Του Κωνσταντινου Ζουλα
Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών έχουμε πια συνειδητοποιήσει ότι τα περισσότερα από τα μέτρα που υποχρεώνεται η χώρα να επισπεύσει -άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κατάργηση σκανδαλωδών προνομίων στο Δημόσιο, τοποθέτηση μόνιμου γ.γ. για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής κ.λπ.- δεν χρειαζόταν καμία τρόικα να τα επιβάλει. Θα έπρεπε μόνοι μας να τα έχουμε λάβει από καιρό, αν οι εκπρόσωποί μας δεν πολιτεύονταν με αποκλειστικό στόχο τη ρουσφετολογική διασφάλιση της επανεκλογής τους.
Στην... επί ξύλου κρεμάμενη δανειακή σύμβαση υπάρχουν δυστυχώς και τα άλλα μέτρα που συνοδεύουν, πιθανώς ως τίμημα, τα αυτονόητα που καθυστερήσαμε. Διότι καλή είναι η ανταγωνιστικότητα, αλλά ας εξηγήσουν όσοι τυφλά την υποστηρίζουν, αν είναι δυνατόν να ζήσει κάποιος στη σημερινή Ελλάδα με 480 ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αν η πλειοψηφία των βουλευτών πει όχι στο νέο δάνειο, η χώρα κινδυνεύει να ζήσει μια δοκιμασία που ουδείς εκ των νεοτέρων διανοείται: τις συνέπειες ενός χαμένου πολέμου. Διότι με το υφιστάμενο ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών, όποιος ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει σύντομα αυτάρκης είναι είτε αφελής είτε και άκρως επικίνδυνος.
Αυτό είναι το τραγικό δίλημμα στο οποίο περιήλθε η χώρα από τους πολιτικούς της και ο μόνος τρόπος να απαντηθεί είναι η ψυχρή λογική. Κι αυτή λέει ότι είναι αδύνατον σύσσωμη η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια ηγεσία να έχει συνωμοτήσει εναντίον της Ελλάδος και να επιδιώκει την καταστροφή της. Το αν θα μπορέσουμε ως χώρα να βελτιώσουμε κάποιους όρους του μεγαλύτερου δανείου που έχει ποτέ χορηγηθεί, θα κριθεί μελλοντικώς. Αφού όμως τώρα το αποδεχθούμε με τα όποια λάθη του και κυρίως αφού οι δανειστές μας πεισθούν ότι διορθώσαμε τα δικά μας. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όσοι πηδούν από το πλοίο την τελευταία στιγμή ή και παριστάνουν τους ήρωες πιστεύοντας ότι θα μπορούν να γυρίσουν στα χωριά τους αν επικρατήσει το «όχι» που προετοιμάζονται να πουν.
Κατά τα λοιπά, ας αναλογιστούμε επιτέλους κι εμείς οι πολίτες γιατί η χώρα μας κατήντησε να λοιδορείται σε όλο τον πλανήτη, πριν ψηφίσουμε τους νέους εκπροσώπους μας. Διότι ανεξαρτήτως αν μαζί τα φάγαμε, όλους αυτούς που μας οδήγησαν εδώ, εμείς τους επιλέξαμε.
Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών έχουμε πια συνειδητοποιήσει ότι τα περισσότερα από τα μέτρα που υποχρεώνεται η χώρα να επισπεύσει -άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κατάργηση σκανδαλωδών προνομίων στο Δημόσιο, τοποθέτηση μόνιμου γ.γ. για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής κ.λπ.- δεν χρειαζόταν καμία τρόικα να τα επιβάλει. Θα έπρεπε μόνοι μας να τα έχουμε λάβει από καιρό, αν οι εκπρόσωποί μας δεν πολιτεύονταν με αποκλειστικό στόχο τη ρουσφετολογική διασφάλιση της επανεκλογής τους.
Στην... επί ξύλου κρεμάμενη δανειακή σύμβαση υπάρχουν δυστυχώς και τα άλλα μέτρα που συνοδεύουν, πιθανώς ως τίμημα, τα αυτονόητα που καθυστερήσαμε. Διότι καλή είναι η ανταγωνιστικότητα, αλλά ας εξηγήσουν όσοι τυφλά την υποστηρίζουν, αν είναι δυνατόν να ζήσει κάποιος στη σημερινή Ελλάδα με 480 ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αν η πλειοψηφία των βουλευτών πει όχι στο νέο δάνειο, η χώρα κινδυνεύει να ζήσει μια δοκιμασία που ουδείς εκ των νεοτέρων διανοείται: τις συνέπειες ενός χαμένου πολέμου. Διότι με το υφιστάμενο ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών, όποιος ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει σύντομα αυτάρκης είναι είτε αφελής είτε και άκρως επικίνδυνος.
Αυτό είναι το τραγικό δίλημμα στο οποίο περιήλθε η χώρα από τους πολιτικούς της και ο μόνος τρόπος να απαντηθεί είναι η ψυχρή λογική. Κι αυτή λέει ότι είναι αδύνατον σύσσωμη η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια ηγεσία να έχει συνωμοτήσει εναντίον της Ελλάδος και να επιδιώκει την καταστροφή της. Το αν θα μπορέσουμε ως χώρα να βελτιώσουμε κάποιους όρους του μεγαλύτερου δανείου που έχει ποτέ χορηγηθεί, θα κριθεί μελλοντικώς. Αφού όμως τώρα το αποδεχθούμε με τα όποια λάθη του και κυρίως αφού οι δανειστές μας πεισθούν ότι διορθώσαμε τα δικά μας. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όσοι πηδούν από το πλοίο την τελευταία στιγμή ή και παριστάνουν τους ήρωες πιστεύοντας ότι θα μπορούν να γυρίσουν στα χωριά τους αν επικρατήσει το «όχι» που προετοιμάζονται να πουν.
Κατά τα λοιπά, ας αναλογιστούμε επιτέλους κι εμείς οι πολίτες γιατί η χώρα μας κατήντησε να λοιδορείται σε όλο τον πλανήτη, πριν ψηφίσουμε τους νέους εκπροσώπους μας. Διότι ανεξαρτήτως αν μαζί τα φάγαμε, όλους αυτούς που μας οδήγησαν εδώ, εμείς τους επιλέξαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου