Πλέον πρόσφατο παράδειγμα το πιλοτικό πρόγραμμα του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του οποίου 300 πολίτες κληρώθηκαν και θα λάβουν για τα επόμενα τρία έτη, έναντι συμβολικού τιμήματος της τάξης των 120 ευρώ το χρόνο, έκταση επιφάνειας 100 τ.μ., προκειμένου να καλλιεργήσουν τα δικά τους ζαρζαβατικά με τις μεθόδους και τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας, υπό την καθοδήγηση φοιτητών από το τμήμα Γεωπονικής του ΑΠΘ.
Το εντυπωσιακό είναι ότι για τους μόλις 300 διαθέσιμους κήπους, στην πρόσκληση που απηύθυνε το ΑΠΘ, στις αρχές Μάρτη, ανταποκρίθηκαν συνολικά 4.768 άτομα. «Η μεγάλη συμμετοχή κατέδειξε ότι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να επιστρέψουν στη γη και ότι μια νέα νοοτροπία έχει αρχίσει να εμφανίζεται στους αστικούς χώρους», σχολίασε ο αντιπρύτανης Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του ΑΠΘ, καθηγητής Γιάννης Παντής. Πρόσθεσε δε, πως η δυνατότητα που παρέχει το Πανεπιστήμιο στους πολίτες να βρουν τη χαμένη τους σχέση με γη, θα έχει πολλαπλά οφέλη, οικονομικά και οικολογικά.
Από την κλήρωση αναδείχθηκαν και άλλα 100 άτομα επιλαχόντες, σε περίπτωση που κάποιος ή κάποιοι από τους κληρωθέντες δεν υπογράψουν την αποδοχή των κανόνων λειτουργίας των πρότυπων λαχανόκηπων. Οι υπόλοιποι (επιλαχόντες) θα μετάσχουν, χωρίς κλήρωση, στην ίδια διαδικασία που θα επαναληφθεί το Σεπτέμβριο, δίνοντας την ευκαιρία σε ακόμα 300 άτομα να ξεκινήσουν τη δική τους καλλιέργεια. Αναφερόμενος στη... στρατιά των δυνάμει Θεσσαλονικέων κηπουρών, που δήλωσαν παρόντες στο κάλεσμα του πανεπιστημίου, ο επικεφαλής της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημήτρης Κωβαίος τόνισε στην «ΗτΣ» πως οι ενδιαφερόμενοι προέρχονται από όλο το φάσμα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης της πόλης.
Κάθε λογής μποστάνι
«Είχαμε αιτήσεις από καθηγητές, γιατρούς, δημοσίους υπαλλήλους, συνταξιούχους, εργαζόμενους, αλλά και ανέργους», ανέφερε, για να προσθέσει πως η παράμετρος αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και ένα κοινωνικό στοίχημα για την πρωτοβουλία του πανεπιστημίου, υπό την έννοια του κατά πόσο όλοι αυτοί θα καταφέρουν να συμβιώσουν αρμονικά. Ο ίδιος, παρ' όλα αυτά, δηλώνει αισιόδοξος διότι «είδαμε πολύ μεγάλη επιθυμία. Πολλοί αγαπούν τη γεωργία και με την πρόταση αυτή του ΑΠΘ βρίσκουν διέξοδο να απεγκλωβιστούν από τους εξοντωτικούς ρυθμούς της πόλης και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους».
Μια άλλη παράμετρος που δίνει εξήγηση στο μεγάλο αριθμό των αιτήσεων, ωστόσο, είναι και η οικονομική κρίση, καθώς όλοι όσοι κληρώθηκαν έχουν την ευκαιρία μέσα από την καλλιέργεια του κήπου τους να καλύπτουν τις ανάγκες του νοικοκυριού τους σε λαχανικά, χειμώνα και καλοκαίρι. Τα φυτά που θα χρησιμοποιηθούν τα καλλιεργεί η Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου σε πρότυπο αγρόκτημά της και αφορούν σε πρώτη φάση τομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες και αγγουράκια. Είναι μάλιστα ποικιλίες αποκλειστικά ελληνικές που εντόπισε η Σχολή και οι οποίες δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο, με αποτέλεσμα να τείνουν να εξαφανιστούν.
Εκτός από τη γη, οι νέοι κηπουροί της Θεσσαλονίκης, θα έχουν πρόσβαση σε know how από φοιτητές της Γεωπονικής (σ.σ. για 20 θέσεις εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από πάνω από 150 φοιτητές), αλλά και σε νερό άρδευσης, χώρους υγιεινής κ.λπ. Για την επόμενη χρονιά και με την προϋπόθεση ότι θα λυθεί το πρόβλημα διαθεσιμότητας νερού, στόχος του ΑΠΘ είναι να διπλασιάσει τις διαθέσιμες εκτάσεις.
«Ανθίζουν» οι λαχανόκηποι
Το παράδειγμα του αγροκτήματος του ΑΠΘ, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό με αυτό το περιεχόμενο. Ανάλογες πρωτοβουλίες περιαστικών λαχανόκηπων «ανθίζουν» και σε άλλες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζονται ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση.Από τους πρώτους δήμους της χώρας που προχώρησαν στη δημιουργία οργανωμένου λαχανόκηπου με σκοπό να βοηθήσουν αρχικά άνεργους και στη συνέχεια αδύναμους οικονομικά πολίτες ήταν αυτός της Λάρισας. Ο τοπικός Δημοτικός Λαχανόκηπος χωροθετήθηκε στη συνοικία της Ν. Πολιτείας και καλύπτει έκταση 20 στρεμμάτων, η οποία μετά την περίφραξή της χωρίστηκε σε τεμάχια των 50 τ.μ. Ο κανονισμός λειτουργίας προβλέπει δωρεάν διετή παραχώρηση των τεμαχίων, με την υποχρέωση διάθεσης του 10% της παραγωγής στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του δήμου για τις ανάγκες των απόρων Λαρισαίων και προϋπόθεση τη βιολογική καλλιέργεια των λαχανικών και κηπευτικών προϊόντων.
Πλεόνασμα εκτάσεων
Σε επόμενη χρονική περίοδο θα υπάρξει νέα περίοδος υποβολής αιτήσεων από συνταξιούχους που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και εφόσον προκύψει πλεόνασμα εκτάσεων θα υποβληθούν αιτήσεις και από ιδιώτες, με ένα χαμηλό τίμημα των 50 ευρώ το χρόνο. Με ανάλογο τρόπο κινείται και ο δήμος Αλεξανδρούπολης, ο οποίος σε μια έκταση 30 στρεμμάτων δημιουργεί υποδομές ώστε να φιλοξενηθούν 274 δικαιούχοι οι οποίοι θα είναι άποροι, χαμηλοσυνταξιούχοι, πολύτεκνοι, άνεργοι κ.λπ. Καθένας τους, όπως έγινε γνωστό, θα λάβει ένα τεμάχιο γης 50-100 τ.μ. χωρίς κανένα ενοίκιο, με σκοπό να καλλιεργεί λαχανικά για ίδια κατανάλωση. Στο χώρο πρόκειται να δημιουργηθούν θερμοκήπια σε μια έκταση 1.500 μέτρων, όπου θα παράγονται τα φυτά, τα οποία θα δίνονται στη συνέχεια στους καλλιεργητές. Στο ίδιο μήκος κύματος δρομολογούνται πρωτοβουλίες αυτού του τύπου στο δήμο Εδεσσας, αλλά και στη Μυτιλήνη, σε μια περιφραγμένη έκταση στο Κάστρο, η οποία εντάσσεται σε μια πιλοτική δράση που έχει ενταχτεί σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, επίσης, επιλέχθηκε μια έκταση 15 στρεμμάτων στην περιοχή της Νέας Ραιδεστού, όπου θα δημιουργηθεί λαχανόκηπος, με σκοπό να δοθεί σε 300 δικαιούχους με τις οικογένειές τους. Για τους άπορους η παραχώρηση θα είναι δωρεάν, για τις πολύτεκνες οικογένειες, τις μονογονεϊκές, καθώς και αυτές που έχουν άτομα με ειδικές ανάγκες θα είναι 25 ευρώ και για τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους δημότες θα υπάρχει το συμβολικό τίμημα των 50 ευρώ.
Στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης τέλος, 50 πολίτες -ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης και πανεπιστημιακοί, ελεύθεροι επαγγελματίες και άνεργοι- προχώρησαν στη δημιουργία του δικού τους λαχανόκηπου σε μια έκταση περίπου δύο στρεμμάτων στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσου απομακρύνοντας αρχικά αγριόχορτα, πέτρες και σκουπίδια. Στους κανόνες λειτουργίας περιλαμβάνονται η απαγόρευση χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, η φύτευση δέντρων και αμπελιών, η εσωτερική περίφραξη των μεριδίων, καθώς και η πώληση της παραγωγής, η οποία προορίζεται αποκλειστικά για τους ίδιους τους παραγωγούς και για κοινωφελείς σκοπούς, όπως δωρεές σε ιδρύματα και ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.
http://www.imerisia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου