούμερα της έκθεσης του ΟΟΣΑ είναι αποκαλυπτικά της συνήθειας που έχουν αποκτήσει οι νεοέλληνες να μεταβολίζουν “σκουπίδια” (κάθε λογής, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική, μεγαλύτερη ιστορία): το 44% των αγοριών και το 38% των κοριτσιών στη χώρα μας είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα και η χώρα μας καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον κατάλογο των χωρών με τα πιο χοντρά παιδιά.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η κρίση στρέφει τους Έλληνες σε φθηνές επεξεργασμένες τροφές και προμαγειρεμένα γεύματα αντί για τα φρούτα και τα λαχανικά. Πρόκειται μια εξήγηση που λίγο δύσκολα μπορούμε να αποδεχθούμε δεδομένου ότι τα έτοιμα τρόφιμα συχνά κοστίζουν περισσότερο από λίγα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο που απαιτούνται για ένα θρεπτικό και υγιεινό γεύμα.
Μάλλον φταίει η υιοθέτηση ενός “αμερικανοποιημένου” τρόπου ζωής και διατροφής, αλλά και το πρόδηλο πλέον έλλειμμα παιδείας που εκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.
—Μεσογειακή “διαστροφή”
Το εντυπωσιακό στην όλη υπόθεση είναι ότι στη λίστα με τις χώρες που ανατρέφουν τα πιο χοντρά παιδιά στον κόσμο εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν οι μεσογειακές χώρες: η Ιταλία δεύτερη (36% αγόρια, 34% κορίτσια), η Ισπανία έβδομη (26% αγόρια, 24% κορίτσια) και το Ισραήλ δέκατο (24% αγόρια, 20% κορίτσια).
Οι αμείλικτοι αριθμοί δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή είτε είναι μύθος είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής μελέτης ή γαστριμαργικής αρθρογραφίας: η περίφημη “cucina povera” ως κοινωνικό βίωμα μάλλον έχει πάψει να υφίσταται.
Το θλιβερό Top-10 συμπληρώνουν η Νέα Ζηλανδία στην τρίτη θέση, η Σλοβενία στην τέταρτη, οι ΗΠΑ στην πέμπτη, το Μεξικό στην έκτη, ο Καναδάς στην όγδοη και η Νότια Κορέα στην ένατη.
—Παχυσαρκία και φτώχεια
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ έως το 1980 λιγότερο από το 10% των ενηλίκων ανθρώπων στις χώρες του οργανισμού ήταν παχύσαρκοι. Σήμερα το ποσοστό έχει φθάσει το 18%, τη στιγμή που στην Ασία δεν ξεπερνά το 2 ως 4%.
Ειδικότερα για την παιδική παχυσαρκία, οι πιο πολλές χώρες έχουν καταφέρει να σταθεροποιήσουν τα ποσοστά της ή ακόμη και να τα μειώσουν ελαφρά σε σχέση με την παχυσαρκία των ενηλίκων.
Η έκθεση επισημαίνει ότι η παχυσαρκία αποτελεί ζήτημα και ανισότητας, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης οι πιο φτωχές οικογένειες αναγκάζονται να τρώνε φαγητό χαμηλότερης ποιότητας, συχνά με περισσότερες θερμίδες, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα παχυσαρκίας. Γενικότερα, οι πιο φτωχοί και οι λιγότερο μορφωμένοι εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας (ιδίως οι γυναίκες).
Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει έρευνα του Πανεπιστημίου του Αμπερντήν στη Σκωτία, σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας εκτοξεύονται στις φτωχές κοινότητες, ενώ μειώνονται σε περιοχές με υψηλότερο μέσο εισόδημα.
Από την άλλη πλευρά, αν και γενικά οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι αποφεύγουν καλύτερα την παχυσαρκία, εμφανίζεται πλέον το φαινόμενο σε ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, οι άνθρωποι με ανώτερη εκπαίδευση να έχουν την ίδια πιθανότητα να είναι παχύσαρκοι με τα άτομα χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το μέσο ύψος και το μέσο βάρος των ανθρώπων αυξάνεται συνεχώς μετά τον 18ο αιώνα, παράλληλα με τη σταδιακή βελτίωση των εισοδημάτων, της εκπαίδευσης και των γενικότερων συνθηκών διαβίωσης.
Όμως, ενώ έως ένα σημείο αυτή η αύξηση θεωρείται θετική και σχετίζεται με αύξηση του προσδόκιμου ζωής, από ένα σημείο και μετά γίνεται επικίνδυνη για τους ανθρώπους.
Οι σοβαρά παχύσαρκοι άνθρωποι πεθαίνουν κατά μέσο όρο οκτώ έως δέκα χρόνια νωρίτερα από όσους έχουν φυσιολογικό βάρος. Κάθε έξτρα 15 κιλά βάρους αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 30% περίπου.
Από την άλλη πλευρά, η παχυσαρκία ευθύνεται για το 1-3% των συνολικών δαπανών υγείας στις περισσότερες χώρες (στις ΗΠΑ φθάνει το 5-10%) και το κόστος αυτό αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Ακόμη, η παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά τις προοπτικές απασχόλησης και μισθολογικών απολαβών ενός ανθρώπου.
Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν επισήμως στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία, που διεξήχθη από τις 28 ως τις 31 Μαΐου στη Σόφια της Βουλγαρίας.
Στο ίδιο συνέδριο, ξεχωριστές μελέτες εντόπισαν ως σημαντικές αιτίες εμφάνισης της παχυσαρκίας τον “εθισμό” των σύγχρονων ανθρώπων στο κρέας κακής ποιότητας, αλλά και στα λευκά άλευρα, αφού τρεις μόνο φέτες λευκού ψωμιού ημερησίως αυξάνουν τις πιθανότητες παχυσαρκίας κατά 40%.
Μια νέα έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έρχεται να δείξει ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν φέρνει μόνο λουκέτα, ανεργία, φασισμό και αυτοκτονίες (οι οποίες συστηματικά μετατρέπονται σε αντικείμενο χυδαίας πολιτικής εκμετάλλευσης), αλλά διαμορφώνει μια ολόκληρη γενιά παχύσαρκων και υπέρβαρων παιδιών.
Σε αντίθεση με τα φτωχά και υποσιτισμένα ελληνόπουλα των δεκαετιών του 1950 και του 1960 τα σύγχρονα παιδιά παρουσιάζουν την αποκαρδιωτική εικόνα της παχυσαρκίας συχνά με ευθύνη της ίδιας της ελληνικής οικογένειας που τρέφεται με τρόφιμα πολύ χαμηλής ποιότητας.
Τα νούμερα της έκθεσης του ΟΟΣΑ είναι αποκαλυπτικά της συνήθειας που έχουν αποκτήσει οι νεοέλληνες να μεταβολίζουν “σκουπίδια” (κάθε λογής, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική, μεγαλύτερη ιστορία): το 44% των αγοριών και το 38% των κοριτσιών στη χώρα μας είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα και η χώρα μας καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον κατάλογο των χωρών με τα πιο χοντρά παιδιά.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η κρίση στρέφει τους Έλληνες σε φθηνές επεξεργασμένες τροφές και προμαγειρεμένα γεύματα αντί για τα φρούτα και τα λαχανικά. Πρόκειται μια εξήγηση που λίγο δύσκολα μπορούμε να αποδεχθούμε δεδομένου ότι τα έτοιμα τρόφιμα συχνά κοστίζουν περισσότερο από λίγα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο που απαιτούνται για ένα θρεπτικό και υγιεινό γεύμα.
Μάλλον φταίει η υιοθέτηση ενός “αμερικανοποιημένου” τρόπου ζωής και διατροφής, αλλά και το πρόδηλο πλέον έλλειμμα παιδείας που εκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.
—Μεσογειακή “διαστροφή”
Το εντυπωσιακό στην όλη υπόθεση είναι ότι στη λίστα με τις χώρες που ανατρέφουν τα πιο χοντρά παιδιά στον κόσμο εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν οι μεσογειακές χώρες: η Ιταλία δεύτερη (36% αγόρια, 34% κορίτσια), η Ισπανία έβδομη (26% αγόρια, 24% κορίτσια) και το Ισραήλ δέκατο (24% αγόρια, 20% κορίτσια).
Οι αμείλικτοι αριθμοί δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή είτε είναι μύθος είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής μελέτης ή γαστριμαργικής αρθρογραφίας: η περίφημη “cucina povera” ως κοινωνικό βίωμα μάλλον έχει πάψει να υφίσταται.
Το θλιβερό Top-10 συμπληρώνουν η Νέα Ζηλανδία στην τρίτη θέση, η Σλοβενία στην τέταρτη, οι ΗΠΑ στην πέμπτη, το Μεξικό στην έκτη, ο Καναδάς στην όγδοη και η Νότια Κορέα στην ένατη.
—Παχυσαρκία και φτώχεια
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ έως το 1980 λιγότερο από το 10% των ενηλίκων ανθρώπων στις χώρες του οργανισμού ήταν παχύσαρκοι. Σήμερα το ποσοστό έχει φθάσει το 18%, τη στιγμή που στην Ασία δεν ξεπερνά το 2 ως 4%.
Ειδικότερα για την παιδική παχυσαρκία, οι πιο πολλές χώρες έχουν καταφέρει να σταθεροποιήσουν τα ποσοστά της ή ακόμη και να τα μειώσουν ελαφρά σε σχέση με την παχυσαρκία των ενηλίκων.
Η έκθεση επισημαίνει ότι η παχυσαρκία αποτελεί ζήτημα και ανισότητας, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης οι πιο φτωχές οικογένειες αναγκάζονται να τρώνε φαγητό χαμηλότερης ποιότητας, συχνά με περισσότερες θερμίδες, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα παχυσαρκίας. Γενικότερα, οι πιο φτωχοί και οι λιγότερο μορφωμένοι εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας (ιδίως οι γυναίκες).
Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει έρευνα του Πανεπιστημίου του Αμπερντήν στη Σκωτία, σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας εκτοξεύονται στις φτωχές κοινότητες, ενώ μειώνονται σε περιοχές με υψηλότερο μέσο εισόδημα.
Από την άλλη πλευρά, αν και γενικά οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι αποφεύγουν καλύτερα την παχυσαρκία, εμφανίζεται πλέον το φαινόμενο σε ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, οι άνθρωποι με ανώτερη εκπαίδευση να έχουν την ίδια πιθανότητα να είναι παχύσαρκοι με τα άτομα χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το μέσο ύψος και το μέσο βάρος των ανθρώπων αυξάνεται συνεχώς μετά τον 18ο αιώνα, παράλληλα με τη σταδιακή βελτίωση των εισοδημάτων, της εκπαίδευσης και των γενικότερων συνθηκών διαβίωσης.
Όμως, ενώ έως ένα σημείο αυτή η αύξηση θεωρείται θετική και σχετίζεται με αύξηση του προσδόκιμου ζωής, από ένα σημείο και μετά γίνεται επικίνδυνη για τους ανθρώπους.
Οι σοβαρά παχύσαρκοι άνθρωποι πεθαίνουν κατά μέσο όρο οκτώ έως δέκα χρόνια νωρίτερα από όσους έχουν φυσιολογικό βάρος. Κάθε έξτρα 15 κιλά βάρους αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 30% περίπου.
Από την άλλη πλευρά, η παχυσαρκία ευθύνεται για το 1-3% των συνολικών δαπανών υγείας στις περισσότερες χώρες (στις ΗΠΑ φθάνει το 5-10%) και το κόστος αυτό αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Ακόμη, η παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά τις προοπτικές απασχόλησης και μισθολογικών απολαβών ενός ανθρώπου.
Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν επισήμως στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία, που διεξήχθη από τις 28 ως τις 31 Μαΐου στη Σόφια της Βουλγαρίας.
Στο ίδιο συνέδριο, ξεχωριστές μελέτες εντόπισαν ως σημαντικές αιτίες εμφάνισης της παχυσαρκίας τον “εθισμό” των σύγχρονων ανθρώπων στο κρέας κακής ποιότητας, αλλά και στα λευκά άλευρα, αφού τρεις μόνο φέτες λευκού ψωμιού ημερησίως αυξάνουν τις πιθανότητες παχυσαρκίας κατά 40%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου